طالبان همچنان در شهر غزنی جولان می‌دهند. در تازه‌ترین خبر، طالبان ساحاتی از شهر غزنی را به‌آتش کشیده‌اند. ساعت 6:20 دقیقه شام امروز شنبه(20 اسد) احمد فرید عمری، رییس یکی از تلویزیون‌های خصوصی غزنی در ولایت غزنی به‌خبرنامه گفت که هم‌اکنون طالبان دفتر ساحوی کمیسیون انتخابات، پاسگاه‌های امنیتی شهرک مهاجرین و پل حیدرآباد این ولایت را به آتش کشیده‌اند.
از سویی مقام‌های محلی ولایت غزنی تاکید دارند که در حال حاضر جنگ در 800 متری مقام این ولایت در منطقه خواجه‌علی میان نیروهای امنیتی و طالبان ادامه دارد و شب پیش‌رو برای این نبرد، سرنوشت‌ساز خواهد بود.
امان‌الله کامرانی، معاون شورای ولایتی ولایت غزنی نیز به خبرنامه می‌گوید که در حال حاضر در برخی نقاط شهر از جمله منطقه حسن‌آباد و خواجه علی جنگ جریان دارد و مخالفان مسلح حکومت در تلاش پیش‌روی در داخل شهر اند.
به‌گفته‌ی آقای کامرانی، علاوه بر تلفاتی که بر هر دو طرف وارد شده، یکی از چرخ‌بال‌های نیروهای امنیتی نیز سقوط داده شده است. او تأکید می‌کند که شماری از نیروهای کمکی به‌داخل شهر غزنی رسیده‌اند، اما تاکنون موفقیت و دست‌آورد خاصی نداشته‌اند.
به‌گفته‌ی این نماینده شورای ولایتی، ساحات نزدیک به محبس غزنی، منطقه خواجه علی، ساحات مربوط به حوزه سوم امنیتی و ساحات پی.آر.تی از جمله مناطقی است که صدای پراکنده شلیک به‌گوش می‌رسد.
آقای کامرانی تأکید می‌کند که تسلط طالبان بر منطقه محبس ولایت غزنی می‌تواند خطرناک باشد و آنان با استفاده از این فرصت، می‌توانند همه‌ی زندانیان‌شان را آزاد کنند.
این در حالی است که پیش از چاشت امروز شنبه(20 اسد) طالبان نیز ادعا کرده بودند که با در اختیار گرفتن محبس ولایت غزنی، همه‌ی زندانیان را آزاد کرده و به «مناطق امن» انتقال داده‌اند.
با این حال مقام‌های وزارت امورداخله افغانستان با آن‌که ادامه جنگ در این ولایت را تایید می‌کنند، اما تاکید می‌نمایند که نیروهای کمکی به محل رسیده و در حال حاضر تهدید جدی برای غزنی وجود ندارد.
نجیب دانش، سخنگوی وزارت امور داخله به خبرنامه گفت: «این‌که جنگ در این ولایت جریان دارد، ما انکار نمی‌کنیم، در حال حاضر انداخت‌های پراکنده در ساحاتی از شهر از جمله در منطقه حسن‌آباد و خواجه‌علی وجود دارد، اما نیروهای کمکی به محل رسیده و در حال حاضر ما گزارش‌هایی که تهدید شدید را در این ولایت نشان دهد، نداریم. اما این‌را اطمینان می‌دهیم که قوت‌ها و نیروها در آن‌جا حضور دارند و به‌زودی ساحات تصفیه خواهد شد.»
آقای دانش تصریح کرد، به‌دلیل این‌که به مردم ملکی آسیب نرسد، جریان عمیلیات نیروهای افغان با سرعت پایین‌تری صورت می‌گیرد، اما او ابراز امیدواری می‌کند که تا ناوقت‌های امشب، شهر غزنی از وجود مخالفان حکومت پاک خواهد شد.
سقوط شهرستان خواجه عمری
ساعت 6:45 دقیقه شام امروز(شنبه، 20 اسد) نصیراحمد فقیری، عضو شورای ولایتی غزنی به‌خبرنامه تایید کرد که پس از چاشت امروز، شهرستان خواجه‌عمری این ولایت نیز به‌دست طالبان سقوط کرده است.
آقای فقیری تاکید دارد که آنان در داخل روستاهای این شهرستان، طالبان به‌دنبال خانه‌های مقام‌های دولتی می‌گردند.
وی در مورد وضعیت شهر غزنی نیز تصریح می‌کند که در حال حاضر گروه‌های طالبان در داخل شهر هستند و در خانه‌های مسکونی سنگر گرفته‌اند.
به گفته‌ی این عضو شورای ولایتی غزنی، در حال حاضر صدای «انداخت‌ها» در ساحه‌های موی مبارک، بالاحصار غزنی و ساحه‌های محبس که در چند متری مقام ولایت قرار دارد، شنیده می‌شود.
آمارهای ابتدایی تلفات
احمد فرید عمری، رییس یکی از رسانه‌های خصوصی غزنی در گفتوگو با خبرنامه می‌گوید، گزارش‌هایی که از شفاخانه دولتی این ولایت به‌آنان رسیده، از هر دو طرف حدود 80 تن کشته و حدود 30 تن دیگر زخمی شده‌اند. به‌گفته‌ی آقای عمری، زخمیان شامل افراد ملکی، زنان و کودکان می‌شوند.
از سویی هم به گفته نجیب دانش، سخنگوی وزارت داخله، از روز گذشته به این‌سو بیش از ۱۵۰ جنگجوی طالبان و همچنان ۲۶ تن از نیروهای امنیتی به شمول یک خبرنگار نیز در جریان درگیری‌ها کشته و زخمی شده‌اند.
هم‌چنین نمایندگان غزنی در مجلس نمایندگان افغانستان می‌گویند که اجساد شماری از غیرنظامیان کشته شده، روی زمین باقی مانده و هیچ کسی نیست که این اجساد را انتقال دهد.
این در حالی است که فعالیت شبکه‌های مخابراتی در شهر غزنی متوقف است و از این‌رو اطلاعات دقیق کمی از اوضاع شهر غزنی در دست است.
جنگ چگونه آغاز شد؟
امان الله کامرانی، معاون شورای ولایتی ولایت غزنی به‌خبرنامه می‌گوید که حملات در شهر غزنی 12 بجه شب جمعه آغاز شد. به گفته‌ی او، این حملات در تمام پاسگاه‌های شهر از جمله در ساحات نزدیک مقر قوماندانی امنیه و ریاست امنیت ملی و حتی در نزدیکی اداره تیم بازسازی ولایتی (پی.آر.تی) در گرفت و نیروهای امنیتی به‌نوعی وحشت‌زده شدند و نمی‌دانستند که «دشمن» از کدام طرف حمله کرده است.
با این حال عبدالقیوم سجادی، نماینده مردم غزنی در مجلس نمایندگان به‌خبرنامه تاکید دارد که «ما بارها نگرانی خود را مطرح کردیم که دشمن در اطراف مرکز غزنی و ولسوالی‌های مختلف اطراف شهر غزنی جمع شده‌اند و ممکن آنان هماهنگ در یک زمان واحد، مرکز ولایت غزنی را هدف قرار دهند، اما نیروهای امنیتی به این هشدارهای ما توجهی نکردند.»
عارف رحمانی، نماینده دیگر مردم غزنی در پارلمان تأکید دارد که ولایت غزنی ولایت درجه یک است، اما امکانات و نیروهای این ولایت به اندازه ولایت درجه سوم هم نیست. آقای رحمانی تاکید دارد که «در کنار این مشکل‌ها یک نکته که هیچ کس توجه نمی‌کند؛ این‌که یک سال پیش یک استراتژی کاملا غلط از سوی حکومت مطرح شد که بر اساس آن پولیس خلع سلاح شده و باید کار تنفیذ قانون را پیش ببرد، اما کارهای جنگ باید به عهده اردو باشد؛ در حالی‌که در 16 سال گذشته حدود 70 درصد از جنگ بر عهده پولیس بوده است».
در جریان این دو روز درگیری، شهر غزنی به وحشت‌کده‌ای تبدیل شده و مغازه‌ها و مارکیت‌ها در داخل شهر بسته است. میرزا وکیلی، یکی از باشندگان شهر غزنی به خبرنامه می‌گوید که «همه جا را وحشت فرا گرفته، مردم در فکر فرار از شهر و ترک خانه‌های‌شان اند، اما آنان هیچ راه فراری ندارند، چون راه‌ها از سوی طالبان بسته شده است.»
نوش‌دارو پس از مرگ سهراب
نمایندگان ولایت غزنی در مجلس نمایندگان افغانستان تاکید دارند که حکومت افغانستان اقدامات پیش‌گیرانه‌ای برای نجات شهر غزنی انجام نداده است.
شاه‌گل رضایی، نماینده مردم غزنی در مجلس نمایندگان افغانستان می‌گوید: «با وجود تأکیدهای مکرر ما در پنج ماه گذشته با مقام‌های امنیتی و شریک ساختن وضعیت شکننده امنیتی این ولایت، حکومت و نهادهای دولتی هیچ اقدامی پیش‌گیرانه و عملیات تصفیه‌ای را راه‌اندازی نکردند.»
عبدالقویم سجادی، نماینده دیگر ولایت غزنی تصریح کرد: «ما از ماه حمل امسال تا همین اکنون 4 بار رییس اجرایی، 4 بار رییس جمهوری، 5 بار وزیران داخله و دفاع 3 بار رییس امنیت ملی دیدار کرده و بر علاوه صدای خود را از تریبیون مجلس نمایندگان نیز بلند کردیم. اما انگار حکومت با غزنی استثنایی برخورد می‌کند.»
آقای سجادی تأکید می‌کند که حکومت و نهادهای امنیتی منتظر می‌مانند که یک حادثه غم‌ناکی اتفاق بیافتد و بعد نیرو روان کنند و دست به‌اقدام شوند.
نمایندگان غزنی حکومت را به برخورد سیاسی در قبال غزنی متهم کرده و تأکید می‌کنند که از عدم اراده حکومت برای عملیات در غزنی طوری برداشت می‌شود که شاید مسأله غزنی برمی‌گردد به مسایل گفت‌وگوها میان طالبان و سایر اهداف سیاسی دولت.
اما نجیب دانش، سخنگوی وزارت امور داخله افغانستان به خبرنامه گفت که «ما پیش از این هم در فکر غزنی بودیم، به خاطر بررسی اوضاع غزنی یک هیأت بلندپایه به غزنی اعزام شد، مشکلات بررسی شد، تدابیر خود را داشتیم، اما دشمن به یک‌بارگی بالای این ساحات حمله کرد و متأسفانه به برخی ساحات داخل شد. اما تلاش‌های نهایی صورت گرفت که به هدف نهایی که تصرف مقام ولایت است، نرسند.»
به‌دست گرفتن کنترول مسیرهای مواصلاتی
شماری از نمایندگان ولایت غزنی تاکید دارد که کنترول بیشتر راه‌های مواصلاتی شهرستان‌های این ولایت در حال حاضر به‌دست طالبان افتاده و آنان این مسیرها را بسته‌اند.
چمن‌شاه اعتمادی، نماینده مردم غزنی در مجلس نمایندگان افغانستان به‌خبرنامه گفت که «تمام مسیرهای مواصلاتی ولسوالی‌های غزنی به شمول دو مسیر استراتژیک این ولایت به دست نیروهای مخالف دولت است. کنترول مسیرهای قیاق و مسیر دشت قره‌باغ که شهرستان‌های دوردست این ولایت را مانند شهرستان‌های مالستان، جاغوری، اجرستان، قره‌باغ و ناور به غزنی وصل می‌کند، در حال حاضر به‌دست طالبان است.»
به‌گفته‌ی آقای اعتمادی، در 15 روز گذشته تمام پاسگاهای این مسیرهای مواصلاتی به‌دست طالبان سقوط کرده است.
او تاکید کرد: «در این دو مسیر در یکی آن، 15 پاسگاه امنیتی و در دیگر آن، 14 پاسگاه بود که این پاسگاه‌ها تنها در مدت 15 روز اخیر به‌دست مخالفان مسلح سقوط کرده و این مسیر ها به دست دشمن افتاده است.»
از سویی هم حملات گسترده طالبان به شهر غزنی سبب شده که مسیر دست‌کم پنج ولایت مسدود شود. با بسته شدن شاهراه اصلی کابل ـ قندهار، راه‌های پنچ ولایت غزنی، زابل، قندهار، نیمروز و هرات هم مسدود شده است.
اهمیت غزنی برای طالبان
عارف رحمانی، نماینده مردم غزنی در مجلس نمایندگان افغانستان می‌گوید که اکثریت رهبران امنیتی و سیاسی غزنی در زمان امارت اسلامی و برقراری این امارت در کابل، از غزنی هستند. امروز بخش عمده شورای کویته از غزنی است و تلاش دارند ده و دیارشان در اختیار خود باشد.
از سویی هم این نماینده مجلس تأکید می‌کند که “غزنی شاه‌رگ و شاه‌راهی است که از طریق آن می‌توانند مرکز افغانستان، هزارستان، جنوب غرب، جنوب شرق و پایتخت را تحت تأثیر قرار بدهند. به مانند موریانه جنگ فرسایشی را گسترده و آرام تلاش کردند که ابتدا نیروهای موجود در ولسوالی‌ها مصروف شوند که ما کشتارهای 40 و 50 نفری داشتیم و سپس برای تصرف شهر غزنی اقدام نمایند.”
افزودن دیدگاه