داستان یک دختر خانم به اسم لی منجااو که در دام یک عاشق انترنتی افتاده توجه گسترده را در چین به موضوع فربیکاری های انترنتی به وجود آورده است.
چهار شنبه هفته گذشته خانمی به شماره ۱۱۰ اضطراری پولیس چین تماس می گیرد و بعد از آن پولیس پاسخ می دهد او می گوید که:
لی: شما می توانید برایم غذا بفرستید؟
پولیس: این شماره ۱۱۰ کمک های اضطراری پولیس است. اگر شما غذا می خواهید پس به یک سرویس دهنده غذا زنگ بزنید. من برای شما غذا آورده نمی توانیم.
لی با صدای کمی بلندتر می گوید: می دانم، می دانم، من بیرون رفته نمی توانم.
چند ثانیه طول نکشید که پولیس توانست تشخیص دهد که این یک تماس از طرف مزاحم نیست، بل که شرایط اضطراری می باشد.
پولیس: اوه، کجا باید ما غذا را را بفرستیم؟
بعدا لی آدرس جای را برایش گفت و کمی هم از ظاهر خودش تعریف کرد.
پولیس: آیا کدام شخصی دیگر هم با شما است؟ و شما بدون اراده خود در آنجا هستید؟ درست است؟
لی: بلی
لی: من بیرون رفته نمی توانم، اگر من بیرون می توانستم بروم، به شما زنگ نمی زدم که برایم غذا بیاورین.
خانم لی از پولیس دوبار سوال می کند، چه وقت شما به اینجا می رسید؟
پولس: ما تلاش می کنیم که هرچه عاجل تر به انجا برسیم.
بعد از قطع تماس، مرکز ۱۱۰ حوزه محلی پولیس را در جریان این موضوع قرار می دهد و بعد از چند دقیقه خانم لی آزاد می شود.
بر اساس گفته های ، خانم لی منجیااو 20 ساله با مردی در انترنت آشنا می شود. آن مرد که از طریق انترنت عاشق خانم لی می شود برای او پیشنهاد یک فرصت کاری می دهد. بعدا خانم لی را به ملاقات روبه رو دعوت می کند و او را می رباید.
بعداَ خانم لی با تلاش بسیار از عاشقش اجازه می گیرد که به یک سرویس دهنده غذا زنگ بزند اما منجااو به سرویس اضطرار ۱۱۰ پولیس چین زنگ می زند و این گونه می تواند خود را از دام این آدم ربا آزاد نماید.
نتیجه گیری اخلاقی از این داستان این است که نباید دخترخانم ها فریب روابط عاشقانه انترنتی را بخورند و در موارد ارتباطات شان محتاط عمل نمایند.