قرار است به زودی گوشت مصنوعی به بازار عرضه شود؛ گوشتی که از هیچ حیوانی به دست نمیآید. شاید این خبری خوب برای کسانی باشد که عاشق طبیعت اند و دوست ندارند حیوانی کشته شود و خبر بد برای افرادی که به شدت دوست دارند غذای ارگانیک مصرف کنند.
به هرحال گوشت به اصطلاح «تمیز» که قرار است به زودی به بازار عرضه شود؛ مربوط به هیچ حیوانی نیست. این گوشت از سلولهای بنیادین پرورش یافته است، اما اینکه مصرفکنندگان به چنین گوشتی چه دیدی خواهند داشت، به مرور زمان معلوم خواهد شد.
تولیدکنندگان
از اینکه این گوشت قرار است به زودی در بازارها فراگیر شود، حیرتزده نشوید، زیرا چندین شرکت مستقر در سانفرانسیسکو در امریکا بر روی پروژه تولید گوشت مصنوعی کار میکنند، تا این گوشت به قدر کافی در بازارها در دسترس باشد.
گوشت تمیز، محصولی مشارکتی
پل شاپیرو در ماه جنوری سال جاری میلادی (۲۰۱۸) کتابی منتشر کرد به نام «گوشت تمیز«؛ گوشتی که به گفته او، مربوط به حیوان نیست و در یک بیو راکتور یا راکتور زیستی تولید میشود. گفته میشود که این گوشت با گوشت حیوانی هیچ تفاوتی ندارد و تنها تفاوتش دخالت انسان در تولید آن است.
شاپیرو در مصاحبه با شبکه خبری بیبیسی گفته است که گوشت تمیز محصولی مشارکتی گرفته شده از میلیونها سلول بنیادین گاو، خوک و مرغ است که در راکتور زیستی تهیه و تولید میشود.
شاپیرو در مورد گوشت تمیز گفته است: «این گوشت جایگزینی برای گوشت کنونی نیست. این گوشت واقعی است، با این تفاوت که برای تهیه آن احتیاج به پرورش حیوانات و کشتار آنان نیست.»
نگرانی مصرفکنندگان
اما پاسخ مصرفکنندگان در مورد چیست؟
به نقل از شبکههای معتبر خبری جهان، مصرف کنندهها پاسخ دادهاند که با مصرف گوشت مصنوعی موافق نیستند. آنها گفتهاند: «این اقدام نفرتانگیز است»
تعدای هم گفتهاند که تولید و عرضه گوشت مصنوعی، کار اشتباهی است، چرا که هیچ مصرفکنندهیی دوست ندارند غذاهای مصنوعی بخورد.
آیا محققان مصرف کننده خواهند بود؟
با این وجود، اما بسیاری از محققان در مورد گوشت تمیز یا گوشت مصنوعی، نظر متفاوتی دارند. آما والتی، مدیر شرکت «ممفیس میت« در سیلیکون ولی آمریکا، بر این نظر است که گوشت تولید شده در راکتور زیستی بسیار سالمتر از گوشتهایی است که اکنون مصرف میشوند.
ممفیس میت، شرکتی بزرگی است که افرادی چون بیل گیتس، بنیانگذار مایکروسافت و همچنین شرکت بریتانیایی ریچارد برانسون، سهامداران آن هستند.
به هر حال، مدیر شرکت ممفیس میت بر این نظر است که گوشت حیوانی را که در حال حاضر مردم به عنوان گوشت ارگانیک و طبیعی میدانند و مصرف میکنند، خیلی ناسالم است. این مدیر و محقق دلیل میآورد که: «۹۰درصد از گوشت مصرفی کنونی مردم، چه گوشت گاو چه گوشت خوک یا مرغ باشد، آلوده به باکتریهای متفاوتی هستند».
علی بوذری شیمیدانی که در سانفرانسیسکو به شغل آشپزی مشغول است، در مورد گوشت تمیز گفته: «اگر گوشت تمیز با مزه و با بدن سازگار باشد، به زودی مصرفکنندگان به چنین گوشتی عادت میکنند.»
مصرف زیاد، پرورش زیاد
به هر حال به هر اندازهیی که میزان مصرف گوش در کشورها بلند برد، باید منابع تمویل آن نیز افزایش داده شود و به پیمانه مصرف، حیوانات پرورش داده شود؛ پرورشی که حالا زحمتآور و آلودهکننده خوانده میشود.
والتی، مدیر شرکت ممفیس میت در این مورد میگوید که نگهداری انبوه حیوانات نیاز به جنگلزدایی دارد، تا برای تهیه مواد غذایی حیوانات خانگی بتوان در مکانهای جدیدی که به دست آمده، مزارعی را به وجود آورد. همچنین نگهداری انبوه حیوانات نیازمند مصرف آب زیاد و آنتیبیوتیکهای فراوان است.
به نظر میرسد که والتی به مردم پشنهاد میدهد که جایگزین برای مصرف گوشت داشته باشند؛ نظری که با مخالفتها نیز به همراه شدهاست.
جاش تتریک، رئیس شرکت «جاست» در سانفرانسیسکوی آمریکا با نظر کنار نهادن گوشت از جیره غذایی و جایگزین کردن آن با محصولات گیاهی مخالفت میکند و در اینباره میگوید: «امروز شمار افرادی که گوشت میخورند، بسیار بیشتر از گذشته شده و گوشت بخشی از هویت و فرهنگ انسانی ما شده است و نباید از جیره غذایی برداشته شود.» اما این مصرف زحمت هم دارد.
زحمت زیاد پرورش، آیا صرف نظر از این زحمت، توازن اکوسیستم برهم خواهد خورد؟
اینروزها همزمان با افزایش بیسابقه قیمت انواع گوشت، با آن که خوردن آن برای بسیاری از مردم در سراسر دنیا آرزو شده، اما افرادی که وضعیت اقتصادی بهتری دارند، از گوشت به پیمانه زیاد استفاده میکنند، با وجود آن، توصیههای سلامت بر پرهیز از مصرف بالای گوشت است.
در حال حاضر و بر طبق آمارها، لوکزامبورگ با مصرف ۱۳۶ کیلوگرام گوشت در سال، مقام نخست را دارد و به این ترتیب امریکا با مصرف ۱۲۵ کیلوگرام گوشت سرخ در سال مقام دوم را دارد، استرالیا با مصرف ۱۲۱ کیلوگرام گوشت سرخ در سال، جایگاه سوم را دارد و جالب اینکه در این قاره، مسئولان دولتی به مردم دستور داده از گوشت کانگورو استفاده کنند؛ در حالیکه کانگورو، حیوان ملی استرالیا است و خوردن گوشت آن به نوعی شرمآور محسوب میشود.
به نقل از بی.بی.سی، مطابق آمار دولتی استرالیا، تعداد کانگوروها در سال ۲۰۱۶ حدود ۴۵ میلیون برآورد شده که تقریبا دو برابر جمعیت انسانی استرالیا هستند.
استرالیا قوانین سختی برای کشتن حیوانات وضع کرده است. هر ایالتی برای کشتار با هدف استفاده تجاری، بر اساس سطح پایداری محیطزیستی مجوز صادر میکند.
هر ساله بر سر کشتار کانگوروها مناقشه است. مخالفان میگویند هیچ دلیلی وجود ندارد که کاهش تعداد آنها به محیط زیست کمک کند، اما طرفداران مصرف گوشت کانگورو میگویند که گوشت این حیوان کمچربی است و چون این حیوانات متان کمتری نسبت به دیگر حیوانات پرورشی تولید میکنند، از نظر محیطزیستی مناسبتر هستند.
پرفسور «دیوید پاتن» از دانشگاه آدلاید به شبکه ایبیسی گفت، مردم باید از کشتار کانگورو حمایت کنند تا از اکوسیستم دیگر بخشهای کشور حمایت و از فاسد شدن گوشت این حیوانات هم جلوگیری شود.
او افزود: «این گناه کانگوروها نیست که تعدادشان بیش از حد شده است، شاید ما رغبت نداشتهایم نسبت به آنها شدت عمل نشان دهیم، هرچه زودتر باید آنها را از سیستم اکولوژی خارج کنیم تا از صدمات آنها جلوگیری کنیم. باید از گوشت کانگورو برای حفظ توازن اکوسیستم استفاده کنیم و این راهحلی مناسب است.»
به هر حال، نیوزیلند با مصرف ۱۱۶ کیلوگرام گوشت سرخ در سال و اسپانیا با مصرف ۱۱۰ کیلوگرام گوشت سرخ در سال، از کشورهای اندک گوشت زیاد مصرف میکنند.
میزان مصرف گوشت در کشورهای مختلف دنیا، متفاوت است. مصرف گوشت در اروپا و آمریکا در حال کاهش است، اما در آسیا به طور آشکارا افزایش یافته است. مردم افغانستان نیز به مصرف گوشت علاقه فراوان دارند، مصرف بیش از حد گوشت در افغانستان حتی موجب نگرانی سازمانهای صحی در سطح جهان شدهاست. به هر حال گرانی گوشت و فقر در این کشور شاید زمینه مصرف گوشت را در افغانستان کاهش دهد و شاید هم بازاری برای گوشت و مواد غذایی مصنوعی جهان شود.
برنج
در کنار اینکه در حال حاضر بسیاری از فراوردههای زارعتی که به کمک داروهای شیمیایی پرورش داده، به بازار عرضه میشود، اما حال موضوع از این هم فراتر رفتهاست و گوشت تنها مواد غذایی مصنوعی جهان نیست. انواع نوشابهها و برنج از مواد دیگر هستند که به گونه مصنوعی تهیه و تولید میشوند.
پیش از این برنج مصنوعی نیز به بازارهای جهانی عرصه شدهاست. گزارشها میساند که چین به عنوان بزرگترین تولیدکننده برنج دنیا در حال حاضر یکی از عرضهکنندهها و تولیدکنندههای برنج مصنوعی در دنیا است.
برنجی که از الیاف پلاستیک و نشایسته موجود کچالو تهیه شده و در اخیر به آن طعم برنج طبیعی افزوده میشود.
ایران نیز یکی دیگر از تولیدکنندههای برنج مصنوعی است. این کشور در سال ۱۳۹۳ دستگاههای تولیدکننده برنج مصنوعی را از چین خریداری کرد؛ چیزی که موجب سر و صداهای زیاد مصرفکنندهها شد.
به هر حال، امروزه ایران یکی دیگر از کشورهایی است که در کنار سایر تهیه مواد غذایی مصنوعی، به تولید و مصرف برنج مصنوعی نیز نقش دارد.
برنج مصنوعی به برنج قدبلند نیز مشهور است و اما کسانی که برنج قد بلند دوست دارند و اما دوست ندارند آن مصنوعی باشد، می تواند آن را به راحتی تشخیص کند.
برنج مصنوعی در صورتی که خشک بالای آتش قرار داده شود، به زودی آتش میگیرد. با این وجود، به نظر میرسد که با افزایش جمعیت دنیا، تخریب محیط زیست و کم شدن منابع غذایی طبیعی، مصرف غذاها مصنوعی نیز انکارناپذیر میشود و کشورهای قدرتمند در این رقابت باز در مقام نخست تولیدکننده خواهند ایستاد و کشورهای پر جمعیتی که درگیر فقر اند، بازار خوبی برای مصرف مواد غذایی مصنوعی اند.