منبع: واشنگتن پست
نویسنده: شیائو کیانگ
شیائو کیانگ استاد راهنما در دانشکده اطلاعات دانشگاه کالیفورنیا در برکلی امریکا است. او همچنان موسس و سردبیر روزنامه دیجیتال تایمز چین است. در چین به دنیا آمده و ۲۸ سال پیش به ایالت متحده امریکا تبعید شده است.
در جریان تجلیل از سال نو میلادی در سالن کنسرت جدید، در تلویزیون مرکزی دولت چین، یک مهندس ۹۳ ساله که در اولین برنامه زیردریایی هسته‌ای چین شرکت داشت، معرفی شد. این برنامه که بیش از یک میلیارد بیننده و تماشاگر داخلی و بین‌المللی دارد، به مخاطبانش مهمان افتخاری را معرفی کرد که در طول زندگی خود کارهای زیادی به‌طور مخفی برای دولت خود انجام داده بود و به‌خاطر قربانی‌های بزرگی که برای حزب کمونیست داده بود، از او قدردانی شد.
او گفت: «۳۰ سال تمام از ترس این‌که اطلاعاتی از من گرفته نشود با خانواده خود ارتباطی برقرار نکردم و زمانی‌که دولت گزارش داد که پدرم در بستر مرگ است، از او پرسیدم برای زندگی خود چه کار کرده است.»
ژو باووی، وکیل سابق در استان شاندونگ چین این برنامه را دیده و از تنفرش نسبت به خودنمایی این تبلیغات اظهار نظر کرده بود. با استفاده از سطح فکر رسانه‌های اجتماعی چین، ژو نوشته بود که این مهندس اتمی باید خیلی بی‌شرم باشد که ۳۰ سال تمام ارتباطی با والدین‌اش نداشته است. سه روز پس از آن ژو توسط پولیس محلی بازداشت شد.
او برای ۱۰ روز در بازداشت به سر برد و همچنان برای انتقاد از قهرمان مشهور کشورش ۵۰۰ یوان که حدود ۷۹ دالر می‌شود، جریمه و حساب کاربری اجتماعی‌اش توسط شرکت سینا از فن‌آوری ویوبو حذف شد.
داستان ژو بیان‌گر این است که دولت چین کنترل شدیدی در سراسر این کشور بر انترنت و سیستم عامل‌های رسانه‌های اجتماعی دارد. از این طریق در رسانه‌های دولتی افرادی که نظریات سیاسی بحث برانگیزی دارند، شناسایی می‌گردد و بازرسی‌ها و دستگیری‌ها صورت می‌گیرد و از حملات رسانه‌های دولتی پشتیبانی می‌گردد.
در سال ۲۰۱۲ میلادی زمانی که رییس جمهور شی جین پینگ به قدرت رسید، تلاش کرده تا اقتدار حزب کمونیست را که بخشی از آن از طریق اعمال سیاست‌های گسترده‌ای برای کنترل ایدئولوژیک و اطلاعاتی بر رسانه‌ها و انترنت دنبال می‌شود را بیشتر کند.
در سال ۲۰۱۷ میلادی اولین قانون امنیت سایبری در چین به اجرا درآمد. با این قانون شرکت‌های انترنتی می‌توانند نظارت بیشتری بر شبکه‌های خود داشته باشند. در میان مقرارت دیگر در این قانون بررسی تجهیزات امنیتی و ارایه اطلاعات درصورت درخواست به دولت هم ذکر شده بود.
آزمایشگاه دانشگاه سیتی‌زن لب در تورنتو روش‌های نظارت مختلفی را برای نظارت بر سیستم‌های رسانه‌های اجتماعی مانند we chat شناسایی کرده است که می‌تواند به مردم این حس را بدهد که آنها یک سلاح نظارتی در جیب خود دارند. علاوه بر این، این مکانیزم‌ها در زمانی که افراد از کشور خارج می‌شوند، همچنان ادامه دارد؛ همان‌طور که بسیاری از دانشجویان چینی که در خارج از کشور تحصیل می‌کنند و در دسترس‌شان است.
یکی دیگر از مهم‌ترین دستاوردهای دولت چین ایجاد یک ارتش از تحلیل‌گران انترنت است که در مجموع به‌نام ارتش ۵۰ سنت شناخته می‌شود. این تحلیل‌گران از سوی دولت سازماندهی و غالباً به‌خاطر نشر محتوای آنلاین به نفع سیاست‌های دولتی فعالیت می‌کنند تا تصویر رییس جمهور شی را تقویت کنند و به‌طور کلی با استفاده از هویت‌های جعلی نظارت بر فعالیت‌های شهروندان داشته باشند.
در سال ۲۰۱۵ میلادی یک کاربر ناشناس به ایمیل‌های مختلف مقامات که در آن تبلیغات می‌کردند و باهم در ارتباط بودند، نفوذ پیدا کرد و باعث افشاگری کارهای پنهانی حزب 50 سنت شد. این آرشیف شامل عکس‌ها، کتابی از تحلیل‌گران انترنت و پرونده‌های فعالیت‌های آنلاین افراد که پیشینه آن به سال ۲۰۰۲ می‌رسید، بود. از شواهد به‌دست آمده و اسناد فاش شده، روشن است که دولت چین بیش از ۱۰ میلیون دانشجوی دانشگاه را از طریق سازمان اتحادیه جوانان کمونیست بسیج کرده تا وظایف مختلفی چون مبارزه با افکار عمومی آنلاین را انجام دهند. در اوایل سال ۲۰۱۷ میلادی چین بررسی و کنترل دقیق خود را علیه اتصالات غیرمجاز انترنت، از جمله شبکه‌های مجازی خصوصی (VPN) که کاربران آن فایروال بزرگ را کنار گذاشته‌اند و آن را دور می‌زند، افزایش دادند. این بررسی‌ها شامل یوتیوب، گوگل، فیسبوک، فلیکر، توییتر و انستاگرام نیز می‌شود.
به‌عنوان یک جزء حیاتی زیربنای کنترل اطلاعات دولت چین، فایروال بزرگ چین بروز رسانی شده است تا شبکه‌های انترنتی بین‌المللی محدود و سایت‌های مخرب نیز مسدود گردد.
تمام خدمات VPN که توسط دولت مجوزی دریافت نکرده، در ماه مارچ سال ۲۰۱۸ میلادی مسدود خواهد شد. اما در کنار این اقدامات بررسی مداوم شدید میلیون‌ها نفر از مردم عام چینی و رهبران افکار عمومی، دایماً تلاش ها برای گسترش جریان آزاد اطلاعات را محدود می سازد.
پس ما شاهد این‌که چین به‌عنوان یک دولت توتالیتر(دیکتاتور) دیجیتال ظاهر شود، هستیم. اما ممکن است در نهایت مقاومت و تفکر انتقادی مردم خارج از حد خود برسد و اگر چنین شود، تلاش‌های سرکوب‌گرایانه دولت در رسانه‌های اجتماعی بی‌ثبات خواهد بود.
افزودن دیدگاه