هم‌زمان با روز جهانی سواد، مسوولان حکومتی در افغانستان از ناامنی، جنگ و کمبود امکانات اقتصادی به عنوان دلایل اصلی “عدم پیشرفت قابل توجه” در عرصه‌ی علم و دانش در این کشور نام می‌برند.
در مراسمی که به همین منظور امروز در کابل برگزار شده بود، سرور دانش، معاون دوم ریاست جمهوری گفت که “ما حرکت خوبی در فراگیری علم و دانش در افغانستان داشته‌ایم، ولی نتوانسته ایم آن را با جدیت تداوم و توسعه ببخشیم.”
آمارهای داخلی
به گفته‌ی معاون دوم رییس جمهور افغانستان در حال حاضر در افغانستان بیشتر از 60 درصد مردم بی‌سواد هستند. او می‌گوید که در این کشور تنها بیشتر از 30 درصد افرادی که بیشتر از 15 سال سن دارند، باسواد می‌باشند.
او از پیشرفت‌هایی که پس از سقوط طالبان، در عرصه آموزش کودکان در این کشور صورت گرفته هم سخن گفت.
به گفته‌ی سرور دانش، در زمان طالبان کمتر از یک میلیون دانش‌آموز در افغانستان مصروف آموختن علم در 3400 مکتب بودند که در این میان، هیچ دانش آموز دختر و معلم زن وجود نداشت.
اما در سال گذشته‌ی خورشیدی این آمار به بیشتر از 9 میلیون افزایش یافته که از این میان در حدود 39 درصد دانش آموزان را دختران تشکیل می‌دهند. این تعداد دانش آموزان در بیشتر از 1700 مکتب در سطح افغانستان زیر نظر بیشتر از 200 هزار معلم مصروف فراگیری درس و دانش می‌باشند.
سوادآموزی
بر اساس گفته‌های سرور دانش، در زمان طالبان کمتر از 20 هزار نفر در کلاس‌های سوادآموزی مصروف درس خواندن بودند، در حالی که سال گذشته این رقم افزایش قابل توجهی داشته است، به طوری که 400 هزار نفر در 18729 کلاس سواد آموزی درس می‌خواندند. از این میان بیشتر از 191 هزار تن آنان را مردان و بیشتر از 226 هزار تن آنان را زنان تشکیل می‌دادند.
آمارهای جهانی
بر اساس گفته‌های سرور دانش در مراسم تجلیل از روز جهانی سواد در کابل، در سال 1990، 76 درصد نفوس جهان به خواندن و نوشتن دسترسی داشتند که این رقم در سال 2013 به 84 درصد افزایش یافته است که خود نشان دهنده‌ی کاهش 100 میلیون نفری افراد بی سواد در طی دودهه در جهان می‌باشد.
بی‌سوادی، چالش بزرگ
بی‌سوادی چالش بزرگی است که در حدود 700-770 میلیون نفر در جهان از بی سوادی رنج می‌برند. آمارها نشان می‌دهد، دو سوم از این رقم که بیش از 500 میلیون نفر می‌شوند را زنان تشکیل می‌دهند.
به گفته‌ی آقای دانش، 75 درصد افراد بی سواد تنها در ده کشور هند، چین، پاکستان، بنگلادش، نایجریا، مصر، برزیل، اندونیزیا و جمهوری کانگو زندگی می‌کنند. اما در این میان متاسفانه می‌توان گفت که افغانستان در جمع کشورهایی قرار دارد که نرخ سواد در آن به شدت پایین است.