در 16 سال گذشته ورزش‌کاران افغانستان در رشته‌های مختلف توانسته‌اند در عرصه‌های گوناگون داخلی و خارجی، درخشش خوبی از خود نشان دهند. درخششی که موجب شد تا مردم افغانستان و جهان به رویدادهای متفاوت و تازه در این کشور نیز توجه کنند. رویدادهایی که از جنس جنگ، انفجار و انتحار نبود و بیان کننده زیبایی‌ها و ظرفیت‌های رشته‌های ورزشی، برای ایجاد فضایی متفاوت در افغانستان بود.
به همین دلیل به ورزش و ورزش‌کاران افغانستان به چشم امیدهای این کشور برای ایجاد هم‌دلی و افتخار آفرینی نگریسته می‌شود.
ایجاد مدرسه ورزشی ووشو برای آقایان و بانوان یکی از تازه‌ترین خبرهای ورزشی در افغانستان است که از آن به عنوان “خانه ووشویِ افغانستان” نیز نام برده می‌شود.
مدرسه ووشو
موسس این مدرسه ورزشی، حسین صادقی است که خود یکی از قهرمانان رشته ووشو می باشد. او به خبرنامه می‌گوید که در سال 2013 میلادی، پس از سال‌های طولانی به افغانستان برگشت و تصمیم گرفت تا ورزش‌گاهی تاسیس کند.
او می‌گوید که در این راه از سوی هیچ نهادی مورد حمایت قرار نگرفت و در نهایت به پیشنهاد چند تن از دوستانش به این نتیجه رسید که باید خودش دست به کار شود. این‌گونه شد که هفته‌ی گذشته او اولین مدرسه ووشو را در افغانستان ایجاد کرد. در این مدرسه به دختران و پسران در وقت‌های جداگانه و مشترک، این رشته ورزشی آموزش داده می‌شود.
در این مدرسه ورزشی رشته‌های “چانگ چوان”، “نانچوان” و “تایچی چوان” آموزش داده می‌شود. این ورزش‌گاه یک تیم دوازده نفری با ترکیبی از دختران و پسران هم دارد که در مسابقات مختلف شرکت می‌کنند.
صادقی برای نام‌گذاری این مکان به عنوان مدرسه ووشو نیز دلیلی دارد. به باور او “پیش از این در افغانستان چنین اقدامی صورت نگرفته و تنها جایی که ووشو به صورت علمی آموزش داده می‌شود، همین مدرسه است.”
موسس این مرکز ورزشی به خبرنامه گفت که بسیاری از علاقه‌مندان درخواست کردند تا در این مرکز، رشته‌های رزمی دیگری مانند تکواندو نیز آموزش داده شود اما، به دلیل این‌که او این مدرسه را تنها خانه ووشو در افغانستان می داند، درخواست‌های مطرح شده را رد کرده است.
محیط متفاوت
در جامعه سنتی افغانستان که در بعضی موارد حتا خانواده‌ها نخواسته‌اند دختران‌شان به مکتب بروند و حتا نمی‌گذارند به تنهایی وارد جامعه شوند، شاید بتوان تصور کرد که باشگاه رفتن دختران خواب است و خیال و عملی شدن آن امری است ناممکن.
اما خوش‌بختانه در سال‌های اخیر این فضا دست‌کم در بزرگ شهرهای افغانستان ایجاد شده که دختران به مکتب رفته و پس از آن وارد دانشگاه‌ها شوند. مهم‌تر این‌که، دختران حتا در ورزشگاه‌ها حضور می‌یابند و در رشته‌های ورزشی مختلف تمرین می‌کنند. در تازه‌ترین مورد، شش دختر کوهنورد از ولایات مختلف افغانستان پس از 6 شبانه روز تلاش، یکی از قله‌های کوه بابا در بامیان را فتح کردند.
مدرسه ووشو نیز با درک این واقعیت، محیط و فضایی را ایجاد کرده است که دختران و پسران بتوانند در محیطی مناسب به صورت جداگانه و یا مشترک ورزش کنند.
قبل از این گفته می‌شد که دختران نمی‌توانند با اطمینان خاطر در ورزشگاه‌ها حضور یابند و هر از گاهی مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند اما، حسین صادقی در صحبت با خبرنامه گفته که او “فضای سالم و کاملن متفاوتی ایجاد کرده تا دختران نیز بتوانند آزادانه تمرین کنند و به همین دلیل، این مرکز شاهد حضور بانوان است.”
استقبال گسترده
در سال‌های اخیر، از ورزش ووشو در افغانستان و مخصوصا در میان ورزش دوستان، استقبال گسترده‌ای صورت گرفته است و به گفته‌ی حسین صادقی این ورزش در حال رشد است.
در حالی که تنها چند روز از افتتاح این مدرسه ورزشی گذشته است، نزدیک به 100 تن ثبت نام کرده اند که از این میان، 35 تن دختر هستند.
زهره فیضی دانشجوی سال آخر رشته ادبیات انگلیسی در دانشگاه کابل که سه ماه می‌شود به ورزش ووشو روی آورده است می‌گوید که “ورزش به فرد احساس آرامش می‌دهد، به همین دلیل من هم به این مدرسه ورزشی آمدم تا ورزش کنم.” زهره فضای باشگاه را کاملا مناسب دانسته و می‌گوید که در کنار ورزش‌کاران دیگر در این مدرسه ورزش می‌کند.
البته این استقبال تنها محدود به شهروندان افغان نبوده است، این ورزش و این مدرسه حتی پای مقامات کشور چین را نیز به مدرسه ووشو کشانده است.
از چین تا کابل
حسین صادقی می‌گوید که رشته ووشو، ورزش ملی کشور چین است و نزدیک به 2500 سال قبل، در منطقه ای به نام شاوولین در استان خنان به وجود آمده است که در نزدیکی پایتخت این کشور قرار دارد.”
او می‌گوید وقتی در کشور جنگ زده‌ای مانند افغانستان این رشته علاقه‌مندان زیادی دارد و مدرسه ای برای آموزش این رشته هم ایجاد می‌شود، برای چینی‌ها جالب است. به همین دلیل نیز ژانگ جی شین، سرپرست سفارت چین در کابل در مراسم افتتاح این مرکز ورزشی حضور یافت.”
موسس این مدرسه ورزشی می‌گوید که در آن روز نمایش ووشو کاران افغانستان بر ژانگ جی شن تاثیر زیادی گذاشته بود. به اندازه ای که گفته بود ” با دیدن نمایش ووشوکاران این مدرسه، فکر می‌کنم حالا در کشورم حضور دارم.” سرپرست سفارت چین در کابل همچنان وعده هر نوع همکاری به ووشو کاران افغانستان را داد.
او می‌افزاید ماه گذشته سفری به چین داشته و از برخی مقامات آن کشور خواسته بود تا در زمینه ورزش افغانستان سرمایه گذاری کنند چرا که به باور او، ورزش در افغانستان می‌تواند پیام آور صلح باشد.
هنر پیشه هالیوود
حسین صادقی، در سطح افغانستان و جهان، چهره‌ای شناخته شده است. او کاپیتان تیم ملی ووشوی افغانستان بوده و دو بار نیز قهرمان کشور شده است. صادقی می‌گوید که برای مدت کوتاهی به عنوان مدیر فنی در فدراسیون ووشوی پاکستان کار کرده است.
موسس مدرسه ووشو، در سال 2012 در مسابقات جهانی ورزش‌های رزمی که در جزیره کیش در ایران برگزار شده بود، توانست در رشته فورم‌های استندرد، مدال طلا را به دست آورد و به مقام قهرمانی دست باید.
حسین صادقی از 9 سالگی به این سو به آموزش ورزش‌های رزمی روی آورده است و در کشورهای پاکستان، ایران و استرالیا آموزش دیده است. او در دانشگاه هنرهای زیبای شهر ملبورن استرلیا تحصیل کرده و در سال 2008 سند کارشناسی‌اش را به دست آورده است. اما بعد از آن، وارد دنیای سینما شد.
اولین فلم حسین صادقی (Among deed men) در آمریکا برنده بهترین کارگردانی صحنه‌های «اکشن» شد که در آن جشنواره فیلم، 300 فلم از تمام دنیا به نمایش گذاشته شد. فلمThe art of fighting که مستندی در مورد زندگی صادقی است، در جشنواره‌های کشورهای مختلف جایزه گرفته است.
مستند دیگری نیز در مورد زندگی او در حال ساخت است که قرار است سال آینده منتشر شود.
بر سکوی افتخار
حسین صادقی باور دارد که ورزش ووشو در افغانستان در حال رشد است. او می‌گوید که قرار است این رشته تا سال 2020، به فهرست ورزش‌های المپیکی اضافه شود.
در مسابقات المپیک کشورهای اسلامی که سه ماه پیش در باکو پایتخت آذربایجان برگزار شده بود، ووشو تنها رشته‌ای بود که برای افغانستان مدال برنز را کسب کرد و این نشان می‌دهد که رشد این ورزش خیلی سریع است.
صادقی اما موفقیت افغانستان در این رشته را وابسته به مدیریت و توجه خوب به این رشته و علاقه‌مندان روز افزونش می‌داند. به گفته او پیش از این نیز، کارهایی در این زمینه صورت گرفته بود اما به دلیل ضعف مدیریت، آسیب‌های جدی متوجه این ورزش شده و هیچ نتیجه‌ای نیز در پی نداشته است.
با این حال امید می‌رود که این اقدام حسین صادقی برای جامعه ورزشی ، به ویژه ورزش ووشو افغانستان موثر تمام شود و در سال های آینده، علاقه‌مندان این رشته ورزشی نیز با ایستادن بر سکوی قهرمانی در سطح جهان، موجب افتخار، شادی و سربلندی مردم افغانستان شوند.
سکینه امیری و عباس علی جعفری همکاران این گزارش بوده است.
افزودن دیدگاه