دختران روبات‌ساز افغان؛ درخشش از هرات، خبرسازی جهانی و چهره جدید افغانستان

توسطعلی شیر شهیر

تیر ۱۷, ۱۳۹۶ به روز رسانی : اسفند ۷, ۱۴۰۲

دختران دانش‌آموز هراتی برای اولین‌بار به نمایندگی از افغانستان در رقابت‌های بین المللی رباتیک شرکت کرده اند. این رقابت‌ها همه ساله توسط نهادی به نام فرست گلوبل ( First Global) برگزار می‌شود تا الهام بخش بیش از 2 میلیارد جوان باشد که در عرصه های ساینس، تکنولوژی، ریاضی و انجینری می‌توانند بدرخشند.

علی‌رضا مهربان، مربی این دختران دانش‌آموز هراتی می‌گوید با آن که دانش آموزان او به خاطر مسئله ویزا نتوانستند در این مسابقات حضور یابند، اما روبات شان از افغانستان نمایندگی می‌کند.

علاوه بر این که این روبات ساخته شده در افغانستان در سطح بین المللی مسابقه می‌دهد، نکته ای جالب دیگر این است که دانش آموزان سازنده آن کار ساخت 4 ماهه را در مدت دو هفته انجام داده اند.

کوثر روشن یکی از دانش آموزان در این زمینه گفت که “بسته آموزشی ناوقت به دست ما رسید”. ما صرف دو هفته وقت داشتیم که روبات خود را بسازیم و برای آنان روان کنیم. به‌دلیل وقت کمی که داشتیم این نهاد خواست، نام ما را از لیست حذف کند، چون فکر نمی‌کرد ما بتوانیم در مدت دو هفته روبات بسازیم، اما ما به آنان وعده دادیم که می‌سازیم و بالاخره روزهای عید را عید نکردیم و روی این روبات کار کردیم تا تکمیل شد.”

Robot7
این گروه شش نفری دانش‌آموزان هرات از 14 تا 16 سال سن دارند

خانم روشن، 15 سال سن دارد و دانش‌آموز صنف دهم یکی از مکاتب ولایت هرات است. او می‌گوید با تمام ممانعتی که از سوی خانواده اش داشته، به کارگاه آموزش روبات‌سازی شرکت کرده‌ و مدت شش ماه در این بخش آموزش دیده است. این دختر خانم جوان افغان امیدوار است که روبات آنان در این رقابت‌ها مقام خوبی را به دست آورد.

کوثر گفت که “مسوولان برگزارکننده این مسابقات فکر نمی‌کردند که ما در مدت دو هفته بتوانیم این روبات را بسازیم، اما زمانی که این روبات ساخته شد و به دست آنان رسید، داوران با اطمینان زیاد به ما گفتند که روبات شما یکی از بهترین روبات‌های رقابت‌های امسال خواهد بود.”
آرزوی‌های بزرگ

این گروه شش نفری دختران دانش‌آموزند از 14 تا 16 سال سن دارند. آنان آروزی‌های بزرگی در سر پرورانده اند و می‌خواهند که در بخش فنی و میکانیکی در آینده دستاورهای بزرگی داشته باشند. آنان توسط نهادی موسوم به نام صندوق شهروندی دیجیتالی (Digital Citizen Fund) برای شش ماه در این بخش آموزش دیده اند.

این گروه شش نفری از میان 150 تنی انتخاب شده‌ که در ابتدا در نهاد خصوصی “صندوق شهروندی دیجیتالی” از مکتب‌‎های ولایت هرات در این مرکز برای آموزش‌های تکنالوژی و فنی آمده بودند. از آن جمله 20 تن از این دختران دانش‌آموز در بخش روبات‌سازی آموزش دیدند و این گروه شش نفری، بهتر درخشید.

Robot5
این دختران روباتی را که در چهار ماه باید ساخته می‌شد، در دو هفته ساختند

روباتی که آنان ساخته‌ در بازی‌های روباتیک نقش جمع کننده توپ را بازی می‌کند. این روبات باید طوری دقیق کار کند که توپ‌ها را با در نظرداشت رنگ و مشخصات آن از هم تفکیک نماید.

لیدا عزیزی از اعضای دیگر این تیم است که 15 سال سن دارد. او می‌گوید که دوست دارد در آینده در بخش روباتیک درس بخواند و در این بخش مهندس خوبی برای کشورش شود.

او گفت که “من از کودکی در ساختن روبات و کاردستی علاقه‌ی خاص داشتم. وقتی که زمینه آموزش روبات سازی از سوی این موسسه فراهم شد، من این فرصت را از دست ندادم. ما در این مسابقه بین المللی با وجودی که وقت کمی داشتیم، اما نخواستیم از لیست این مسابقات حذف شویم. تلاش خود را کردیم تا به دختران دیگر کشورها نشان دهیم که دختران افغان با وجودی که با بمب و ماین کلان می‌شوند، انگیزه پیشرفت نیز دارند.”

با این وجود لیدا امیدوار است که روبات آنان بتواند در این رقابت‌ها مقام خوبی بگیرد.

سمیه فاروقی، عضو دیگر این گروه شش نفری، 14 سال سن دارد و دانش‌آموز صنف هشتم مکتب می‌باشد. او می‌گوید که در ابتدا برای آموختن روبات، با مخالفت خانواده اش روبرو بوده، اما رضایت آن‌ها را به دست آورده است.

سمیه به خبرنامه گفت که “من پیش از این علاقه زیاد به روبات ساختن داشتم. من پیش از این در خانه روبات‌های مانند تانک، زرنج، سکواتور و مثل این‌ها را ساختم. روبات‌های دیگر هم ساخته بودم.”

سمیه می‌گوید که او در رشته روبات سازی دوست دارد رشد کند و آموزش های عالی ببیند.

رودابه نوری، عضو 16ساله این گروه است. او می‌گوید که در آغاز آموزش هایش در عرصه روبات سازی از سوی دوستان نزدیک‌اش نیز به تمسخر گرفته می‌شد. او دلیل این امر را در ناآگاهی جامعه نسبت به مسئله روبات سازی عنوان می‌کند. با این حال، رودابه می‌گوید که با این موضوع کنار آمده و به آموزش هایش ادامه داده است.

رودابه به خبرنامه گفت که “من دوست دارم در رشته ی تکنالوژی و روباتیک روی طرح های بیشتر کار کنیم. کار ما حالا مورد تشویق خیلی از مردم از جمله اساتید ما قرار گرفته است. کار گروهی نتیجه خوبی دارد و ما امیدواریم که مقام خوب در این مسابقه بگیریم.”

رودابه می‌گوید که آنان برنامه‌های زیادی در آینده دارند و می‌خواهند روبات‌های زیاد دیگری  نیز بسازند. قرار است رقابت های روبات دختران افغان و شرکت کنندگان دیگر، به تاریخ 16 تا 18 ماه جاری میلادی در سالن قانون اساسی «دار» ( DAR Constitution Hall) در واشنگتن برگزار شود.

عدم حضور

تیم روبات ساز افغان زمانی خبرساز شد که سفارت آمریکا در کابل درخواست ویزای آن‌ها را رد کرد.
علی رضا مهربان، مربی این دختران روبات‌ساز به خبرنامه گفت که “دلیل عمده که آنان برای ندادن ویزه به این دختر خانم‌های افغان پیشکش می‌کنند، می‌گویند که ویزه B1 و B2 که این دختران درخواست داده اند، تعداد آن کم است که نمیشه این ویزه را به اینان داد.”

از سوی هم یک سناتور ارشد دموکرات و کاندیدای پیشین انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، از وزارت خارجۀ ایالات متحده خواسته است “در صدور ویزه برای دختران افغان تجدید نظر کند.” برنی سندرز، در واکنش به این اقدام، در صفحه رسمی فیسبوک خود نگاشته است “به منظور حمایت از آرمان های تعلیمی جوانان به ویژه دختران جوان، باید تمام جهان برای سیاست خارجی ایالات متحده، به عنوان یک اولویت نگریسته شود، نه یک تهدید”.

آقای سندرز، وزارت خارجه امریکا را به “تسریع” صدور ویزا به این دختران “تشویق” کرده تا به گفتۀ او “انجنیران جوان بتوانند به دی سی آمده و در رقابت با همسالان شان از سرتاسر جهان، سهم گیرند.”

sanders
برنی سیندرز، یکی از سناتوران ایالات متحده آمریکا خواستار دعوت این گروه دختران روبات ساز افغان شده است

فرست گلوبل (First Global)، یک رقابت سالانه بین المللی رباتیک برای جلب اشتیاق دانش‌آموزان در بخش علم، فناوری، مهندسی و ریاضی (STEM) است که همه ساله در آمریکا برگزار می‌شود.

این مجمع یکی از نهادی‌های غیر انتفاعی و خیریه امریکایی است که یک چارچوب مشخص را برای رقابت روباتیک در سطح جهانی آن، مانند “المپیک”، حمایت می‌کند. فرست گلوبل از هر کشور برای شرکت در این برنامه بین المللی دعوت می‌کند که نقش یک پل را میان دانش‌آموزان مکاتب کشورها با پس زمینه‌های مختلف، زبان، ادیان و رسوم بازی می‌کند.

این نهاد تلاش می‌کند که دولت‌ها و سازمان های مختلف جهان را متقاعد کند که آموزش های فنی و حرفه ای را فرا گیرند و با سرمایه‌گذاری روی نوجوانان، این بخش تقویت شود.

چقدر این پست مفید بود؟

روی یک ستاره کلیک کنید تا به آن امتیاز دهید!

میانگین امتیاز 0 / 5. تعداد آرا: 0

تا الان رای نیامده! اولین نفری باشید که به این پست امتیاز می دهید.

توسط علی شیر شهیر

علی شیر لیسانس‌اش را از دانشکده‌ی ژورنالیزم دانشگاه کابل گرفته است. او در چندین رسانه‌ی دیداری- شنیداری و چاپی به‌ حیث خبرنگار، گزارشگر و ویراستار کار کرده است. شهیر اکنون خبرنگار بخش اجتماعی و اقتصادی در خبرنامه است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *