شما با مرد صحتمند، چاق و شوخطبعی آشنا هستید که گاهی در فیلم دیدهاید، گاهی در یک برنامه تلویزیونی و یا هم گاهی دربارهی او شنیده و یا خواندهاید. حداقل در فیسبوک گاهی حرفهای خندهداری را از آدرس “سلیم شاهین و امدیوالان” خواندهاید هرچند این یک صفحهی طنزی است و گرداننده آن یک فرد دیگر می باشد.
به تازگی سونیا کرونلوند یک خبرنگار فرانسوی فیلم مستندی در مورد زندگی سلیم شاهین ساخته و این فیلم را در بخش 15 کارگردان جشنواره کن معرفی کرده است؛ فیلم “ناتینگ وود”. این فیلم توسط شرکت گلوریا فیلم جرمنی ساخته شده و 85 دقیقه را در بر گرفته است.
سلیم شاهین که با ساختن فیلمهای زیاد و بازی در شماری از فیلمهای افغانی، به جشنوارهها راه پیدا نکرده بود، اینک با فیلمی که درباره زندگی او ساخته شده، به کن رفته است. در این فیلم مستند چه چیزهایی وجود دارد که او سلیم شاهین را از افغانستان به کن برده است؟
“ناتینگ وود” در 85 دقیقه از سوی شرکت گلوریا فیلم جرمنی ساخته است. در کنار سلیم شاهین، به زندگی قربان علی نیز در این مستند پرداخته شده است. کارگردان فیلم سونیا کروندلوند و تهیه کننده فیلم لورانت لاول است. الکساندر نوناو و اریک گویچارد مدیران عکاسی و سوفی برونت و جورج کرگ ویراستاران این فیلم مستند هستند.
مرد قابل افتخار
ممکن است برای شما غیرقابل قبول باشد که چگونه سلیم شاهین از افغانستان به جشنواره کن راه یافته و آیا کس دیگری بهتر از او نبود که به این جشنواره راه مییافت. آیا هنرمندان سینمایی در افغانستان هیچیک بهتر از او نیستند که درباره آنان مستند ساخته میشد؟ پاسخ این سوالها شاید برای تان روشن باشد اما سونیا کرونلوند، کارگردان این مستند درباره سلیم شاهین گفته است که او یک نمونه است، متقلب و چرب زبان است، مردم او را دوست دارند چون مثل او هستند. او مردی برای مردم است، او را مسخره میکند… اما او یک مرد با ارزش است، مردی قابل افتخار.
110 فیلم
سلیم شاهین تاکنون 110 فیلم ساخته است. او این فیلمها را با چند دوست نزدیکش، چند کامره فیلمبرداری کوچک، چند قبضه کلاشینکوف و جعبهیی از مهمات ساخته است.
قهرمان مردمی
جوردن مینتزر در نوشتهیی گفته است در جایی که ممکن است شما هدف طالبان باشید یا پا روی ماین جاسازی شده بگذارید، سلیم شاهین این ریسک را قبول میکند و فیلم میسازد. او یک قهرمان در سرزمین خود است. او نوشته، با کمال تعجب یکی از جنگجویان سابق طالبان گفته است که یک بازار سیاه در بین شورشیان وجود دارد که در آن فیلمهای سلیم شاهین به فروش میرسد و آنان این فیلمها را میخرند.
خشونتهای واقعی
فیلمهایی که شاهین ساخته است، صحنههای خشن زیادی در آنها دیده میشود. هرچند او یک کارگردان آماتور است و کارهای او غیرحرفهیی، اما خشونتهای جاری در افغانستان کارهای سلیم شاهین را تا اندازهیی قابل قبول جلوه میدهد.
جوردن نوشته است خبرهایی که از حملات مرگبار در شهرها و شهرستانهای افغانستان منتشر میشود، نشانگر وضعیت افغانستان است. اما سلیم شاهین در یکی از صحنههای فیلم میخندد و میگوید همه خوبند، اگر کسی کشته میشود به خواست خدا است.
فقر سینمای افغانستان
از فقر سینمای افغانستان سخن زیاد گفته شده است. البته سینمای نوپای افغانستان نکتههای برجسته و قابل ستایش بسیار نیز دارد. اما ظاهراً رفتن سلیم شاهین در جشنواره کن روی دیگر این سکه را نمایش میدهد: فقر سینمای افغانستان.
جوردن نوشته است درحالی که سلیم شاهین در مرکز “ناتیگ وود” حضور دارد، اما این عنوان تداعی کننده فقر مطلق از فیلم افغانستان در مقایسه با سینمای هالیوود، بالیوود و حتا نالیوود است.
پدر لاف
بسیاریها در افغانستان سلیم شاهین را “پدر لاف” میگویند زیرا او در لاف زدن و تعریف کردن از خودش، کم نمیآورد. صفحهی طنزی فیسبوک “سلیم شاهین و امدیوالان” نیز از زبان او به طنز لافهای بسیار نشر میکند.
سلیم شاهین در بخشی از مستند “ناتینگ وود” خطاب به مردمی که در اطرافش جمع اند، میگوید که “اَمی شما سلیم شاهین را دوست دارین یا نی.”