در مدت بیش از دو سالی که از عمر حکومت وحدت ملی میگذرد، رییس جمهور افغانستان سعی کرده تا برای پیشبرد بهتر برنامههایی که برای بخشهای مختلف این کشور دارد، افراد مختلفی را با ویژگیها و کاراییهای متفاوت در اطرافش جمع کند؛ افرادی که به شدت مورد اعتماد رییس جمهور هستند و دیدگاه و نظرات شان برای آقای غنی مهم و تاثیرگذار است.
از میان دستیاران مهم رییس جمهور افغانستان یکی نادر نادری است که مدت یک سال در ارگ ریاست جمهوری از مشاوران نزدیک او در امورات استراتژیک بود و اکنون در راس اداره مهم جذب نیروی انسانی دولت افغانستان قرار گرفته است. آقای نادری اخیرا به عنوان رییس کمیسیون مستقل اصلاحات اداری افغانستان گماشته شد.
مسیر آموزشی
نادر نادری که متولد سال 1975 میلادی در شهر کابل است، از لیسه حبیبه در سال 1992 فارغ شده است. او سپس، وارد دانشگاه کابل شده و لیسانس حقوق اش را از این دانشگاه به دست آورده است. با آنکه تاریخ مشخص برای زمان درسش در دانشگاه کابل ذکر نشده، اما در عین حال او توانسته که مقطع فوق لیسانس خود را زمانی که در کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان فعال بوده تکمیل نماید.
آقای نادری در سالهای 2007 و 2008 میلادی در دانشگاه جورج واشنگتن مقطع ماستری را در حوزه روابط بین الملل به اتمام رسانده است.
در اوج جوانی
نادر نادری یکی از جوانانی بوده که در دههی سوم عمر خود مسولیتهای مهمی را از کنفرانس بن تا کنون برعهده داشته است. برخی از دوستان او شایستگیهایش را از دلایل عمده پذیرش مسوولیتهای بزرگ در سنین جوانی میدانند.
آقای نادری زمانی که تنها 26 سال داشته، در سال 2001 میلادی به نمایندگی از جامعه مدنی افغانستان در کنفرانس بن شرکت کرد؛ کنفرانسی که سنگ بنای افغانستان جدید را گذاشت و روندهای که منجر به میانآمدن دولت جدید در این کشور گردید، در آن کنفرانس طراحی و تصویب شد.
او در سال 2002 میلادی سخنگوی کمیسیون برگزاری لویه جرگه اضطراری بود و سپس به عنوان نمایندهی منتخب جامعه مدنی در این لویه جرگه که در آن بزرگان و سران قومی از سراسر افغانستان برای انتخاب رییس دولت انتقالی گردهم آمده بودند، حضور داشت.
https://www.youtube.com/watch?v=YS__ZoqzJQQ
مسوولیت بعدی نادر نادری عضویت در کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان بود. او به مدت دو دوره 5ساله در این کمیسیون که اعضای آن از سوی رییس جمهور افغانستان تعیین میشود به عنوان عضو و سخنگو، فعالیت کرد. در این نهادِ حقوق بشری نیز او توانست با ارتباط نزدیک با رسانههای این کشور، بازتاب خوبی از فعالیتهای این کمیسیون در جامعه داشته باشد. در سال 1390 دورهی کاری او دیگر از سوی حامد کرزی رییس جمهور پیشین افغانستان تمدید نشد و از این کمیسیون کنار گذاشته شد.
سپس آقای نادری که بنیانگذار فیفا بود، ریاست عمومی بنیاد انتخابات آزاد و عادلانه افغانستان را برعهده گرفت و از این طریق بر چگونگی برگزاری انتخابات و بخصوص انتخابات ریاست جمهوری سال 2014 میلادی نظارت کرد. او در راس این نهاد ناظر بر برگزاری انتخابات در دیدار با مقامات کشورهای متحد افغانستان از جمله آمریکا، بر داشتن انتخابات آزاد، عادلانه و شفاف به منظور تحکیم دموکراسی در افغانستان تاکید میکرد.
همزمان با این در دوره عضویت اش در کمیسیون حقوق بشر افغانستان، آقای نادری مسولیتهای بزرگ در کشورها دیگر را نیز برعهده داشت.
او برای سه سال عضویت شورای جهانی آجندای دولتهای شکننده را در مجمع جهانی اقتصاد عهدهدار بود؛ مجمعی که یکی از نهادهای بهشدت تاثیرگذار بینالمللی روی مسائل کلان جهانی میباشد و همهساله حدود سه هزار رهبران کشورها، سرمایهداران بزرگ، رهبران جوان، محققان شناختهشده و دیگر افراد تاثیرگذار در آن شرکت میکنند.
همزمان با این در سال 2012 آقای نادری برای یک سال مشاور دولت انتقالی لیبی بود و در عین حال به عنوان استاد دانشگاه در دانشگاه آمریکایی افغانستان نیز تدریس کرده است.
ورود به ساختار حکومت
نادر نادری در کمتر از یک سال گذشته توانسته است به پستهای مهمی در حکومت وحدت ملی برسد. انتخاب او برای مقامات نظیر مشاور رییس جمهور و رییس کمیسیون مستقل اصلاحات اداری از سوی محمد اشرف غنی، نشان میدهد که نادر نادری از جایگاه ویژهای نزد رییس جمهور افغانستان برخوردار است و آقای غنی او را در ردیف نزدیکان خود جا داده است.
نادر نادری در ماه جوزای سال گذشته از سوی رییس جمهور غنی به عنوان مشاور ارشد ریاست جمهوری در امور روابط عامه و استراتژیک برگزیده شد. در حکم رییس جمهور افغانستان آمده بود که او به عنوان مشاور ارشد میتواند در جلسات کابینه و شورای امنیت ملی شرکت کند و عضو شورای عالی اقتصادی نیز میباشد.
اما رسیدن او به ریاست کمیسیون مستقل اصلاحات اداری چندان ساده نبود. فرمان رییس جمهور غنی مبنی بر معرفی و انتخاب او برای ریاست بر این نهاد مستقل با مخالفت داکتر عبدالله، رییس اجرایی افغانستان روبهرو شد.
اختلاف میان رهبران حکومت وحدت ملی موجب شد تا نادر نادری برای بیش از 5 ماه تا رفع اختلاف رییس جمهور و رییس اجرایی برای آغاز مسوولیتش در این کمیسیون مهم با تشکیلات گسترده منتظر بماند.
آقای نادری پس از آن که به ریاست این نهاد مهم حکومت افغانستان قرار گرفته، در یکی از استاتوسهای فیسبوکی خود اعلام کرده که برای بیش از 400 کارمند مورد نیاز ریاست شناسنامههای الکترونیک حدود 25هزار تن درخواست داده اند. این موضوع نشان میدهد که دولت افغانستان با سیلی از جمعیت تحصیل کرده روبهرو است که جویای کار میباشد. در عین حال، با توجه به مسائل تباری و قومی، آقای نادری نیز با این منبع عظیم نیروی انسانی موجود در افغانستان با آزمونی سختی در انتخاب و گزینش شایستهترینها در مقامهای حکومتی این کشور روبهرو میباشد؛ آزمونی که به گفتهی بسیاریها میتواند در ادامه محبوبیت و یا افول او به عنوان یکی از رهبران در حال رشد افغانستان، در آینده نقش جدی داشته باشد.
در ردیف بزرگان
سالها تلاش آقای نادری به عنوان یک فعال در زمینه حقوق بشر، آن هم در کشوری مانند افغانستان که گزارشها و مستندات زیادی در مورد نقض حقوق بشر در آن وجود دارد، نام او را در ردیف شخصیتهای جهانی مانند کوفی عنان دبیر کل سابق سازمان ملل متحد و آنگ سان سوچی رهبر دموکراسی خواهان برما قرار داده است.
در سال 1392 کتابی با نام “عدالت“ توسط ماریانا کوک نویسنده و عکاس آمریکایی، در آمریکا چاپ شد که نام نادر نادری را به عنوان فعال حقوق بشر افغان در کنار شخصیتهای سرشناس و مشهور قرار دارد.
نویسنده این کتاب و همکارانش برای مطالعه شخصیتهای حقوق بشری در جهان، به کشورهای مختلفی سفر کرده بودند و از آن جمله به همین منظور دوبار به افغانستان رفتند تا فعالان حقوق بشری را از نزدیک شناسایی نمایند و با کارکردها و میزان تاثیرگذاری آنها آشنا شود.
نادری در واکنش به قرارگرفتن نامش در کنار این افراد مشهور جهان گفته بود که “قرارگرفتن نامش در ردیف افرادی که زمانی برایش الگو بوده اند، غیرمنتظره بود.”
سفیر آزادی بیان
نادر نادری در تمامی مسولیتهای که در نهادهای مختلف برعهده داشته است، توانسته تا روابط خوبی با اهل رسانه و مطبوعات برقرار نماید. تامین رابطه قوی و همیشگی او با رسانهها نشان میدهد که او به اهمیت آنها در امر اطلاعرسانی و فرهنگسازی به خوبی آگاه است.
از همین رو در زمستان سال گذشته خورشیدی آقای نادری از سوی رییسجمهور غنی به عنوان سفیر حمایت از آزادی بیان حکومت افغانستان انتخاب شد.
رییسجمهور افغانستان آن زمان گفته بود که به منظور تحقق اهداف و ارزشهای دموکراسی و نهادینهسازی آزادی بیان در این کشور، نادر نادری را به عنوان سفیر حمایت از آزادی انتخاب کرده است. در حکم محمد اشرف غنی آمده بود که “با تشخیص آقای نادری به عنوان سفیر حمایت از آزادی بیان، سالانه از افرادی در راستای حمایت از آزادی بیان از خود شایستگی نشان دهند تقدیر صورت میگیرد.”
آقای نادری در روز نهم حوت که به نام نیروهای امنیتی افغانستان نامگذاری شده است، از نیروهای امنیتی و فعالان رسانهای به عنوان “دو نیروی شجاع و فداکار” یاد کرده و در صفحه فیسبوک نوشته بود که “یکی از تمامیت ارضی و امنیت ملت با خون خود دفاع میکند و دیگری صدای بلند آزادی را پاسداری مینماید.”
https://www.youtube.com/watch?v=DZUqUyUh7xo
جوان تاثیرگذار
نادر نادری را میتوان یکی از رهبران جوان و تاثیرگذاری دانست که به دلیل استعداد و تواناییهایش و بدون اینکه وابسته به حزب و یا جریان سیاسی باشد توانسته پلههای رشد و ترقی را در نهادهای غیردولتی و دولتی افغانستان یکی پس از دیگری طی کند.
شاید همین تواناییهای او بوده که رییسجمهور این کشور را شیفتهی خود کرده و در مدت کوتاهی به فرد مورد اعتماد او تبدیل شده است. تاکید رییسجمهور افغانستان بر بودن نادر نادری در راس کمیسیون مستقل اصلاحات اداری با وجود مخالفتهای ابتدایی داکتر عبدالله، نشان از باور آقای غنی به اراده و انگیزه او برای ایجاد اصلاحات در نهادهای حکومتی دارد؛ امری که بهشدت مورد تاکید محمد اشرف غنی نیز قرار داشته است.
اقبال بعدی
با توجه به دو سال عمر حکومت وحدت ملی افغانستان و همکاری کوتاهمدت آقای نادری در این حکومت، او پلههای از صعود را به ادارات استراتژیک این کشور پیموده است. همزمان با این، نادر نادری در طول 14سال کار در ساختار حقوقبشری افغانستان پروندهی خوبی از کارکردهایش در سطح بینالمللی نیز عرضه کرده است.
https://twitter.com/fasayh/status/833382496867868673
اما کارکردهای آقای نادری در ساختارهای بعدی و فعلی حکومت افغانستان، مسیر آینده او را روشنتر خواهد ساخت. با توجه به اینکه نادر نادری یکی از تاثیرگذارترینها روی رییس جمهور افغانستان پنداشته میشود، رویکرد او در بازی پیچیدهی قدرت و حلقههای تاثیرگذار دیگر در ساختار سیاسی افغانستان میتواند مشخص سازد که آیا آقای نادری با همه رقیبزنیهای موجود میتواند با بلندپروازیهای بعدیاش به پلههای بالاترِ قدرت صعود کند و یا اینکه رقیبان قدرتمند او میتوانند مسیرش را سد کرده و از میزان محبوبت او در نزد رییس جمهور و ساختارهای رسانهای و مدنی افغانستان بکاهند؟
عبدالله رحمانی همکار این گزارش بوده است.
افزودن دیدگاه