منطقه بهشت‌گونه؛ جزیره‌ای که با ورود به آن کشته خواهید شد

در هند حدود 1200 جزیره وجود دارد. صخره‌های زیبا، سواحل مرجانی، کوه‌های آتش‌فشانی و در کل طبیعت دیدنی آن‌ها توریست‌های زیادی را به خود جذب می‌کند. اما در این میان حساب زیباترین آن‌ها جداست. جزیره‌ی «سنتینل».

جزیره‌ای به‌نام سنتینل در شمال خلیج بنگال را می‌توان «تکه‌ای از بهشت» در روی زمین نام نهاد. جزیره‌ی رویایی با سواحل شنی سنگ‌های مرجانی، آب زلال و در تمام روز به اندازه‌ی کافی گرم و قابل شنا. همین که قدم بردارید و احساس گرسنگی کنید، نارگیل‌های خوشمزه از درخت‌ها پایین می‌افتد و صدها جاذبه‌ی منحصر به فرد دیگر که گردشگران را به خود شیفته می‌سازد.

تصور کنید که برای مرخصی به این جزیره‌ی فوق‌العاده زیبا می‌روید اما همین‌که نزدیک جزیره می‌رسید به سوی شما شلیک می‌شود؛ چـــــــــــــــــــه؟! …آن‌ها می‌خواهد شما را بکشد.

بله! علارغم زیبایی بی‌نظیر سنتینل، بازدید از آن امکان‌پذیر نیست. این جزیره خانه‌ی آخرین بومیان بازمانده است که ارتباط با جهان و تمدن مدرن را رد می‌کنند و مخالف ورود بیگانگان به دنیای خود هستند.

https://www.youtube.com/watch?v=do_VwBCciX8

نزدیک‌شدن هواپیما یا چرخ‌بال به این جزیره با پرتاب سنگ مواجه می‌شود، کشتی‌های که به آن نزدیک شده اند همه ناپدید می‌شوند. ماهی‌گیرانی که حتی به صورت اتفاقی به این جزیره برخورده اند، ناپدید و یا کشته شده اند. خلاصه نزدیک شدن به این جزیره، به نزدیک‌شدن پروانه به شمع می‌ماند.

در این جزیره معمایی، گروهی از مردمان قرن حجری زندگی می‌کنند که به «سنتینلی‌ها» معروف اند.

سنتینلی‌ها

اهالی سنتینل شکارچیانی هستند که 60 هزار سال پیش از آفریقا به این منطقه آمدند. آن‌ها هیچ ارتباطی با دنیای مدرن (امروزی) نداشته و جز عقب‌مانده‌ترین مردمانی است که در روی کره‌ی زمین وجود دارند. جمعیت این جزیره که حدود 50 تا 400 نفر گفته شده که با تهدید بیماری‌های گوناگون مواجه اند و به خدمات بهداشتی نیز اصلا دست‌رسی ندارند. زندگی، مردم و خود این جزیره هم‌چنان از مدرنیزم دور مانده است.

مساله‌ی دیگر این‌که آن‌ها آدم‌خوار هستند. البته افرادی نیز هستند که ادعا می‌کنند پا به این جزیره گذاشته اند و هیچ آسیبی نیز ندیده اند؛ اما اسنادی وجود ندارد که بتواند ادعای آن‌ها را ثابت کند.

در دهه‌ی 80 میلادی دولت هند چندین‌بار سعی کرد دست دوستی به سمت مردمان این قبیله دراز کند اما با وحشی‌گری و حساسیت آن‌ها مواجه شد و پس از آن ماجرا، جزیره منزوی و رها شد. سپس دولت هند اعلام کرد که به هیچ وجه دیگر قصد برقراری ارتباط با آنان را ندارد و به زندگی آن‌ها مداخله نخواهد کرد.

پس از آن، هرگونه مراوده با سنتینلی‌ها قطع شد. دولت هند نیز جزیره و آب‌های اطراف آن، تا پنج کیلومتر از سنتینل را منطقه‌ی ممنوعه اعلام کرد.

سیستم دفاعی

مردم این قبیله هرگز ارتباطی با دنیای بیرون (خارج از جزیره) برقرار نکرده اند. بنابراین حتی از ظاهر این مردم، خوراک، پوشاک و کلاً نحوه‌ی زندگی آن‌ها اطلاعت مشخص و معتبری در دست نیست. آن‌چه که بیشتر مورد توجه قرار گرفته و کسانی که خواسته اند به این جزیره نزدیک شوند به آن برخورده اند ،سیستم و ابزار دفاعی آنان است که به عصر سنگی می‌ماند.

محض نزدیک‌شدن شما به این جزیره خواهید دید که شماری از جنگ‌جویان آنان با تیر و کمان و نیزه به ساحل می‌رسند تا از ورود احتمالی شما به جزیره جلوگیری کند.

از بارزترین نکات زندگی سنتینلی‌ها، نجات از سونامی سال 2004 میلادی است. مردم این جزیره در حالی توانسته اند خودشان را زنده نگه‌دارند که تمامی جزایر اطراف آنان را آب با خود برده بود.

با تمام این‌ها، اگر شما بازهم علاقه‌مند هستید و قصد بازدید سنتینل را دارید، تنها می‌توانید از پنج کیلومتری خلیج بنگال آن‌را مشاهده کنید. اما اگر در نزدیک‌تر شدن به این جزیره پافشاری کنید و پایتان را از این مرز فراتر بگذارید، انتظار زندانی‌شدن را داشته باشید…

یا شاید بدتر؛ توسط بومیان این منطقه کشته شوید.