امنیت انسانی یکی از چالش های عمده برای توسعه افغانستان می باشد. با این حال بیشتر افغان ها در مورد آینده شان نسبت به گذشته خوشبین می باشند. شما می توانید این خوشبینی را در شلوغی شهرهای پر انژی مشاهد نماید.
با توجه به این چالش ها سازمان ملل نیز اهدافی را طراحی کرده که تحقق آن را تا سال 2030 زمان داده است. از میان این اهداف، اولویت ها و چالش ها، به 10 چالش و اولویتی که افغانستان به آن نایل شود اشاره شده است.
پایان فقر
36 درصد شهروندان افغانستان زیر خط فقر زندگی می کنند. این وضعیت باید تغییر کند. از بین بردن فقیر یکی از اهداف توسعه پایدار سازمان ملل تا سال 2030 می باشد. دولت افغانستان نیز این اولویت را در صدر برنامه های خود قرار داده است.
اتمام گرسنگی
گرسنگی زمانی است که اگر تنها درآمد عضو خانواده که به صورت روزمره جریان دارد، قطع شود، این خانواده و افراد گرسنه می مانند. در افغانستان شرایط این چنینی در میان شماری از خانواده ها وجود دارد. یکی از اهداف سازمان ملل تا سال 2030 محو گرسنگی در افغانستان است. دولت افغانستان نیز این اولویت را درک کرده و این موضوع یکی از اساسی ترین اموری است که در صدر برنامه های دولتی و غیردولتی قرار گیرد.
صحت و رفاه خوب
بیشترین آمار مبتلایان به ملاریا در شرق افغانستان گزارش می شود. از آن جایی که ملاریا از پشه ها منتقل می شود، نیاز است تا در این زمینه نیز کار جدی صورت گیرد. این موضوع از اولویت های سازمان ملل می باشد. اما در کنار آن برای بهداشت و آموزش پزشکی به ویژه مقابله با ملاریا بیماری که در بسیاری از کشورهای جهان وجود ندارد، توجه جدی دولتی نیز لازم است.
آموزش و پروش با کیفیت
یکی از خبرهای خوش که سازمان ملل برای افغانستان دارد، افزایش میزان حضور دختران در مدارس این کشور است. از سال 2002 تا کنون این میزان افزایش چشم گیری داشته و تعداد ثبت نام دختران از 3 درصد به 36 درصد افزای یافته است. اما گزارش می شود که دسترسی به خدمات آموزشی در مناطق دوردست افغانستان به شدت یک چالش جدی می باشد و نیاز است در این زمینه توجه لازم صورت گیرد. این یکی از اهداف سازمان ملل است که کیفیت آموزش و دسترسی به آن تا 2030 افغانستان شمول گردد.
برابری جنسیتی
آمارها در باره وضعیت زنان و حضور آن ها در بخش های مختلف خرسند کننده نیست. در افغانستان تنها 5 درصد کار در دست زنان این کشور است. تنها 12 درصد زنان افغان از سواد برخوردارند. در عین حال 90 درصد زنان تجربه خشونت های فزیکی، جنسی و روانی را داشته و یا هم به ازدواج اجباری دچار شده اند. این وضعیت بر اساس برنامه توسعه پایدار سازمان ملل باید تا سال 2030 تغییر کند.
آب بهداشتی و فاضلاب
در افغانستان، حدود 56 درصد شهروندان آن از عدم دسترسی به آب تمیز و بهداشت مناسب رنج می برند. زنان و کودکان ساعت ها را صرف یک فاصله طولانی می نمایند تا آب را از دریا، رودخانه ها و یا چاه های سرباز تهیه کنند. این آب به راحتی امکان آلودگی را دارد و می تواند زمینه ساز ایجاد بیماری های کشنده و خطرناک شود. دسترسی به آب بهداشتی تا 2030 یکی از اولویت های اساسی سازمان ملل در افغانستان گفته شده است.
انرژی پاک
یکی از مسائل اساسی که منجر به چالش های بزرگ سیاسی در سال های اخیر در افغانستان شده عدم دسترسی به انرژی در این کشور می باشد. برنامه سازمان ملل در این زمینه تا 2030 برای افغانستان این است که زمینه دسترسی به انرژی پاک که از خورشید و باد تهیه می شود را مساعد سازد. دسترسی به انرژی به شمول انرژی پاک یکی از برنامه های کلان دولت افغانستان تا سال های 2030 می باشد که بر اساس آن باید سراسر افغانستان به انرژی دسترسی داشته باشد.
کار مناسب و رشد اقتصادی
نرخ سواد در افغانستان تنها 32 درصد است. بخش عظیمی از بی‌سوادی در این کشور از آن‌جا نشأت می‌گیرد که کودکان زیادی در آغازین سال‌های مکتب از ادامه درس فاصله می گیرند. این موضوع روی ایجاد کار مناسب و تخصصی نیز تاثیر گذاشته است. به این جهت، نیاز است تا در این زمینه تا سال 2030 تمهیدات مناسب روی دست گرفته شود تا بتوان زمینه کار مناسب را برای جوانان و بقیه شهروندان افغان ایجاد کرد.
صنعت، نوآوری و زیر ساخت
یکی از چالش های بزرگ افغانستان نبود صنایع، نوآوری و زیرساخت های اقتصادی است. به این جهت، این کشور بیشتر مصرفی شده و نمی تواند با ایجاد صنایع مختلف اقتصاد بر مبنای تولیدات داخلی را رشد دهد. رشد صنایع و ایجاد نوآوری و زیرساخت ها یکی از چالش های است که تا سال 2030 مورد توجه سازمان ملل قرار دارد و در عین حال نهادهای بین المللی از دولت افغانستان نیز می خواهند تا در این زمینه تغییرات مثبت و جدی را به میان آورد.
صلح، عدالت و نهاد های مقتدر
افغانستان در حال بازسازی پس از دهه ها جنگ می باشد. اکنون نیز بخشی از این کشور از شورشی گیری و ناامنی ها رنج می برد. حاکمیت قانون همزمان با بازسازی یکی از اساسی ترین نیازمندی های افغانستان پنداشته می شود. برای تامین حاکمیت قانون نیاز است تا افغانستان پولیس حرفه ای داشته باشد؛ پولیس که بتواند حرفه ای، مجری قانون و محافظ شهرندان در برابر جرایم و جنایات باشد. رسیدن به این هدف باید به یکی از اولویت های اساسی تا سال 2030 تبدیل گردد.
سکینه امیری همکار این گزارش بوده است.
افزودن دیدگاه