در هر خانهای وجود برخی وسایل ضروری است و می توان گفت که بدون آنها در زندگی، با مشکلاتی روبرو می شویم. این وسایل ضروری در کشور های مختلف متفاوت است. اما در افغانستان شماری از آن ها جالب است و اکثرا در هر خانه یا نیاز به آن احساس می شود و یا هم این وسائل وجود دارد.
ابزارهای تامین امنیت
امنیت یکی از دغدغه های اساسی برای مردم افغانستان است. در این کشور هر خانواده به تناسب میزان تهدیدی که احساس می کند برای محفاظت از خود سلاح دارد. برخی خانواده ها از چوب و امثال آن به عنوان محافظ خود استفاده می کنند. برخی دیگر تفنگ های بادی دارند و شماری زیادی هم سلاح های گرم نظیر اسلحه کمری و یا هم تفنگ. اما تقریبا نانوشته برای هر خانواده به خاطر محافظت شخصی وسیلهای نیاز است تا در مقابل تهدیدهای احتمالی نظیر جرایم جنایی، دزدی و غیره بتوانند از خود محافظت کنند.
کپسول آتش نشانی
در افغانستان کمتر کسی این استندرد را رعایت می کند. در اکثر کشورهای دیگر هر خانواده یک کپسول آتش نشانی دارد. این کپسول ها از نیازهای اولیه برای مقابله با آتش سوزی در خانه محسوب می شود. داشتن و دانستن نحوه استفاده کپسول های آتش نشانی از اهمیت بالای برخوردار است.
این موضوع تا کنون به عنوان یک فرهنگ عمومی در افغانستان تبدیل نشده است. حتی در ساختمان های تجاری بزرگ و آسمان خراش ها در پایتخت افغانستان کمتر این وسیلهی آتش نشانی وجود دارد. به همین جهت، وقوع یک آتش سوزی کوچک می تواند فاجعه ساز شود.
جعبه کمک های صحی
جعبه کمکهای اوليه يکي از وسايل و لوازمي الزامی است که بايد در منازل وجود داشته باشد. در بسیاری از خانه ها در افغانستان این جعبه کمک های اولیه موجود است اما ظاهرا به فرهنگ عمومی تبدیل نشده است. داشتن این جعبه کمک های اولیه برای کمک به بیماری ها و یا آسیب دیدگی و جلوگیری از خونریزی اولیه تا دسترسی به بیمارستان و داکتر، از نیازهای اساسی است. در این جعبه، وسایل اولیه درمانی موجود می باشد.
لوازمی که باید در جعبه ی کمک های اولیه نگهداری شود شامل ویتادین (ماده ی ضد عفونی) یا الکول سفید، پنبه، بنداژ به اندازه های متفاوت، محلول اموبیاک (محرک تنفسی)، مالش های برای تسکین ضرب خوردگی، سنجش گر درجه تب بدن، چسب زخم و چسب لوکوپلاس و برخی تابلیت های ضروری نظیر استامينوفن، کليه هيوسين ديفنوکسيلات ضداسهال، و دارو های رفع حساسيت، آلرژي و سرماخوردگی می گردد.
جنراتور یا چراغ های چارچی
برق در افغانستان مثل مهمان است. گاهی می آید و بیشتر اوقات نیست. بنا بر این، هر خانواده جنراتور یا چراغ های چارجی دارد که جزء وسایل اولیه پنداشته می شود. این وسایل منبع تامین برق و روشنایی است.
در برخی از خانه ها نیز می توان جدیدا انورتور را دید. این دستگاه برق زنده را برای ذخیره سازی در باتری های بزرگ و کوچک تبدیل می کند و زمانی که این باتری ها چارچ شد در اندازه های مختلف 1 تا 3 کیلووات قدرت ذخیره سازی و بازتولید آن به برق زنده را دارد و می تواند در منازل برق رسانی کند. اکنون شماری از خانواده ها از این دستگاه استفاده می کنند.
اتاق اضافه ( مهمان خانه)
مهمان داری در فرهنگ افغانستان در صدر فهرست خوبی ها و اوصاف شهروندان افغان قرار دارد. مهمان همواره در هر خانه وجود دارد. اما مدت اقامت شان فرق می کند. برخی از مهمانی ها چند ساعت را در بر می گیرد اما برخی دیگر برای میزبان چندین روز را در بر می گیرد. بسیاری از مهمان های ناخوانده چندین روز در خانه میزبان اقامت می گزینند و از این جهت، همواره یک اتاق در هر خانه افغانستان برای مهمان خالی و آماده می باشد. داشتن مهمان خانه، یکی از اولویت ها و ضرورت ها در افغانستان پنداشته می شود.
مهم ترین وسیله
بلی رسیدیم به مهمترین نیازمندی که در بسیاری از خانه ها باید آن را داشت و یا هم تهیه کرد. همان تفدانی را می گم! شماری زیادی در افغانستان معتاد به ناس یا نسوار اند. این افراد یا در خانه به عنوان میزبان وجود دارد و یا هم مهمان می باشد. به این جهت، در اکثر خانه ها این وسیلهای مورد نیاز وجود دارد. اما در برخی خانهها به خاطر مهمان باید آن را داشته باشند.
با آن که اعتیاد به نسوار در افغانستان کاهش یافته است، اما تا کنون به صورت گسترده به ویژه در مناطق روستایی افغانستان این پدیده فراگیر میباشد.
سکینه امیری همکار این گزارش بوده است.
افزودن دیدگاه