همه ساله اتفاقاتی در جهان رخ می‌دهد که تاثیرات آن در نقاط مختلف دنیا، احساس می‌شود. اتفاقاتی که ممکن گاهی سبب یک تصمیم بزرگ جهانی کشورها شده باشد. این اتفاقات هر چند به ندرت شادی آور اند اما بیشتر این دست اتفاقات، متاثر کننده و فاجعه بار می باشد. از وقوع سونامی‌ها گرفته تا جنگ های خطرناک بین کشورها و یا حملات تروریسی و جنگ های تروریسی که بیشتر غیر نظامیان قربانیان اند.
خبرنامه به ادامه گزارش های از “تصاویری که جهان را تکان داد“، در شمین گزارش از این سلسه به معرفی ده عکس دیگری پرداخته که در ادامه می آید.
جزیره تاراوا
در سال 1943 میلادی در دوران جنگ جهانی دوم، ایالات متحده لشکر کشی خود را علیه دولت جاپان در اقیانوس آرام راه اندازی کرد. این کشور با فرستادن 18 هزار نیروی دریایی اش، به جزایر گیلبرت، این جزایر را به تصرف خود درآورد.
تصویری که از این جنگ توسط فرانک فیلان به ثبت رسیده و هم‌چنان در سال 1944 میلادی برنده‌ی جایزهی پولیتزر شده است، چهره‌ی وحشت ناکی را از یکی از جنبه های جنگ جهانی دوم بین سال‌های 1939 تا 1945 به تصویر می کشاند که فاجعه‌ی بزرگی را نشان می دهد.
لبخند جورجیس بلائند
جورجیس بلائند یکی از کارمندان آهنگر جامعه‌ی ساخت و ساز میکانیکی آلزاسی بود که در سال 1929 میلادی آتش نشانی را آغاز کرد.
آقای بلائند در سال 1941 عضویت شبکه‌ی مقاومت “گروه فیراند” را دریافت کرد. او در آن زمان دارای کارت دائمی عبور و مرور در شب‌ها بود و با استفاده از موترهای آتش نشانی مقامات شبکه‌ی مقاومت، مردم تحت تعقیب، اسلحه، جاسوسان و روزنامه های جعلی را حمل می کرد.
آقای بلائند در اکتوبر سال 1944 توسط (Feldgendarmerie) پولیس امپراطوری آلمان در بیلفورت دستگیر شد.
تصویری را که شما در این قسمت مشاهده می کنید از جورجیس بلائند می باشد که در ماه اکتوبر سال 1944 در برابر گلوله های ارتش آلمانی قرار دارد.
گرچند این اعدام از سوی تیر اندازان و فرمانده آلمانی یک شکنجه‌ی روحی بیش نبود و او در این شکنجه جان نداد، اما بلائند باز هم هیچ اطلاعاتی را در مورد شبکه‌ی مقاومت به آن‌ها ارائه نکرد.
آقای بلائند طوری که دیده می شود در این تصویر در برابر گروه تیر اندازان آلمانی قرار داشته و هیچ ترسی در چهره‌ی او دیده نمی شد و به سوی تیر اندازان لبخند می زد.
مهاجرین کوریا
در 25 می سال 1950 میلادی ارتش مسلح کوریای شمالی بر کوریای جنوبی هجوم برد و جنگ دو کوریا آغاز شد. در آن زمان که ایالات متحده تحت حمایت سازمان ملل متحد در کوریای جنوبی فعالیت می کرد، برای دفاع از این کشور برخاست و این جنگ خونین و ناامید کننده بین کوریای شمالی و کوریای جنوبی برای سه سال ادامه یافت.
در ماه اکتوبر سال 1950 میلادی مکس دوزفر، عکاس خبرنگار خبرگزاری اسوشیاتید پریس برای پوشش و عکاسی از جنگ‌های کوریا به این کشور سفر کرد. او در این دوران با هنگ 187م نظامیان که برای آزاد ساختن زندانیان سازمان ملل متحد تلاش می کردند، همراه بود.
او برای اولین بار توسط فراشوت از آسمان به زمین فرود آمد. این جهش فراشوتی موفقانه انجام شد اما عملیات آزاد سازی زندانیان سازمان ملل با شکست روبرو شد.
دوزفر در توضیح این تصویراش گفته است که “این منظره فوق‌العاده بود. تمامی این مردم بر سر تیره‌های شکسته‌ی پل که در داخل آب‌های یخ زده فرو رفته بودند، بالا می شدند.”
این تصویر دوزفر در سال 1951 برنده‌ی جایزه پولیتزر گردید.
جنگ ویتنام
ویتنام بعد از جنگ جهانی دوم، شاهد جنگ‌های وحشتناکی بوده است. جنگ‌های ویتنام که از خونین ترین و وحشت ناک ترین جنگ‌ها در تاریخ به شمار می رود، بیانگر فجایع دلخراشی در این کشور می باشد.
تصویر دیگری که در سال 1964 میلادی جهان را تکان داده و هم‌چنان برنده جایزهی پولیتزر گردیده است توسط هورست فاس گرفته شده است.
این تصویر در دوران عملیات نظامی ارتش ویتنام به دنبال جنگجویان غیرنظامی در 19م مارچ سال 1964 میلادی در یکی از روستاهای جنوبی این کشور که در نزدیکی مرزهای کمبودیا واقع است، گرفته شده است.
این تصویر از مردی است که ظاهرا پسرش را که در نتیجه‌ی عملیات نظامی ارتش ویتنام در این روستا از بین رفته است، در آغوش گرفته و در کنار یکی از تانک‌های زرهی ایستاده است.
جنگ‌های داخلی نیجریه
جنگ‌های داخلی نیجریه از سال 1967 تا 1970 یکی از فجیع ترین جنگ‌ها بوده است. این جنگ بین دولت نیجریه و مردم جدایی طلب بیافرا بود که قربانیان زیادی از هر دو طرف گرفت. در این جنگ‌ها که حدود سه سال طول کشید، حدود بیش از 45 هزار از نظامیان نیجری کشته شدند، و آمار بیجا شدگان داخلی و مهاجرین این کشور به بیش از 2 میلیون تن می رسید.
این جنگ هم‌چنان جان حدود 100 هزار از نظامیان بیافرایی را گرفته و بیش از 3 میلیون و 500 هزار دیگر از شهروندان آن را بیجا و مهاجر ساخت.
در طول سال‌های متمادی جنگ بین نیجریه و بیافرا که قحطی جدی را به بار آورده و بیماری های زیادی نیز به وجود آورده بود، هیچ چیز دیگری هم‌چون تصویری که توسط دون مک کولین، عکاس خبرنگار بریتانیایی گرفته شده بود تاثیرگذار ثابت نشد.
بعد از انتشار این تصویر آقای کولین که برنده‌ی جایزه وردپریس نیز شده است، افکار عمومی را عمیقا تحت تاثیر قرار داده و فشارها باعث شد تا دولت‌ها اقدام به رساندن مواد غذایی، دوا و اسلحه برای بیافرایی ها کنند.
خشک سالی اوگاندا
تصویر دیگری که در آپریل سال 1980 میلادی در ناحیه‌ی کاراموجا در اوگاندا توسط مائک ویلز گرفته شده است نیز جهان را تکان داده و برنده جایزهی پولیتزر شده است.
منطقه‌ی کاراموجا در اوگاندا دارای خشک ترین هوا می باشد که در سال 1980 شاهد بدترین خشک سالی بوده است. این خشک سالی در اوگاندا جان 21 درصد از شهروندان این کشور را گرفت که بدترین خشک سالی در طول تاریخ این کشور محسوب می شود.
پیوند قلب
زبگنائیو یوگینئوس ریلیگا جراح قلب که در 8 مارچ 2009 درگذشت یکی از معروف ترین جراحان بوده است. او در سال 1987 اولین و معروف ترین جراحی پیوند قلب را با موفقیت انجام داد.
تصویری را که در این بخش می بینید از آقای ریلیگا در سال 1987 میلادی می باشد که بعد از انجام جراحی موفقانه قلب را پیوند داده و روی صندلی در کنار بیماراش نشسته. این عمل جراحی 23 ساعت طول کشید.
در گوشه‌ی دیگری از این تصویر یکی از دستیاران آقای ریلیگا دیده می شود که بعد از سپری شدن موفق عمل جراحی در اتاق جراحی خوابیده است.
دزدی غذا
شما شاید از قحطی 1998 جمهوری سودان، کشوری در شمال آفریقا، اطلاعاتی داشته باشید. این قحطی به صورت کامل در اثر جنگ‌ها و نقض حقوق بشری در این کشور رخ داد که جان بیش از 70 هزار تن را گرفت.
در گزارش دیده بان حقوق بشر عاملین اصلی این قحطی دولت سودان، شبه نظامیان باگارا، ارتش لیبرال خلق سودان و کیروبینو کوانئین بول جنگ سالار مردم دینکا شناخته شده اند.
سر انجام در سال 1998 دولت سودان در اثر فشارهای بین‌المللی اجازه داد تا در شمال این کشور امداد رسانیده شود. در این زمان توم ستودارت، یک عکاس خبرنگار انگلیسی همراه با داکتران بدون مرز (MSF) به یکی از کمپ‌های روستای “ایجیپ” در این کشور که در آن حدود 100 تن همه روزه از گرسنگی جان می داد، سفر کرد و این عکس را گرفت.
توم ستودارت در توضیح این عکس گفت که این پسر برای به دست آوردن غذا چندین ساعت در صف منتظر ماند تا غذا به دست آورد. اما مرد صحت مندی در آن موقع پیدا شد که غذای او را از دستش دزدیده و بسیار با اطمینان گام های بلندی برداشته و رفت.
این تصویر آقای توم با واکنش های عمومی زیادی روبرو شد و مورد انتقاد شدید مردم از این که چرا مداخله نکرد تا غذای این پسر را نجات می داد، قرار گرفت. اما او در جواب مردم گفت که “من یک عکاس هستم یه یک پولیس و یا یک امداد رسان. تنها کاری را که من می توانم، گفتن حقایقی است که من با دوربین ام می بینم.”
جنگ دوم چیچین
در 26 ماه آگست سال 1999 برای بار دوم جنگی میان دو دولت چیچین و روسیه آغاز شد که تا ماه می سال 2000 میلادی ادامه یافت. این جنگ در حقیقت واکنشی از سوی دولت روسیه در برابر تجاوز داغستانی ها توسط تشکیلات بین المللی اسلامی (IIB) بوده است. هرچند این جنگ دولت چیچین و فدرال روسیه در سال 2000 به اتمام رسید اما جنبه‌ی شورشی گری این جنگ‌ها بین گروه‌های مختلف تا آپریل سال 2009 ادامه داشت.
این جنگ‌ها تلفات جانی سنگینی به هر دو جانب وارد نمود. در این جنگ حدود بیش از 7 هزار از سربازان روسی به شمول 106 تن از کارمندان سرویس امنیتی فدرال (FSB) کشته شدند و نیز جان بیش از 15 هزار شورشیان چیچینی را گرفت.
گرچند تصویری را که شما در این قسمت می بینید عکاسش نامعلوم باقی مانده است اما این تصویر، چهره‌ی وحشت ناکی از جنگ هردو دولت را نشان می دهد.
حمله‌ی دهمزنگ
در روز 23م جولای 2016 میلادی دو انفجار پی در پی در چهار راهی دهمزنگ در پایتخت کابل رخ داد. این انفجارها زمانی رخ داد که معترضان جنبش روشنایی که اکثریت آن‌ها هزاره‌ها بودند در اعتراض به تصمیم دولت افغانستان برای عبور لین برق “توتاپ” از راه “سالنگ” به جاده های ریخته بودند.
در این حملات خونین که مسئولیت آن را داعش به عهده گرفت، بیش از 80 تن کشته و حدود 260 تن دیگر زخمی شدند.
تصاویری که از جریان این حملات خونین بر معترضان جنبش روشنایی به ثبت رسیده است بسیار دلخراش بوده و بسیاری ها را تکان داده است.
افزودن دیدگاه