چالش اشتغال‌زایی؛ سوءاستفاده از بیکاری متقاضیان کار در افغانستان

بیکاری گسترده در میان جوانان، سبب شده که شمار زیادی از افراد از این فرصت استفاده کرده و از از شهروندان بیکار، با دادن نوید و وعده کاریابی، اخاذی نموده بدون این که هیچ گونه کاری برای شان انجام دهند.

ظاهرن همین بیکاری‌ها سبب شده است که بازار این افراد گرم و گرم تر گردد. به نظرمی رسد، بازار گسترده بیکاری باعث ایجاد مراکزی زیر نام کاریابی و اپ های کاریابی انترنتی شده و برای برخی ها برای مدتی نوید دهنده می باشد. اما در نهایت اکثر این افراد، با نا امیدی و فریب رو به رو می شوند.

نهادهای خودگردان

در کنار چندین وبسایت اعلان کار مانند سایت اکبر، سایت افغانستان دات ای اف و یا هم سایت جابز نقطه ای اف، اکنون شمار زیادی از نهادهای زیر نام مراکز کاریابی شروع به فعالیت کرده و تبلیغات گسترده در مناطق مختلف و یا رسانه های اجتماعی دارند.

این نهادها، اکثرن مدعی اند که برای بیکاران کاریابی می کنند و برای کاهش بیکاری در افغانستان فعالیت می نمایند.

unemployment2
نهادهای که اکثرن مدعی اند که برای بیکاران کاریابی می کنند و برای کاهش بیکاری در افغانستان فعالیت می نمایند

در کنار این نهادها، اپلکیشن های نیز برای موبایل های هوشمند ساخته شده و برای تسهیلات انترنتی کاریابی فعالیت می کنند. البته که این صفحات، به دلیل غیر حرفه‌یی بودن، گاهی بست های را به اعلان می گذارند که وقتش ماها پیش تمام شده و این خود نیز گاهی سبب سرگردانی متقاضیان کار در افغانستان می شوند.

این در حالیست این مراکز خودگران اند و بدون نظارت فعالیت می نمایند و این اپلکیشن ها نیز به گونه‌ای رسمی در جای ثبت و راجستر نمی باشد.

بیکاری گسترده

افغانستان از جمله کشورهای است که بیکاری و فقر در آن بیداد می‌کند. براساس آمار وزارت کار و امور اجتماعی افغانستان در بهار امسال، حدود 800 هزار بیکار مطلق در افغانستان وجود داشته و احتمالن این آمار تا حالا افزایش یافته باشد.

سخن‌گوی پیشین این وزارت در روز جهانی کارگر به خبرنامه گفته بود که در افغانستان حدود چهار میلیون نفر بیکار اند که از این میان حدود هشت صد هزار نفر بیکار مطلق اند و بقیه در هفته با وجودی که چهل ساعت کار می کنند، اما میزان درآمد شان در حدی نیست که صاحب کار تلقی شوند.

unemployment1
در افغانستان حدود چهار میلیون نفر بیکار اند که از این میان حدود هشت صد هزار نفر بیکار مطلق می‌باشند

این افراد، از حدود 14 میلیون واجد شرایط کار در افغانستان بیکار می باشند که اکثر آنها نیز بی سواد اند و نمی توانند به عنوان کارمند معیاری در نهادی صاحب کار شوند.

بر اساس آمارها، در حال حاضر دست مزد یک کارگر عادی، حدود 300 افغانی در روز است و حد اقلی نیز برای آن وجود ندارد. البته مواردی هم پیش می آید که کارگران به دلیل نبود کار، حاضر می شوند در بدل 100 افغانی نیز کاری را انجام بدهند.

تنها افراد بی سواد بیکار نیستند، همین اکنون جوانان زیادی اند که از رشته های کاربردی و تخنیکی از دانشگاه های افغانستان فارغ شده اند، نیز بیکار اند. جمال صدیقی یکی از این جوانان است. او از رشته کمپیوتر ساینس فارغ است و می گوید یک سال است به دنبال کار می گردد اما هنوز موفق نشده است.

آقای صدیقی به خبرنامه گفت که “آخرین مورد سه ماه پیش اطلاع یافتم مرکز منبع معلومات افغانستان در دانشگاه کابل به کارمند نیاز دارد. در امتحان اول بالاترین نمره را گرفتم، اما در مصاحبه دومی، فهمیدم که قبلن کسی استخدام شده و این کار کاملا نمایشی بوده است.”

unemployment4
در افغانستان تنها افراد بی سواد بیکار نیستند، همین اکنون جوانان زیادی اند که از رشته های کاربردی و تخنیکی از دانشگاه های این کشور فارغ شده اند، نیز بیکار اند

در شهر کابل به ویژه کافیست برای فهمیدن میزان بیکاری، روزانه در چهار راهی های مناطق مختلف کابل سر بزنید در می یابید که میزان بیکاری در میان مردم تا چه اندازه است.

مراکز کاریابی پررونق

حبیب صبوری گرافیک دیزاینر و عکاس است. او می‌گوید دنبال کار سرگردان بوده و از بیکاری به ستوه آمده است. به آدرس های زیاد نیز به خاطر کاریابی سر زده است. صبوری اضافه می کند در جریان جستجوی کار به یکی از  مراکز کاریابی رفته که در آن بابت ثبت خود به عنوان فرد در جستجوی کار 150 افغانی پرداخته و در مرکزی دیگر، 500 افغانی داده است. این میزان پول پرداخته شده تا نهاد کاریاب او را به ادارات که کارمند نیاز دارند، معرفی کند.

آقای صبوری می گوید یکی از شرایط دیگر این دو نهاد این بود که پس از استخدام از طریق آن ها، او باید به پرداخت بخشی از معاش ماه اول کار موافقت کند.

محمد پاک زاد جوان دیگری است که به یکی از مراکز کاریابی رفته است. او می گوید افراد این مرکز به او گفته اند که “ما جوانان را به خارج می فرستیم و در آن‌جا زمینه‌ای کار را فراهم می سازیم. در مقابل 200 دالر قبل از رفتنش می گیریم و 300 دالر دیگر، زمانی که او در خارج صاحب کار شد.”

unemployment
شمار زیادی از افرادی که اسم شان در سیستم مرکز کار افغانستان ثبت اند، می گویند، این مرکز برای شان کار پیدا نکرده و آنها همچنان بیکار اند

 

عبدالله جوان دیگری که سال گذشته به امید کار و گرفتن ذغال در زمستان به یکی از این گونه مراکز پول پرداخته است. این جوان می گوید “سال گذشته ما سه نفر از یک خانواده به یک مرکز ثبت نام کردیم زیرا به ما گفته بودند که هم کار برای تان پیدا می کنیم و هم در زمستان ذغال می دهیم. یک ماه بعد از مراجعه به این مرکز، خبر شدیم که پول شماری زیادی از مردم را گرفته و رفته پی کار شان.”

اما مرکز کار افغانستان، که از یکی از مراکز مهم و مشهور در کابل است به خبرنامه می گوید، آنها در بدل وارد کردن مشخصات واجدان شرایط کار در سیستم شان، از آنها پول کمی می گیرند و تلاش می کنند تا کاری نیز برای شان پیدا کنند. این مرکز از هر متقاضی کار 250 افغانی می گیرد. مسوولان این مرکز می گویند، در صورتی که فرد متقاضی از طریق آنها وارد کار شوند، باید یک هزار افغانی دیگر نیز برای شان بپردازند.

این مرکز با افراد قرار داد یک ساله امضا می کند و در صورتی که فرد در جریان همین یک سال صاحب کار شود باید یک هزار افغانی به آنها بپردازد. اما شمار زیادی از افرادی که اسم شان در سیستم این مرکز ثبت اند، می گویند، این مرکز برای شان کار پیدا نکرده و آنها همچنان بیکار اند.

unemployment3
وزارت کار و امور اجتماعی افغانستان با مراکز که در شهر کابل به منظور کاریابی فعالیت دارند، ارتباطی ندارد

ناآگاهی وزارت کار

وزارت کار و امور اجتماعی اما از این مراکز بی خبر است. این وزارت می گوید ارتباطی با این مراکز کاریابی ندارد و کار آنها نیز در این وزارت به عنوان یک نهاد مسوول ثبت نیست.

عبدالفتاح عشرت، سخنگوی وزارت کار، امور اجتماعی که “وزارت کار و امور اجتماعی با مراکز که در شهر کابل به منظور کاریابی فعالیت دارند، ارتباطی ندارد. ما به زودی نحوه فعالیت این مراکز را جدی بررسی خواهیم کرد.”

سخنگوی وزارت کار و امور اجتماعی همچنان اضافه می کند که طرح ارسال متقاضیان کار به خارج از افغانستان تا کنون نهایی نشده و تصویب نگردیده است. به این جهت به گفته این سخنگو، اشخاص و نهادهای که به این بهانه از متقاضیان پول دریافت می کنند، نوعی باج گیری پنداشته می شود.

با این حال بیکاری از چالش های بزرگ فراروی افغانستان پنداشته می شود. با آن که برنامه تشویق جوانان به کار بر اساس فرمان رییس جمهور افغانستان راه اندازی شده تا جوانان تحصیل کرده این کشور جذب سیستم های حکومتی افغانستان گردند اما تا کنون رضایت بالای نسبت به این موضوع وجود ندارد.

unemployment8
اخیراً برنامه تشویق جوانان به کار بر اساس فرمان رییس جمهور افغانستان راه اندازی شده

عادله افضلی که به تازگی از رشته حقوق فارغ شده به خبرنامه می گوید که “چند وقت پیش از طریق آنلاین وارد این سیستم شدم و برایم یک حساب کاربری باز کردم، تا ثبت نام کنم، اما هر گز موفق نشدم در آن ثبت نام کنم.”

چقدر این پست مفید بود؟

روی یک ستاره کلیک کنید تا به آن امتیاز دهید!

میانگین امتیاز 0 / 5. تعداد آرا: 0

تا الان رای نیامده! اولین نفری باشید که به این پست امتیاز می دهید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *