حمله انتحاری در کابل؛ افسران پولیس و ارتش هدف اصلی بودند

دو حمله کننده انتحاری در کابل، ساعت 3:40 دقیقه عصر امروز نیروهای امنیتی را در نزدیکی وزارت دفاع و مقابل حوزه دوم امنیتی پولیس، هدف قرار دادند. گزارش تأیید شده تا اکنون نشان می دهد که در این حمله 24 نفر کشته شده اند و بیشتر از 115 نفر دیگر زخمی گردیده اند.

وزارت داخله کشته شدن سید زمان، آمر حوزه دوم امنیتی شهر کابل را تأیید کرده است.

در کنار این مقام پولیس، جنرال رازق پنجشیری، فرمانده لوای حمایه وزارت دفاع ملی و مولانا صادق، مدیر شهری ریاست امنیت کابل نیز کشته شده اند.

حمله در ساعات پر ازدحام، در یک نقطه پر رفت و آمد رخ داد. محل حمله، ایستگاه انتقال باشندگان مناطق شرقی هودخیل و ارزان قیمت کابل نیز است. حمله کننده نخست زمانی خود را انفجار داد که کارمندان وزارت دفاع در حال بیرون شدن از این وزارت بودند.

گزارش شده است که جنرال رازق پنجشیری فرمانده لوای حمایه وزارت دفاع ملی در این انفجار کشته شده است.

حمله کننده دوم زمانی مواد منفجره همراه خود را منفجر ساخت که نیروهای امنیتی به کمک کشته و زخمی های این رویداد شتافتند. احتمالن آمر حوزه و دیگر مسوولان حوزه دوم امنیتی پولیس کابل، نیز در جریان حمله دوم کشته شده باشند.

کابل، هدف مهم برای طالبان

در یازدهم اسد سال جاری، حدود ساعت یک و نیم بامداد بود که انفجار شدیدی شهر کابل را لرزاند. حمله در منطقه شرقی کابل بر یک اردوگاه نیروهای خارجی در حوزه نهم شهر کابل، در منطقه دیسپیچری سرک کابل – جلال آباد رخ داد. اما انفجار به حدی نیرومند بود که شهروندان کابل در غرب و جنوب این شهر، صدای آن را شنیدند.

مهاجم اول که ” سوار بر موتر لاری پر از مواد انفجاری بود، خود را نزدیک دروازۀ اردوگاهی که به – نارت‌گیت – معروف است، منفجر ساخت. سپس دو حمله کننده دیگر وارد این اردوگاه شده و شروع به تیر اندازی کردند.”

در این حمله کشته شدن یک پولیس و زخمی شدن سه پولیس دیگر از سوی پولیس کابل تأیید شد. اما نیروهای خارجی به خبرنگاران از کشته شدن شمار زیاد از محافظان خارجی این اردوگاه حرف زده بود.

پیش از آن، در دوم اسد دو حمله کننده انتحاری، اعتراض کنندگان جنبش روشنایی را در منطقه دهمزنگ، در غرب کابل هدف قرار دادند که در آن حمله، نزدیک به 90 نفر کشته شدند و بیش از 300 زخمی بر جای گذاشت. کشته شدگان حادثه دهمزنگ، همه افراد دانشگاهی و یا لیسانس و ماستر بودند.

حمله دوم اسد را گروه داعش به عهده گرفت. این حمله سبب شد که نهادهای امنیتی کابل، به شدت مورد سوال قرار بگیرند.

ساعاتی پس از حملۀ مرگبار بر جنبش روشنایی در دوم اسد، رییس جهمور غنی، در پیام تلویزیونی به مردم افغانستان گفت که این رویداد “حمله بر آزادی های شهروندی، شهروندان افغانستان است.”

رییس جمهور غنی برای ارج گزاری به قربانیان این رویداد، سوم ماه اسد سال ۱۳۹۵ خورشیدی را روز ماتم ملی اعلام کرد. وی در پیامش از روحانیون خواست که “در مساجد و دیگر مکان های دینی، برای آرامش روح قربانیان این رویداد، دعا کنند.”

کمی پیشتر از حمله خونین به اعتراض کنندگان جنبش روشنایی، طالبان در دهم سرطان سال روان خورشیدی، کاروان بس‌های حامل افسران و سربازان پولیس را که از میدان وردک به کابل می آمدند، هدف قرار داند.

در حمله دهم سرطان، ۳۰ سرباز تازه فارغ شده از آکادمی نظامی پولیس میدان وردک، کشته شدند و نزدیک شصت نفر دیگر نیز زخم بر داشتند. آن سی سرباز بخشی از ۲۳۱ افسر مربوط وزارت داخله بودند، که در پنج بس مخصوص پولیس، پیشاپیش کاروان دو هزار نفری نیروهای امنیتی به طرف کابل در حرکت بودند که در منطقه مکتب چهل‌تن در ارغنده پایین ولسوالی پغمان هدف قرار گرفتند.

در 31 حمله سال روان خورشیدی، حمله کننده انتحاری گروه طالبان ریاست محافظت رجال برجسته را هدف قرار دادند که در آن ۶۴ نفر کشته شده و ۳۴۷ نفر دیگر زخمی شدند. اکثر کشته شدگان آن حمله تروریستی، نیروهای امنیتی این ریاست بودند.

وزارت داخله در آن زمان گفت، حمله نخست با انفجار یک موتر بمب انتحاری حوالی ساعت ده پیش از چاشت آغاز شد و سپس یک تروریست دیگر وارد این ریاست شده و شماری از کارمندان امنیتی که بدون سلاح بودند را به گلوله بست.

خلاء امنیتی در کابل

طالبان با هدف قرار دادن مواضع مختلف در کابل، ترس و وحشت جدی را برای مردم افغانستان به ویژه شهروندان کابل ایجاد می کند. حمله در چند متری ارگ ریاست جمهوری که در آن مقام های ارشد امنیتی کشته می شوند، ظاهرن نشان می دهد که شهر کابل در یک خلا جدی امنیتی به سر می برد.

در کمتر از پنج ماه نخست امسال، این چهارمین حمله بزرگ است که گروه طالبان موفق می شوند، نیروهای امنیتی را هدف قرار بدهند. در کنار حملات طالبان، حمله به اعتراض کنندگان جنبش روشنایی که داعش مسوولیت آن را به عهده گرفت، نیز نشان می دهد که مقام های درجه اول امنیتی شهر کابل، به شدت در بی خبری کامل به سر می برند و نمی دانند گروه های تروریستی چگونه می توانند، خود در فاصله 100 متری دروازه ارگ ریاست جمهوری می رسانند و افسران بلند پایه امنیتی را هدف قرار می دهند.

پیش از این گزارش‌های در مورد بی سوادی بیشتر از هفتاد درصد نیروهای پولیس افغانستان به نشر رسیده و فساد اداری نیز در درون ادارات دولتی به حد قابل چشم گیری تأیید شده بود.

بر علاوه کابل، گسترش نا امنی ها در ولایت‌های مختلف از جمله در ولایت های شمالی کندز، تخار، بغلان، و ولایت جنوبی هلمند، که چندین ولسوالی این ولایت ها نیز به دست طالبان سقوط کرده اند، نشان می دهد که مشکلات در درون نیروهای امنیتی به شدت گسترده است.

اما مهم این، دولت هنوز نتوانسته است، برای این بحران امنیتی چاره‌یی بیاندیشد و راه حلی پیدا کند. کابوسی وحشت ناکی که هر روز هر شهروند افغانستان را نا آرام ساخته است.