عروج یک مهمان‌ ناخوانده؛ نخستین دختر هزاره‌ در ارتش استرالیا

شانزده سال پیش از دست قساوت و بی رحمی های طالبان به استرالیا پناه برده بود. دختر کوچک مهاجر که حتا زبان کشور تازه اش را نمی فهمید. اما، کبرا علی، دختر مهاجر هزاره رؤیاهای بزرگی به سر داشت. استرالیا هم کشوری که به همه فرصت های برابر می دهد؛ بدون تبعیض رنگ، پوست، قوم و نژاد. برخلاف کشور اصلی کبرا که همه چیز با ترازوی قوم و رنگ و نژاد اندازه می شود.

کبرا علی، نزده ساله، نخستین مهاجری است که به ارتش استرالیا راه یافته است.

اما، به راستی چه چیزی شوق پیوستن به ارتش را در وجود او در استرالیا بر انگیخت؟

کبرا علی در گفتگویی با یکی از رسانه های استرالیایی در پاسخ به این پرسش گفت که” وقتی ده ساله بودم، ارتش استرالیا آگاهی های کار در ارتش این کشور را در مکتب مان آورده بود. زنان و مردان با یونیفورم ها که مرا سخت افسون کرد. همان وقت تصمیم گرفتم، بزرگ که شوم، به ارتش می پیوندم.”

خواهر کلان تر کبرا می گوید، وقتی کبرا از شوق بی پایانش برای پیوستن به ارتش سخن می زد، من همان وقت تصمیم گرفتم، این مساله را مخفی نگه دارم.

Kubra-in-aus
کبرا علی، نخستین دختر مهاجر افغانستان که وارد ارتش استرالیا شده است.

به گفتۀ راضیه علی ” من برای رسیدن به رؤیاها و کاری را که عاشقش بودم، با سختی های زیاد رو به رو شدم. نمی خواستم، این تجربۀ تلخ بر سر خواهر کوچکم نیز تکرار شود.”

تصمیم تکان دهنده

مادر کبرا علی – که هنوز با باورهای سنتی هزاره ها در استرالیا زندگی می کند – می گوید که در اول از این تصمیم دختر کوچک اش شوکه شده بود.

به گفتۀ مادر کبرا، کار کردن در ارتش به خاطر آموزش های سخت نظامی اش، خیلی دشوار است.

او با لهجۀ هزاره گی  گفت که “در جامعه ما دختران زیاد بیرون از خانه کار نمی کنند. من خیلی نگران بودم که مردم پشت خانواده ما چه خواهند گفت.”

اما، با تمام این ترس و دلهره ها، کبرا استوار برای رسیدن به هدفی که داشت، گام برداشت. این کار او یک تابو شکنی بود. او راه را برای دیگران که در این بخش علاقه مند هستند، باز کرده است.

کبرا در هژده سالگی به ارتش پیوست. حالا، او نزده سال دارد.

Parents
پدر و مادر کبرا علی از تصمیم دختر شان استقبال می کنند

او می گوید ” وقتی می بینم نخستین دختری از افغانستان هستم که در ارتش استرالیا کار می کنم، لبخند بر لبانم نقش می بندد.”

کبرا ادامه می دهد که “هیچ کسی از خانواده و یا دوستانم در ارتش استرالیا کار نمی کنند، همین مساله گاهی مرا با تردید رو به رو می ساخت.”

یکی از نخستین آدم های که کبرا را برای پیوستن به ارتش تشویق می کرد، راضیه، خواهر کلان او بود. زیرا راضیه خود، همیشه می خواست به ارتش برود. اما، در زمان راضیه، دیدگاه های جامعه سنتی هزاره در برابر پیوستن دختران به ارتش خیلی تنگ و بسته بود. همین مساله باعث شد، راضیه هرگز به ارتش راه نیابد.

برای همین کبرا، تنها سه روز پیش از این که به یکی از واحد های ارتش استرالیا برود، از این تصمیم، خانواده اش را با خبر ساخت.

ترس از ممانعت خانواده

کبرا می گوید از این که خانواده اش را در جریان این تصمیم گذاشته بود، خیلی ترسیده بود.

پدر کبرا می گوید “من خیلی نگران بودم. برای کبرا گفتم که تو هنوز خیلی کوچک هستی. این کار خیلی سخت است، باید اول بزرگ شوی.”

این گفته ها، گاهی کبرا را دلسرد ساخته بود. این که با خودش بگوید، شاید پیوستن اش به ارتش کار نادرستی بوده است.

with-family
کبرا علی آرزو دارد به افغانستان، کشور اصلی اش اعزام شود.

پدر کبرا افزود که وقتی به استرالیا آمده بود، تنها بود. از ترس کشته شدن به دست طالبان به استرالیا فرار کرده بود.

اما، اینجا در افغانستان در طول پانزده – شانزده سال گذشته همواره گزارش های از قربانی شدن هزاره ها بخاطر هویت شان منتشر شده است.

از بریده شدن سر هفت هزاره در زابل گرفته تا کشته شدن بیش از 90 تن شان در اعتراضات جنبش روشنایی در دهمزنگ ، نمونه های از جنایات جنگی علیه هزاره ها در افغانستان پنداشته می شود؛ جنایاتی که اکثرا از آن در نهادهای حقوق بشری و و رسانه های معتبر کمتر شنیده می شود.

یکی از مربیان کبرا علی از کارکرد خوب این دختر در ارتش می گوید.

به گفتۀ تام مکنولتی ” کبرا، یکی از سربازان اصلی واحد ماست. البته که باید آموزش های سختی را پشت سر بگذراند. باید آمادگی فزیکی خیلی خوب داشته باشد، چون بلاخره یک سرباز است.”

آرزوی خدمت در افغانستان

هرچند، گزارش می شود که هم تباران کبرا در افغانستان به گونۀ نظام مند مورد تبعیض قرار می گیرند، اما کبرا علی آرزو دارد، با تیمی از سربازان استرالیایی به افغانستان اعزام شود و در زادگاهش خدمت کند.

trophies
کبرا علی در جریان دانشجویی اش در ورزش جوایز زیاد بدست آورده است.

کبرا آرزو کرد که “می خواهم آنجا صلح تأمین شود و کودکان در آرامش زندگی کنند. افغانستان، واقعن جای است که من میخواهم به آنجا اعزام شوم.”

اما، خانواده کبرا اصلن برای انجام این مأموریت راضی نیست. به گفتۀ شیرین گل، مادر کبرا “در افغانستان، مردم خیلی راحت کشته می شوند. به ویژه وقتی شما هزاره باشید، آنگاه کسی به شما ارزش نمی دهد.”

اما، جسارت کبرا باعث شده که دیگر دختران هزاره مهاجر در استرالیا برای پیوستن به ارتش استرالیا انگیزه بگیرند.

حالا، افغان های مقیم استرالیا که از داستان کبرا علی خبر شده اند، به او افتخار می کنند.

در سال 1998 میلادی گزاش شده بیشتر از 2 هزار هزاره در شهر مزار شریف قتل عام شدند. طالبان در آن سال بر بسیاری از زنان و دختران هزاره تجاوز جنسی کردند.

friends
کبرا علی و خواهرانش در استرالیا

نخستین موج پناهجویان در سال دوهزار و یک میلادی به آسترالیا رسیدند. تعداد شان نزدیک به 450 تن بودند. بر بنیاد آمار نهادهای مربوط در استرالیا، در سال 2011 میلادی نزدیک به 29 هزار افغان در استرالیا زندگی می کنند که بیش از 5 هزار تن هزاره هستند. میانگین سن شان 30 سال است و درآمد نزدیک به 300 دالر در هفته دارند.

چقدر این پست مفید بود؟

روی یک ستاره کلیک کنید تا به آن امتیاز دهید!

میانگین امتیاز 5 / 5. تعداد آرا: 1

تا الان رای نیامده! اولین نفری باشید که به این پست امتیاز می دهید.

توسط قیام نوری

قیام نوری از خبرنگاران خبرنامه است. دانش آموخته رشته حقوق و علوم سیاسی از یکی از دانشگاه‌های خصوصی در افغانستان می‌باشد. او بیش از شش سال می‌شود که در رسانه‌های مختلف در افغانستان به عنوان خبرنگار ارشد در حوزه های سیاسی و امنیتی کار کرده است. قیام اکنون در خبرنامه سیاست و امنیت را دنبال می نماید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *