تب و لرز پاکستان؛ آغاز رکود در بازار تولید آرد صادارتی اسلام آباد

به گزارش برخی از رسانه های پاکستان، افغانستان قرارداد واردات یک میلیون تن آرد از پاکستان را فسخ کرده است.

برخی از رسانه ها در پاکستان گزارش داده که این رویکرد جدید دولت افغانستان باعث شده تا واردات آرد پاکستان توسط افغانستان به طوری چشمگیری کاهش یابد. این رسانه‌ها نوشته است که این امر باعث مسدود شدن ۸۰۰ کارخانه پروسس و تولید آرد در پاکستان شده است.

در همین حال این روزنامه پاکستانی گزارش داده که افغانستان بر آرد وارداتی از پاکستان مالیه‌ای هنگفتی وضع کرده و این باعث شده تا آرد پاکستان بازار اش را در افغانستان از دست دهد.

اما مسولان وزارت تجارت افغانستان گفته اند که هیچ قرارداد میان پاکستان و افغانستان در حوزه واردات آرد وجود نداشته تا فسخ گردد.

مسافر قوقندی، سخنگوی وزارت تجارت افغانستان در گفتگو با خبرنامه گفت که دولت افغانستان افزایش مالیه را بر کالاهای پاکستانی وضع نکرده است. او تاکید کرد که برخی از اولویت های حکومت افغانستان تغییر کرده و این موضوع سبب شده است تا میزان واردات این کشور از پاکستان کاهش یابد. به گفته آقای قوقندی یکی از اولویت های افغانستان برگرداندن بیلانس منفی تجارت به مثبت است که این نشانه ی حرکت افغانستان به سوی خودکفایی می باشد. او از افزایش چندین برابر تولیدات داخلی گندم و غله جات در افغانستان در طول 15 سال اخیر خبر داد.

خود کفایی

به گفته‌ی مقام حکومت افغانستان یکی از دلایل کاهش واردات آرد از پاکستان، خود کفایی افغانستان در بخش کارخانه‌های پروسس و تولید آرد در داخل این کشور می باشد.

صیام الدین پسرلی، مسوول مطبوعاتی اتاق های تجارت و صنایع افغانستان در گفتگو با خبرنامه گفت که افغانستان با ایجاد کارخانه های متعدد پروسس و تولید آرد، می تواند آرد مورد نیاز خود را در داخل این کشور تولید کند.

از سوی هم وزارت تجارت افغانستان می‌گوید که آرد پاکستانی دارای کیفیت بد و قیمت بالا می‌باشد. بر اساس  نظر سنجی اتاق های تجارت و صنایع افغانستان آرد پاکستانی نسبت به سایر کشورهای همسایه افغانستان در هر تن 10 دالر قیمت تر بوده و به این دلیل افغانستان بخش زیادی از آرد مورد نیاز کنونی اش را از کشورهای ترکمنستان و قزاقستان که دارای کیفیت بهتر و قیمت مناسب تری می باشد وارد می کند.

سخنگوی وزارت تجارت افغانستان در عین حال تاکید کرده که کابل همواره خواهان روابط خوب اقتصادی و تجارتی با کشور های منطقه است، اما او گفته که روابط نیکوتر با این کشورها بر اساس میزان تسهیلاتی است که آنان در حوزه های ترانزیت، واردات و صادرات برای بازرگانان افغان ایجاد می کنند.

به گفته آقای قوقندی، بلانس تجارت افغانستان و پاکستان در سالهای گذشته 1.3 میلیارد دالر بوده است. با این حال مقام های اتاق‌های تجارت افغانستان پیش بینی می کنند که میزان تجارت این دوکشور به ویژه واردات افغانستان از پاکستان در سال جاری به ۵۰۰ میلیون دالر کاهش پیدا کند.

همکاری هند

همزمان با این تحولات در حوزه واردات آرد از پاکستان به افغانستان، هند اعلام کرده است که آرد رایگان به افغانستان فراهم خواهد کرد و در عین حال گفته است که افغانستان تنها هزینه حمل و نقل آن را پرداخت نماید. به گفته‌ی مقام های وزارت تجارت افغانستان، هند تعهد کرده که  120 هزار تُن آرد رایگان برای افغانستان فراهم نماید.

افغانستان از کشورهای هند، ایران و پاکستان بیشترین واردات را دارد اما به نظر می رسد که نقش پاکستان در این میان کمرنگ تر شده است. به نظر می رسد هند و ایران با ایجاد و سرمایه گذاری در بندر چابهار روابط سازنده تری با افغانستان ایجاد کرده اند.

با این وجود مسوولان اتاق تجارت و صنایع افغانستان می‌گویند که با عملی شدن تعهدات حکومت افغانستان، هند و ایران مبنی بر فعال شدن بندر چابهار، تجارت افغانستان با پاکستان تا ۲۰ درصد کاهش خواهد یافت.

تمرکز روی مصونیت غذایی

از آن جایی که استراتژی حکومت افغانستان روی ظرفیت سازی داخلی در حوزه تولید متمرکز است، برخی از مقام های حکومت افغانستان می‌گویند که آنان در بخش زراعت افغانستان بیشترین تمرکز را روی مصونیت غذایی دارند. این مقام ها می‌گویند برنامه های استراتژیک و دراز مدتی را برای بلند بردن میزان تولید غله‌جات طراحی نموده اند.

اسدالله ضمیر، وزیر زراعت افغانستان در مصاحبه با خبرنامه گفت که”اولین تمرکز برنامه های زارعتی ما روی مصونیت غذایی است که ما چطور بتوانیم تا پنج سال آینده، از نگاه غله‌جات خود کفا شویم. که این برنامه به صورت پروژه ای نه بل که به صورت پروسه ای و استراتیژیک به آن دیده خواهد شد.”

آقای ضمیر هم‌چنان روی کنترول کیفیت تولیدات داخلی تاکید کرد و گفت که اگر تولیدات داخلی افغانستان به صورت جدی مدیریت شود، افغانستان به زودی از نگاه غله جات خود کفا می‌شود. او تصریح کرد که افغانستان با دلیل نداشتن بارکد مشخص، محصولات اش را به قیمت اندک به کشوری های دیگر صادر می کند و این محصولات به نام تولید کشورهای دوم در بازارهای جهانی فروخته می شوند.