هندوها و سیک‌های افغانستان همانند اقوام دیگر افغان در کابل و برخی از شهرهای دیگر این کشور حضور دارند. آنان خود را جمعیت دو میلیونی در افغانستان می‌دانستند که به دلایل متعدد اکنون به مجموعه چند هزار خانواده در این کشور تبدیل شده اند.
دین و آیین متفاوت هندوها و سیک‌های افغان حاشیه‌های خواندنی از زندگی این بخش جامعه افغانی ارائه می‌کند.
انتخاب اندک
هندوها و سیک‌های افغانستان در بیرون از خانه برای صرف غذا همواره با مشکل روبرو اند. آنان اکثرا گوشت خوار نیستند و مینوهای رستوران‌های افغانی پر از گوشت و مخلفات گوشتی است. کمتر دیده شده که در غذاهای سفره‌های افغانی گوشت وجود نداشته باشد. عقاید مذهبی این قوم افغان گوشت خواری را برای آنان حرام می‌داند.
درمندر سینگ حکیم در منطقه‌ی ده افغانان کابل در این باره به خبرنامه گفت که ” اگر چه گوشت برای انسان مضر است، با آن هم مردم افغانستان بیشتر از گوشت استفاده می‌کنند. زمانی که با جمعی از دوستان به رستوران می‌رویم و خواهان سبزیجات و غذاهای که ترکیب گوشت نداشته باشد می‌شویم اکثرا گارسون‌ها با خنده ملیح پاسخ می‌دهند که چنین غذایی ندارند. در این صورت دو گزینه بیشتر نداریم. یا از اوامر دینی سرپیچی کنیم و گوشت بخوریم یا هم دوباره گرسنه به خانه برگردیم.”
غذای دلخواه
برای هندو ها و سیک‌های افغانستان غذای دلخواه برخلاف افغان‌های دیگر قابلی پلو نیست بلکه آن‌ها پکوره را بهترین غذای خود می‌دانند. علاوه بر آن مینوی غدایی این قشر را غذاهایی تشکیل می‌دهد که گوشت ندارد. تخم مرغ و پیاز نیز در فهرست سیاه آن‌ها قرار دارد. بیشتر این مینو را سبزی‌ها تشکیل می‌دهد مانند پکاوره، پنیرپالک، اماترکچالو و چپس بادنجان.
تنها غذا
بیرون از خانه سیک ها و هندوهای افغان نمی‌توانند غذاهای دلخواه خود را بیابند. به این جهت، آن‌ها دست کم در شهر کابل تنها یک انتخاب غذایی دارند. آشک تنها غذایی است که آنان می‌توانند خارج از خانه پیدا کنند که در ترکیب آن گوشت وجود ندارد.
در کابل اکثر این شهروندان افغان در هوتلی به نام اسپنزر برای میل تنها غذا و انتخاب خود گردهم می‌آیند.
رفتار معمول
تصور عمومی بر این است که برخلاف بسیاری از شهروندان دیگر افغان که با خانواده شان در رستوران‌ها و اماکن عمومی حضور نمی‌یابند، این بخش از شهروندان افغان محدودیتی در باره حضور خانوادگی شان در بیرون از خانه نداشته باشند. اما اوتار سینگ یکی از سیک‌های افغان جواب متفاوتی دارد. او به خبرنامه گفت که آنان عادت ندارند خانم‌های شان را بیرون از خانه در رستورانت‌ها به خوردن غذا دعوت کنند.
حرفه و فن
فروش دارو های یونانی از پیشه‌های مهم این شهروندان افغان است. بیشتر سیک‌ها و هندوها در افغانستان، دکان‌های فروش گیاهان و داروهای یونانی دارند. شماری نیز با شغل های چون عکاسی، کامپیوتر سازی، تجارت و خوراکه فروشی زندگی خود را تمویل می‌کنند.
درمسال
“درمسال” واژهء پنجابي است که برای جايگاه آموزش ديني و بجا آوردن مراسم‌های مذهبی هندوها اطلاق می‌شود. در این مکان مراسم عبادی و عقیدتی، محافل عروسی و… انجام می‌شود. در کنار این‌ها دانش آموزان مربوط به این قوم درس‌های دینی و مذهبی خودرا نیز در درمسال‌ها فرا می‌گیرند. درمسال‌های هندوها در کارته‌ی پروان، جوشیر و شوربازار موقعیت دارد.
ازدواج
در افغانستان رسم معمول مصارف هنگفت در جریان عروسی است. برای بسیاری‌ها این موضوع باعث شده که دیر ازدواج نمایند و در جامعه شهری افغانستان سن ازدواج بالا رفته است؛ اما شهروندان سیک و هندوی افغان گرفتن طویانه و مصارف هنگفت ازدواج را حرام می‌دانند و تنها رضایت دختر و پسر را برای ازدواج کافی می‌بینند. محل ازدواج این شهروندان افغان درمسال است. مصارف عروسی آن‌ها را پسر و دختر پرداخت می‌کنند و در صورت ضرورت درمسال نیز به آن‌ها کمک می‌نماید.
افزودن دیدگاه