تیم بانوان دوچرخهسوار افغانستان، برای نخستین بار در میان نامزدان جایزه صلح نوبل قرار گرفت. این بانوان دوچرخه سوار، از سوی ۱۱۸ عضو پارلمان ایتالیا در میان ۲۰۰ نامزد دیگر برای جایزه صلح نوبل سال ۲۰۱۶ میلادی، پیشنهاد شده اند. این بانوان میگویند: ” همیشه رویای زندگی بدون جنگ را در سر پرورانده اند و با این رویا به آینده مینگرند.”
ذکیه محمدی یکی از اولین دوچرخهسواران افغانستان که از بامیان برخاسته است، هدف اصلی فعالیت ورزشی دوچرخه سواری خود را، تلاش در راستای تغییر ذهنیت عمومی خشونتطلب میداند. او در گفتگو با خبرنامه گفت، دوچرخهسواری در میان بانوان افغان روزنهی شده است، که از این طریق به زندگی مسالمت آمیز بیشتر بپردازند. این بانوی دوچرخه سوار می گوید، در دشوارترین شرایط افغانستان، برای پیام واضحِ صلح سازی، ورزش کرده است.
بانوان دوچرخهسوارِ ذوقزدهی افغان، از نامزدی برای جایزه صلح نوبل باور دارند که برنده این جایزه خواهند بود. کبرا محمدی عضوِ تیم دختران دوچرخهسوار در گفتگو با خبرنامه افزود که دختران افغان همواره در راستای صلح و امنیت تلاش کرده اند و به این جهت، آنان مستحق این جایزه می باشند. این بانوی ورزشکار در کنار این خوشبینیها، از کمیتهی ملی المپیک و حکومت افغانستان میخواهد که برای رسیدن به این جایزه، دختران دوچرخه سوار را همکاری کنند.
فدراسیون بایسکلرانی افغانستان همت این بانوان را تحسین می کند. عبدالصادق صدیقی رییس فدراسیون بایسکلرانی افغانستان، به خبرنامه گفت، همت این بانوان بایسکلسوار قابل ستایش است که در شرایط دشوار افغانستان به ورزش میپردازند و برای ورزش دوچرخهسواری نیز فرهنگ سازی میکنند. او در عین حال، نامزدی این بانوان را برای جایزه صلح نوبل دستاورد بزرگ خوانده و میگوید، این جایزه میتواند تاثیر بزرگ و مثبتی بر فضای عمومی جامعهی افغانستان بگذارد.
دولت افغانستان نیز علاوه بر استقبال از نامزدی این بانوان برای جایزه صلح نوبل اعلام کرده است، که برای حمایت از نامزدی جایزه نوبل این بانوان تلاش می کند. خیرالله آزاد معاون سخنگوی وزارت خارجه افغانستان در گفتگو با خبرنامه ابراز داشت که حکومت افغانستان از امکانات و تواناییهای دیپلماتیک استفاده خواهد کرد که نامزدی این بانوان دوچرخهسوار را در جایزه صلح نوبل نهایی کند.
تجربه نو
تیم دوچرخهسوارِ بانوان افغان، جزء فدراسیون بایسکلرانی افغانستان است که در آغاز دولت های موقت و انتقالی شکل گرفت. پس از آن، دختران انگشتشماری به این رشته ورزشی روی آوردند. ذکیه محمدی یکی از اولین بانوان دوچرخهسوار بود. محمدی در چندین مسابقه در سطح بامیان و افغانستان، شرکت کرده و برنده مقام های اول، دوم و سوم این مسابقات شده است. او حالا عضو گروه دوچرخه سواری ‘صلصال و شمامه’ بامیان است. این بانوی افغان در گفتگو با خبرنامه گفت که سطح فرهنگ مردم بامیان هنوز آن قدر تغییر نکرده است که از کنایه گویی عبور کرده باشند. او تصریح میکند که با همهی این مشکلات، دختران علاقهمند زیادی به جمع این گروه پیوسته اند.
تعداد دختران بایسکلسوار در ابتدا، پنج تن بوده که بایسکلرانی را از بامیان شروع کرده اند، اما بعد ها دوچرخهسواری در ولایات مختلف از جمله کابل، بامیان، بلخ و پروان گسترش یافت. اکنون یک بخش جداگانه تحت نام فدراسیون بایسکلرانی افغانستان در کمیتهی المپیک افغانستان ثبت و راجستر می باشد، که شامل دختران و پسران بایسکلسوار میباشند.
تغییر اجتماعی
افزایش حضور بانوان افغان در ورزشِ دوچرخه سواری باعث شده است که شماری زیادی از فعالان عرصهی ورزشی در خارج از افغانستان از آن استقبال کنند. برخی از این فعالان گفته اند که با وجود سابقهی کوتاه دوچرخه سواری زنان افغان، امیدواری گستردهای برای گسترش آن وجود دارد. شانون گالپین، دوچرخه سوار و فعال حقوق زن آمریکایی که اخیرا در این عرصه در افغانستان فعال است، به هافینگتن پست گفته است که این ورزش راهی برای تغییر اجتماعی در افغانستان است.
هافینگتن پست در عین حال به نقل از خانم گالپین گزارش داده است که این زنان دوچرخه سوار، نسلی از زنان افغان اند که بدون راهاندازی انقلابی، تجارب و فرصتهای جدیدی را تجربه میکنند. او در ادامه افزوده است، آن ها میدانند کاری را که انجام میدهند، بسیار بحثبرانگیز است؛ اما همچنان باورمندند که به مثابهی مردان این کشور، از فرصتهای یکسانی بهرهمند شوند و آنان از دوچرخهسواری به خاطر جنسیت شان منع قرار داده نشوند.
رقابت فشرده
با وجود تجربه نو و سابقه کوتاه در عرصه دوچرخه سواری بانوان در افغانستان، تیم دوچرخه سوار بانوان اما وارد فشرده ترین رقابت ممکن برای دریافت معتبرترین جایزه جهان شده اند. این رقابت بیش از۲۰۰ نامزد احتمالی دارد. در میان نامزدان احتمالی جایزه صلح نوبل امسال، نام افراد مشهور از جمله ایدوارد اسنودن افشاگر مشهور و کارمند سابق آژانس امنیت ملی آمریکا، پاپ فرانسیس رهبر کاتولیک های جهان، نام خانم نادیه مراد بسیتها، بانوی که توانست از چنگ بردگی داعش فرار کند نیز به چشم میخورد.
پیش از این خانم دکتر سیما سمر، رییس کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان برای دو بار نامزد دریافت جایزه صلح نوبل شده بود، اما نتوانست این جایزه را به دست آورد. مگر، دو سال قبل، ملاله یوسفزی دختر جوان و فعال حقوق کودک از پاکستان وهمچنان کیلاش ستارتی فعال آموزشی در هند، توانستند به صورت مشترک از جغرافیای جنوب آسیا، جایزه صلح نوبل را به دست آورند.
جایزهی صلح نوبل، یکی از پنج جایزهی نوبل است که از سوی آلفرد نوبل، صنعتگر و مخترع سویدنی ایجاد شده است. این جایزه نخستین بار در سال ۱۹۰۱ اعطا شد و سالانه برای فرد و یا افرادی که در راستای صلح و امنیت جهانی از راههای مختلف به شمول آموزش و ورزش فعالیت میکنند، اعطا می شود.
مختار پدرام همکار این گزارش بوده است