به زنی که مخترع وای فای بود، گفته بودند تو خوشگل‌تر از اونی هستی که…

مخترع وای فای: بله! عنوان مقاله را درست خواندید! به زنی که وای فای رو اختراع کرد گفته بودن تو خوشگل‌تر از اونی هستی که بتونی چیز درست و حسابی اختراع کنی یا بسازی! اما این خانم نابغه که اتفاقا خیلی ها حتی اسم او را نشنیده اند، توانست یکی از مهم ترین اختراعات بشر را رقم بزند! ما در این مقاله به معرفی هدی لامار پرداخته ایم! بانویی که در کنار زیبایی و هنری که داشت، به شدت هم با هوش بود! با خبرنامه همراه باشید و داستان جذاب این بانوی هالیوودی را بخوانید!

مخترع وای فای، هدی لامار

در دهه ۱۹۴۰، هدی لامار یکی از محبوب‌ترین زنان بازیگر نقش اول هالیوود بود. اما جدا از دوربین‌ها، اشتیاق او به نوآوری، فناوری ارتباطات بی‌سیم را که امروزه بدیهی می‌دانیم، به وجود آورد.

هر چقدر هم که لامار به عنوان «زیباترین زن هالیوود» شناخته می شد، چیزهای بسیار مهم تری از ظاهر خیره‌کننده اش در مورد او وجود داشت. به این ترتیب: بدون او، ممکن بود وای‌ فای، بلوتوث و حتی گوشی‌های هوشمند وجود نداشته باشند یا خیلی دیرتر در زندگی ما جا باز کنند. میراث او فراتر از صفحه نمایش است و به دستگاه‌هایی که زندگی روزمره ما را تعریف می‌کنند، گسترش می‌یابد. او مخترع وای فای است!

هدی لامار، مخترع وای فای، که بود؟

هدی لامار که در سال ۱۹۱۴ در وین متولد شد و نام واقعی‌اش هدویگ کیسلر بود، در سال ۱۹۳۷ به ایالات متحده مهاجرت کرد و هنگام سفر با کشتی از لندن به نیویورک، توجه تهیه‌ کننده فیلم، لوئیس بی. مایر، را به خود جلب کرد. او در ادامه بیش از ۲۵ فیلم ساخت، در مقابل برخی از نمادین‌ترین مردان بازیگر نقش اول تینسل‌ تاون ظاهر شد و با جان اف کندی، رئیس جمهور ایالات متحده و هاوارد هیوز، تاجر بزرگ، معاشرت کرد.

مانند بسیاری از نقش‌های زنانه در آن زمان، حرفه سلولوئیدی لامار اغلب به ظاهرش وابسته بود. او هنوز هم به خاطر اجرای چیزی که به عنوان اولین تصویر ارگاسم زنانه روی پرده سینما در یکی از اولین فیلم‌هایش، فیلم اکستازی محصول ۱۹۳۳، شناخته می‌شود، مشهور است. این فیلم به مدت چند دهه‌ در ایالات متحده ممنوع بود. زندگی هدی، خارج از پرده سینما، گاهی اوقات آشفته و اغلب با رسوایی همراه بود – او شش بار ازدواج کرد و طلاق گرفت. اما وقتی دوربین‌ها از کار افتادند، اشتیاق هدی به علم، نوآوری و اختراع بود.

اختراعات هدی لامار: از پرش فرکانسی تا طیف گسترده

لامار با لهجه اتریشی در فیلم «بامب‌ شل» می‌گوید: «اختراع کردن برای من آسان است. اصلا مجبور نیستم روی ایده‌ها کار کنم؛ آنها به طور طبیعی به ذهن من می‌آیند.» و بله! او چیزی اختراع کرد. هدی لامار با تجهیزاتی که توسط همکار مبتکرش (و گاهی معشوقش) هاوارد هیوز به او هدیه داده شده بود، ساعت‌ها در تریلر خود در صحنه‌های فیلم می‌گذراند، نظریه‌ها را آزمایش می‌کرد و با فناوری وقت می گذراند.

یکی از این ایده‌ها می‌توانست در ارتباطات بی‌سیم، انقلابی ایجاد کند: این ایده راه را برای پایه‌گذاری تلفن‌های همراه امروزی، وای‌فای، بلوتوث و البته GPS هموار کرد.

“پرش فرکانس” روشی هوشمندانه برای جابجایی بین فرکانس‌های رادیویی برای جلوگیری از سیگنال‌های پارازیت بود. ذهن خلاق هدی لامار آن را به همراه آهنگساز آمریکایی جورج آنتیل به عنوان یک “سیستم ارتباطی مخفی” توسعه داد. با دستکاری فرکانس‌های رادیویی در فواصل نامنظم بین ارسال و دریافت، این اختراع یک کد غیرقابل شکستن ایجاد کرد که می‌توانست از رهگیری پیام‌های مخفی جلوگیری کند.

لامار هیچ آموزش رسمی علمی یا مهندسی نداشت و عمدتاً خودآموخته بود. او اوقات فراغت خود را به سرگرمی‌ها و اختراعات مختلف اختصاص می‌داد. از جمله این اختراعات می‌توان به چراغ راهنمایی پیشرفته و دستگاهی برای تولید نوشیدنی گازدار در آب اشاره کرد که مورد دوم موفق نبود و لامار می‌گفت طعم آن شبیه آلکا-سلتزر است.

در دوران جنگ جهانی دوم، لامار متوجه شد که اژدرهای کنترل‌شونده با رادیو که در نبردهای دریایی کاربرد داشتند، به راحتی دچار خطا می‌شوند و مسیرشان را از دست می‌دهند. با توجه به دانشی که او از شوهر اولش درباره اژدرها به دست آورده بود، تصمیم گرفت راهی پیدا کند تا این مشکلات را برطرف کند.

او با دوست خود جورج آنتیل، آهنگساز و نوازنده پیانو، همکاری کرد تا دستگاهی بسازند که با استفاده از سیگنال‌های فرکانس تغییرپذیر مانع رهگیری و اختلال در مسیر اژدرها شود. آن‌ها با هماهنگ کردن یک مکانیسم پیانو کوچک با سیگنال‌های رادیویی، ایده را عملی کردند و پیش‌نویس اختراع خود را آماده کردند.

این اختراع در ۱۱ اوت ۱۹۴۲ ثبت شد. در سند رسمی، نام ثبت شده او Hedy Kiesler Markey بود، نامی که پس از ازدواج به کار می‌رفت. اگرچه پیاده‌سازی این فناوری در آن زمان بسیار پیچیده بود و ارتش آمریکا علاقه‌ای به استفاده از آن در خارج از محیط‌های نظامی نشان نداد، اختراع لامار بعدها پایه بسیاری از فناوری‌های ارتباطی مدرن شد.

مخترع وای فای، هدی لامار پس از دریافت حق ثبت اختراع برای آن در سال ۱۹۴۲، این فناوری را به ارتش ایالات متحده اهدا کرد تا به مبارزه با نازی‌ها کمک کند، به ویژه برای کمک به هدایت اژدرها در زیر آب بدون اینکه شناسایی شوند. اما در آن زمان نادیده گرفته شد و اهمیت این کشف تا دهه‌ها بعد که نیروی دریایی ایالات متحده از آن در طول بحران موشکی کوبا استفاده کرد، درک نشد.

متعاقباً در طیف گسترده‌ای از کاربردهای نظامی مورد استفاده قرار گرفت. با این حال، نکته قابل توجه این است که فناوری “طیف گسترده” که هدی لامار به اختراع آن کمک کرد، اساس فناوری ارتباطات بی‌سیم مدرن را تشکیل داد و رونق تلفن‌های هوشمند و اتصالات وای‌فای را که امروزه بدیهی می‌دانیم، ممکن ساخت.

نبوغی که قدرش دانسته نشد

هدی لامار، مخترع وای فای، اغلب از زیبایی‌اش – به همان اندازه که باعث پیشرفت شغلی او در هالیوود شد – و همچنین به عنوان نفرین او، زمانی که در ۱۵ سالگی مدرسه را ترک کرد، ابراز تاسف می‌کرد. در بیشتر عمرش، به ندرت به خاطر چیزی غیر از تصویرش مورد توجه قرار می‌گرفت. در واقع، اختراعات هدی لامار تا اواخر دهه ۱۹۹۰، کمی قبل از مرگش در ژانویه ۲۰۰۰، به طور گسترده‌تری شناخته نشدند. این اختراعات با جزئیات بیشتری فاش شدند، زمانی که آگهی‌های ترحیم او در اواخر همان سال منتشر شد.

هدی لامار هرگز هیچ پولی برای اختراعش دریافت نکرد. این داستان، استفاده‌ی زیرکانه‌ی لامار از تصویرش برای میهن‌پرستی، نه فقط برای زرق و برق، را نشان می‌دهد. او گفته بود:

اختراع کردن برای من آسان است، لازم نیست روی ایده‌ها ساعت ها و ساعت ها کار کنم. آنها به طور طبیعی به ذهن من می‌رسند!