رنگهایی که دوروبر ما هستند فقط یک انتخاب سلیقهای یا دکوراتیو نیستند؛ آنها مثل معماران نامرئی، روی سیستم عصبی ما کار میکنند و هر روز بهشکل نامحسوس شخصیت رفتاری ما را تنظیم میکنند. سالها پیش فکر میکردم آدمهایی که روی رنگ وسواس دارند، زیادی درگیر جزئیات شدهاند. تصورم این بود که اینهمه حساسیت روی طیف رنگی دیوار یا تهرنگ پردهها، بیشتر یک نمایش تجملی است تا چیزی واقعی.
اما وقتی وارد دنیای مهماننوازی سطح بالا شدم و با خانهها و سالنهای خصوصی افراد ثروتمند از نزدیک سر و کار داشتم، کمکم متوجه شدم که موضوع آنقدرها هم سطحی نیست. بعضی از آنها واقعاً با تغییر یک درجه رنگ ناراحت میشدند، و من آنزمان فکر میکردم این رفتار اغراقآمیز است. نقطهی چرخش برای من زمانی بود که سه سال به بانکوک نقل مکان کردم.
آپارتمانم دیوارهایی به رنگ سبز مریمگلی نرم داشت، رنگی که در ابتدا آن را بیروح و حتی خستهکننده میدانستم. اما بعد از چند ماه چیزی عمیقتر از سلیقهی بصری را تجربه کردم. خوابم عمیقتر شد، افکار آشفتهام آرامتر حرکت میکردند و حتی قهوهی صبحگاهیام هم طعمی متفاوت گرفته بود؛ انگار شروع روزم هدفمندتر شده بود.
وقتی به آستین برگشتم، تقریباً بدون تردید اولین کاری که کردم رنگ کردن دوبارهی خانهام بود. آنجا بود که فهمیدم رنگها فقط چیزی نیستند که «میبینیم»؛ آنها چیزی هستند که بدن، روان و حتی ریتم ذهنی ما را شکل میدهند. آدمهای آرام این موضوع را غریزی میفهمند. آنها رنگها را تحمل نمیکنند؛ آنها عمداً آنها را انتخاب میکنند. در این مقاله، هفت رنگ را می شناسید که بارها و بارها در خانههای باثباتترین و آرامترین آدمهایی که شناختهام، دیدهام. با خبرنامه همراه باشید!
آدم های آرام و باثبات و دکوراسیون خانه شان
نگاهی بر موارد زیر داشته باشید و برای مان بنویسید چقدر پیش آمده آدم های آرام را در خانه هایی با این رنگ ها ببینید:
1. سبز مریمگلی ملایم
اگر وارد خانهی یک فرد واقعاً آرام شوید، احتمال زیادی دارد که ردپایی از سبز مریمگلی را جایی در فضا ببینید. این رنگ آن سبز تند و براق کودکانه نیست و هیچ شباهتی هم به رنگهای نئونی و پرهیجان ندارد. سبز مریمگلی چیزی میان خاکستری و سبز است؛ رنگی که انگار غباری از آرامش روی آن نشسته و بسیار طبیعی جلوه میکند.
پشت این انتخاب، منطق روانشناختی واقعی وجود دارد. مطالعات نشان دادهاند که سبز میتواند میزان استرس را کاهش دهد و حس تعادل را تقویت کند، شاید به این دلیل که مغز انسان از نظر تکاملی با طبیعت و رنگ سبز احساس امنیت دارد.
جالبتر اینکه افرادی که این رنگ را انتخاب میکنند، معمولاً در زندگی شخصیشان هم نظم عجیبی دارند. آنها واقعاً مدیتیشن میکنند، واقعاً به گیاهانشان آب میدهند، و somehow در میان شلوغیها تعادل خود را حفظ میکنند. زیبایی سبز مریمگلی این است که نه فریاد میزند و نه محو میشود. درست مثل حضور آدمهای آرام: بیادعا، اما همیشه حسشدنی.
2. سفید گرم
همهی سفیدها شبیه هم نیستند، و آدمهای آرام این را بهتر از هر کسی درک میکنند. آن سفیدهای یخی و کلینیکی که در فضاهای فوقمدرن دیده میشوند، شاید برای عکسبرداری جذاب باشند، اما برای زندگی واقعی میتوانند خشک و سرد باشند. آدمهای متین معمولاً سراغ سفیدهایی میروند که تهمایهای از کرم یا زرد ملایم دارند.
این نوع سفیدها فضا را نفسپذیرتر میکنند، نور صبح را نرمتر نشان میدهند و شبها اجازه میدهند فضا گرمتر احساس شود وقتی آشپزخانهام را با سفید گرم رنگ کردم، فضا نهتنها روشنتر شد، بلکه عجیبتر از آن، صمیمیتر هم به نظر رسید. آدمها ناخودآگاه بیشتر مینشستند، بیشتر حرف میزدند و دیرتر فضا را ترک میکردند. این نوع سفیدها آرام هستند، بدون اینکه بیروح باشند.
3. آبی ملایم
آبی شاید از نظر علمی یکی از قابلاعتمادترین رنگهای آرامشبخش باشد. تحقیقات نشان دادهاند که میتواند ضربان قلب را پایین بیاورد و فشار ذهنی را کمتر کند. اما افراد آرام سراغ آبیهای تند نمیروند. آنها آبیهای غبارآلود را انتخاب میکنند، رنگهایی شبیه آسمان خیلی زود صبح، قبل از آنکه خورشید کاملاً بالا بیاید. این رنگها فضاهایی میسازند که آدم بدون آنکه متوجه شود، شانههایش را پایین میاندازد و نفسهایش عمیقتر میشود.
4. خاکستری ملایم
خاکستری در ذهن بسیاری از مردم رنگی خستهکننده است، اما خاکستری درست، میتواند فوقالعاده متعادلکننده باشد. خاکستریهای ملایم با تهرنگ گرم، با نور روز تغییر میکنند و همیشه حس ثبات را حفظ میکنند. این رنگ برای آدمهایی جذاب است که هم زیبایی میخواهند و هم عملکرد. من زمانی که دفتر کارم را با یک خاکستری مهآلود رنگ کردم، متوجه شدم که تمرکزم عمیقتر شده و تمایل بیشتری به ماندن در فضا دارم، بدون آنکه ذهنم تحریک اضافه شود.
5. قهوهای گرم (سفالی)
برخلاف تصور عموم، آرامش فقط از رنگهای سرد نمیآید. رنگهای سفالی و گرم، حس زمین، خاک و طبیعت را به فضا میآورند. این رنگها گرمایی دارند که آزاردهنده نیست، بلکه نوعی ثبات درونی ایجاد میکند. وقتی بهدرستی و بهصورت محدود استفاده شوند، انرژی و آرامش را همزمان منتقل میکنند. افرادی که از این رنگها استفاده میکنند، معمولاً مرزهای مشخصی دارند. آنها مهرباناند، اما ضعیف نیستند.
6. زغالی تیره
جالب است، اما برخی از آرامترین آدمهایی که میشناسم، خانههایی با رنگهای تیره دارند. زغالی تیره محیطی میسازد که شبیه یک پناهگاه است. تاریک بهمعنای خفهکننده نیست؛ بلکه حس محافظت ایجاد میکند. این رنگها برای کسانی مناسبند که از عمق نمیترسند و آرامش را در درون جستوجو میکنند، نه در نور زیاد.
7. صورتی غبارآلود
صورتی غبارآلود نشان میدهد که آرامش لازم نیست سرد یا بیروح باشد. این صورتی نه کودکانه است و نه اغراقآمیز. ملایم، بالغ و پیچیده است. رنگی که حس آغوش را منتقل میکند بدون آنکه اغراق کند. این رنگ بهطور عجیبی باعث میشود فضا سریعتر حس امن بودن بدهد و بدن زودتر ریلکس شود.
حرف آخر
رنگها فقط دیوار نیستند؛ آنها گفتوگویی دائمی با سیستم عصبی ما دارند. افراد آرام این را بهصورت غریزی میفهمند. آنها فقط خانه نمیسازند، بلکه فضایی ایجاد میکنند که نسخهی آرامترِ خودشان را تقویت میکند. لازم نیست همه چیز را یکباره تغییر دهید. گاهی فقط عوض کردن رنگ یک دیوار کافی است تا بدن شما بالاخره کمی نفس راحت بکشد. خانه باید از شما حمایت کند، نه اینکه ذهنتان را خستهتر کند. این هفت رنگ فقط نقطهی شروع هستند، نه قانون.
افزودن دیدگاه