علائم عفونت ادراری سگ: اگر سگ دارید، دانستن علائم عفونت ادراری سگ برای شما ضروری است. این نوع عفونتها ممکن است در ابتدا بیاهمیت به نظر برسند، اما میتوانند در مدت کوتاهی باعث درد، تب و حتی آسیب به کلیهها شوند. بسیاری از صاحبان حیوانات خانگی متوجه تغییرات رفتاری یا فیزیکی جزئی در سگ خود میشوند، اما متأسفانه گاهی این تغییرات نادیده گرفته میشود. تشخیص سریع و اقدام بهموقع، نقش بزرگی در سلامت و آسایش حیوان شما دارد.
درک درست علائم عفونت ادراری در سگها به شما کمک میکند تا زودتر متوجه بیماری شوید، سریعتر به دامپزشک مراجعه کنید و از گسترش عفونت جلوگیری نمایید. عفونتهای درماننشده میتوانند باعث آسیب دائمی به دستگاه ادراری شوند، اما اگر بهموقع شناسایی و درمان شوند، بهراحتی قابل کنترل هستند. در این مقاله علائم عفونت ادراری سگ را با شما به اشتراک گذاشته ایم. با خبرنامه همراه باشید!
عفونت ادراری در سگها چیست و چرا رخ میدهد؟
عفونت ادراری، یا همان UTI، یکی از بیماریهای شایع در میان سگهاست. این عفونت زمانی اتفاق میافتد که باکتریها از طریق مجرای ادرار وارد مثانه میشوند و در آنجا شروع به رشد میکنند. در برخی موارد، اگر بیماری درمان نشود، ممکن است باکتریها به کلیهها هم برسند و باعث التهاب شدید یا عفونت کلیوی شوند.
مطالعات دامپزشکی نشان میدهد که رایجترین عامل بروز عفونت ادراری در سگها باکتری E. coli است، هرچند باکتریهای دیگری مانند استرپتوکوک هم میتوانند در این فرایند نقش داشته باشند. سگهای ماده بیشتر از سگهای نر در معرض خطرند، زیرا مجرای ادرار کوتاهتری دارند و باکتریها راحتتر به سمت مثانه حرکت میکنند.
عوامل دیگری مانند کمبود آب، نگه داشتن طولانی ادرار، چاقی، یا حتی بیماریهایی مانند سنگ مثانه نیز میتوانند خطر ابتلا را بالا ببرند. رعایت بهداشت ناحیه تناسلی، دسترسی همیشگی به آب تمیز و جلوگیری از نشستن طولانی روی سطوح آلوده میتواند از بروز این بیماری پیشگیری کند.
علائم عفونت ادراری سگ: ۵ علامت عفونت ادراری سگ
علائم عفونت ادراری سگ به شرح زیر است:
۱. تکرر ادرار
یکی از نخستین علائم عفونت ادراری سگ، افزایش دفعات ادرار کردن است. اگر سگ شما مدام درِ خانه را برای بیرون رفتن چنگ میزند یا نمیتواند ادرارش را نگه دارد، احتمالاً مثانهاش تحریک شده است. این تحریک بهدلیل التهاب در دیواره مثانه رخ میدهد و باعث احساس فوری و مکرر نیاز به ادرار کردن میشود.
حتی ممکن است مقدار ادرار در هر بار بسیار کم باشد، اما دفعات زیاد شود. اگر مصرف آب سگتان تغییر نکرده اما همچنان زیاد ادرار میکند، زمان آن است که با دامپزشک مشورت کنید.
۲. لیس زدن بیش از حد اطراف ناحیه تناسلی
لیس زدن معمولاً رفتار طبیعی سگ برای تمیز کردن خود است، اما وقتی این رفتار بیش از حد میشود، میتواند یکی از نشانههای عفونت ادراری در سگ باشد. علت این رفتار احساس سوزش یا خارش ناشی از التهاب در دستگاه ادراری است.
اگر متوجه شدید سگتان بیقرار است، ناله میکند یا مدام ناحیه تناسلی خود را لیس میزند، این میتواند نشانه درد باشد. در چنین حالتی، مراجعه فوری به دامپزشک ضروری است تا علت دقیق مشخص شود.
۳. ادرار کردن در خانه یا مکانهای غیرمعمول
اگر سگ شما از قبل آموزش دیده اما ناگهان دوباره در خانه ادرار میکند، به احتمال زیاد با یک مشکل جسمی روبهرو است. عفونتهای دستگاه ادراری باعث ضعف کنترل مثانه میشوند، و حیوان ممکن است نتواند مانند قبل ادرار خود را نگه دارد.
برخلاف تصور برخی صاحبان، این رفتار نوعی سرکشی یا تنبلی نیست، بلکه نشانه ناراحتی بدنی است. اگر چنین حالتی را مشاهده کردید، باید احتمال عفونت ادراری را جدی بگیرید.
۴. زور زدن یا ناله کردن هنگام ادرار
زور زدن، ناله یا چمباتمههای طولانی هنگام ادرار کردن، از واضحترین علائم عفونت ادراری سگ است. التهاب مثانه یا تنگی مجرای ادرار باعث درد و فشار زیاد میشود.
در موارد شدیدتر، سگ ممکن است تلاش کند ادرار کند ولی موفق نشود، که میتواند نشانه وجود سنگ مثانه یا انسداد در مسیر ادرار باشد. این وضعیت خطرناک است و باید فوراً به دامپزشک مراجعه شود، زیرا در صورت بیتوجهی ممکن است به کلیهها آسیب برسد.
۵. وجود خون یا بوی بد در ادرار
خون در ادرار (هماچوری) نشانه جدی و نگرانکنندهای است. رنگ ادرار ممکن است صورتی، قرمز یا قهوهای تیره شود. همچنین، ادرار ممکن است بوی تند و ناخوشایندی داشته باشد یا حالت کدر و چرکی پیدا کند.
این تغییرات معمولاً به معنای پیشرفت عفونت هستند و نیاز به درمان سریع دارند. هرگز منتظر نمانید تا علائم خودبهخود برطرف شوند، زیرا ممکن است عفونت از مثانه به کلیهها گسترش یابد.
تشخیص و درمان عفونت ادراری در سگها
دامپزشک برای تشخیص دقیق، معمولاً آزمایش ادرار انجام میدهد تا نوع باکتری مشخص شود. در برخی موارد ممکن است نیاز به سونوگرافی یا آزمایش خون هم باشد تا از سلامت کلیهها اطمینان حاصل شود.
درمان اغلب شامل مصرف آنتیبیوتیک، افزایش مصرف آب و رعایت بهداشت ناحیه ادراری است. همچنین توصیه میشود در طول درمان، سگتان به دفعات بیشتری بیرون برده شود تا مثانهاش تخلیه شود.
اگر عفونت مکرراً بازمیگردد، دامپزشک ممکن است علتهای زمینهای مانند سنگ کلیه یا اختلالات متابولیک را بررسی کند.
پیشگیری از عفونت ادراری در سگ
پیشگیری همیشه آسانتر از درمان است. برای جلوگیری از بروز علائم عفونت ادراری سگ، موارد زیر را رعایت کنید:
- آب تازه و تمیز همیشه در دسترس باشد.
- اجازه ندهید سگ برای مدت طولانی ادرار خود را نگه دارد.
- پس از پیادهروی یا بازی در محیطهای خاکی یا آلوده، ناحیه تناسلی حیوان را تمیز کنید.
- تغذیه متعادل و غنی از مواد معدنی سالم به عملکرد کلیهها و مثانه کمک میکند.
جمعبندی
توجه به علائم عفونت ادراری سگ میتواند تفاوت بین یک مشکل کوچک و یک بیماری جدی باشد. هر تغییری در الگوی ادرار، بوی ادرار یا رفتار سگتان را جدی بگیرید. مراجعه سریع به دامپزشک نه تنها به بهبودی سریعتر کمک میکند، بلکه از درد و ناراحتی حیوان شما جلوگیری میکند.
سلامتی سگ، نتیجهی دقت و آگاهی شماست. همیشه به تغییرات رفتاری کوچک دقت کنید—زیرا همین نشانههای ظریف، زبان بدن حیوان شما برای گفتنِ «کمکم کن» هستند.
افزودن دیدگاه