رضا ناجی یکی از چهرههای ماندگار و قابل احترام سینمای ایران است که با بازیهای درخشان خود، نه تنها در دل مردم ایران جای گرفت، بلکه نام خود را در تاریخ سینمای جهان نیز ثبت کرد. او نخستین بازیگر ایرانی است که توانست جایزه خرس نقرهای بهترین بازیگر مرد را از جشنواره بینالمللی فیلم برلین دریافت کند؛ افتخاری بینظیر برای سینمای ایران.
اطلاعات کلی رضا ناجی
- نام کامل: محمدرضا امیر ناجی
- نام هنری: رضا ناجی
- تاریخ تولد: ۵ دی ۱۳۲۱
- محل تولد: تبریز، ایران
- تحصیلات: دورههای آزاد بازیگری
- وضعیت تاهل: متأهل
- فرزندان: سه فرزند (دو دختر به نام سحر و سودابه، و یک پسر به نام شهرام)
- فعالیت هنری: از سال ۱۳۴۱ تاکنون
دوران کودکی و ورود به دنیای هنر
رضا ناجی از کودکی علاقه زیادی به تئاتر داشت و فعالیت خود را با بازی در نمایشهای خیابانی آغاز کرد. او با وجود علاقه شدید به بازیگری، ابتدا وارد مشاغلی چون مکانیکی و سپس خدمت در نیروی هوایی ارتش شد. اما عشق به هنر او را به سمت تهران کشاند، جایی که تحت نظر استاد عباس جوانمرد آموزشهای بازیگری دید.
آغاز فعالیت حرفهای رضا ناجی
ناجی بازیگری را بهطور جدی از سال ۱۳۴۲ با اجرای نمایشنامه «غلام یحیی» آغاز کرد. ورود او به سینما با فیلم «گل سرخ» در سال ۱۳۶۸ رقم خورد، اما نقطه عطف فعالیت حرفهایاش زمانی بود که برای فیلم «بچههای آسمان» (مجید مجیدی، ۱۳۷۶) انتخاب شد. از بین ۲۵۰۰ نفر، او انتخاب شد و از آنجا بود که ستارهاش در آسمان سینمای ایران درخشیدن گرفت.
همکاری با مجید مجیدی
رضا ناجی رابطهای عمیق و هنری با کارگردان شناختهشده ایرانی، مجید مجیدی، دارد. او در فیلمهایی چون:
- بچههای آسمان
- باران
- آواز گنجشکها
نقشآفرینی کرد و به واسطه همین آثار موفق به دریافت دیپلم افتخار از جشنواره فیلم فجر و جایزه خرس نقرهای از جشنواره برلین شد.
جوایز و افتخارات رضا ناجی
- دیپلم افتخار از جشنواره فجر برای فیلمهای «بچههای آسمان» و «او»
- نامزد سیمرغ بلورین برای فیلم «باران»
- برنده خرس نقرهای بهترین بازیگر مرد از جشنواره برلین ۲۰۰۸ برای فیلم «آواز گنجشکها»
- ثبت نام او بر سینمایی در تبریز به عنوان “سینما ناجی”
فیلمشناسی منتخب
- گل سرخ (۱۳۶۸)
- فرار از جهنم
- بچههای آسمان
- باران
- ترنج
- باد در علفزارها میپیچد
- آواز گنجشکها
- ایکس لارج
- آباچی
- تگزاس
با وجود علاقه اصلیاش به سینما، ناجی در برخی آثار تلویزیونی نیز حضور داشته است از جمله:
- از یاد رفته
- دیوار به دیوار
- موج و صخره
هرچند، خودش معتقد است که تجربه همکاریاش با تلویزیون چندان خوشایند نبوده و چند سالی است که همکاریاش با این رسانه را قطع کرده است.
بیماری و مبارزه با آن
در سال ۱۳۸۳ رضا ناجی دچار مشکل در روده بزرگ شد و پس از عمل جراحی موفق شد به زندگی بازگردد. اما در سال ۱۳۹۸ بیماری بازگشت و او تحت درمان سخت و فشرده شیمیدرمانی قرار گرفت. با ۱۲ دوره درمان و پشت سر گذاشتن دوباره جراحی، وی توانست این بیماری را کنترل کند و همچنان فعال باقی بماند.
مصاحبه کوتاه با رضا ناجی
در گفتوگویی که با رضا ناجی انجام شد، او تاکید کرد که هیچگاه از بازیهای خود خجالت نکشیده چون تمام توانش را برای واقعیبودن هر نقش گذاشته است. به گفته خودش، دوست داشت نقشهای تاریخی مثل مولانا را بازی کند، اما فرصت آن فراهم نشد. او از بیتوجهی برخی تهیهکنندگان تلویزیونی گلایه کرد و معتقد بود سینما جای هنرمندان واقعی است، نه صرفاً افراد خوشچهره.
نگاه رضا ناجی به سینما
ناجی باور دارد که سینمای ایران جایگاه ثابتی در جهان ندارد و موفقیتها اغلب اتفاقی است. او از نقشهایی که در دل مردم جا باز کردهاند خوشحال است و آنها را حاصل عشق به هنر میداند.
جمعبندی
رضا ناجی بازیگری است که مسیر سختی را برای رسیدن به اوج طی کرده اما با تعهد، پشتکار و عشق به هنر، به جایگاهی دست یافته که نامش را در تاریخ سینمای ایران جاودانه کرده است. او نمونهای است از یک هنرمند مردمی، بیادعا، پرتوان و اصیل که جوایز بینالمللی نیز در مقابل شخصیت فروتنانهاش رنگ میبازند.
افزودن دیدگاه