بزرگ کردن فرزند شبیه به یک سفر زیبا دیده می‌شود، اما چیزی که به ندرت در مورد آن صحبت می‌شود، چالش ها و سختی ها کوچک و روزمره‌ای است که بی‌سروصدا در پس‌زمینه این سفر رخ می دهند و ایجاد می‌شوند. البته که این سختی ها همیشه مربوط به تصمیمات بزرگ نیست – گاهی اوقات، لحنی که هنگام شام استفاده می‌شود یا نحوه ابراز ناامیدی پس از گزارش مدرسه باعث می شود که به عنوان یک پدر یا مادر ندانید که چه واکنشی درست است. و در حالی که عشق همیشه ثابت و پایدار است، فرزندپروری می‌تواند گیج‌کننده باشد.
توصیه‌های زیادی در این زمینه وجود دارد، اما همه چیز برای همه خانواده ها مناسب نیست. در این مقاله ۷ چالش رایج فرزندپروری – و راه‌های ملایم برای حل آنها – آورده شده است. با خبرنامه همراه باشید!
اشتباه گرفتن فرمانبرداری با رفتار خوب
فرمانبرداغری ممکن است در ظاهر رفتار خوبی به نظر برسد، اما گاهی اوقات می‌تواند از ترس و نه از درک ناشی شود.
کودکانی که همیشه “بله” می‌گویند، ممکن است احساسات خود را فقط برای جلوگیری از درگیری سرکوب کنند. با گذشت زمان، این روند ممکن است منجر به فاصله عاطفی شود.
گفتگوهای محترمانه را تشویق کنید، نه فقط پاسخ‌های “بله”. کودکی که می‌تواند با آرامش مخالفت خود را ابراز کند، نافرمان نیست – بلکه در حال یادگیری هوش هیجانی است.
اصلاح در ملاء عام
اصلاح در ملاء عام اغلب باعث خجالت می‌شود، نه درک. کودک ممکن است بیشتر روی حس خجالتی که در دل دارد تمرکز کند تا اشتباه.
اصلاح را برای بعد، زمانی که اوضاع آرام است و غریبه ای بین تان نیست، نگه دارید. این کار نه تنها از عزت نفس او محافظت می‌کند، بلکه اعتماد بین تان را نیز تقویت می‌کند. وقتی قلب باز است، کلمات بهتر به دل می‌نشینند.
تحسین دستاوردها
جشن گرفتن برای نتایج و موفقیت ها این پیام را می‌رساند که عشق اکتسابی است، نه دائمی. این رفتار می‌تواند باعث ایجاد اضطراب در مورد نتایج و ترس از شکست شود.
از تلاش فرزندتان قدردانی کنید – ساعات طولانی مطالعه، تمرین زیاد، شجاعت کوچکی که برای امتحان کردن چیز جدیدی لازم بوده، همه و همه لایق ستایش و تحسین هستند. ستایش مبتنی بر تلاش، انعطاف‌پذیری و اعتماد به نفس درونی را ایجاد می‌کند.
این مطلب رو از دست نده: ۷ نکته برای تربیت کودکی که بتواند در هر موقعیتی احساسات خود را مدیریت کند!
استفاده از احساس گناه به عنوان ابزاری برای تنبیه
احساس گناه منجر به سردرگمی می‌شود، نه اصلاح. پیام مد نظرتان را مبهم و ذهن جوان فرزندتان را سنگین می‌کند.
عبارات ناشی از احساس گناه را با مرزهای روشن جایگزین کنید. به جای اینکه بگویید «ببین چقدر برایت زحمت کشیده شده»، بگویید «به این دلیل فلان رفتار جواب نمی‌دهد.» وضوح، بهتر از فشار عاطفی راهنمایی می‌کند.
برنامه‌ریزی بیش از حد برای دوران کودکی
یک برنامه روزانه به شدت فشرده ممکن است پربار به نظر برسد، اما می‌تواند لحظات آرامی را که باعث خلاقیت و ارتباط می‌شوند، از بین ببرد.
جایی برای بی کاری باقی بگذارید. بگذارید کودک به سقف خیره شود، از هیچ، چیزی بسازد، یا فقط خیال‌پردازی کند. زمان بدون ساختار جایی است که تخیل در آن جان می گیرد و زنده می شود.
درست کردن خطاها به جای گوش دادن
اینکه برای درست کردن هر چیزی سریع دست به کار شوید، ممکن است این پیام را ارسال کند که مشکلات اتفاقات وحشتناکی هستند، نه تجربیاتی که باید زندگی شوند.
گاهی اوقات، فقط ساکت نشستن و گوش دادن قدرتمندتر از نصیحت کردن است. یک سر تکان دادن ملایم، یک «حتماً سخت بوده» آرام، اغلب بیشتر از راه‌حل‌ها آرامش می‌دهد.
این مطلب رو از دست نده: ۷ رفتار که والدین هرگز نباید در فرزندانشان نادیده بگیرند!
فراموش کردن اینکه کودکان هر واکنشی را تماشا می‌کنند
کودکان انرژی بیشتری نسبت به کلمات جذب می‌کنند. آنها متوجه صداهای بلند، سکوت‌ها و حتی نگاه‌ها می‌شوند.
مدیریت خشم، اختلاف نظرها یا حتی استرس با آرامش، بهتر از هر سخنرانی، تنظیم هیجان را آموزش می‌دهد. کودکان بیشتر از آنچه به آنها گفته می‌شود، از طریق آنچه می‌بینند رشد می‌کنند.
افزودن دیدگاه