حذف میکروپلاستیک ها از غذا و آب اهمیت زیادی برای حفظ سلامتی ما دارد. میکروپلاستیکها در دهه های اخیر به شدت فراگیر هستند، منابع غذایی و آب ما را آلوده میکنند و نگرانی قابل توجهی در مورد سلامتی ایجاد میکنند. میکروپلاستیکها ممکن است همه جا باشند و سلامتی ما را تحت تاثیر قرار دهند اما ترس و وحشت که کمکی نمیکند، در این زمینه آگاهی است که می تواند به حفظ سلامتی مان کمک کند.
انتخابهای کوچک روزمره بسیار مؤثر هستند. می بایست همیشه انتخاب های آگاهانه و فکر شده داشته باشیم. ما در این مقاله نحوه حذف میکروپلاستیک ها را به شما خواهیم گفت. با خبرنامه همراه باشید.
نحوه حذف میکروپلاستیک ها از غذا و آب
میکروپلاستیکها – ذرات پلاستیکی ریز با عرض کمتر از 5 میلیمتر – بیسروصدا راهی به وعدههای غذایی روزانه، بطریهای آب، بستههای نمک و حتی میوههای تازه پیدا کردهاند. چیزی که به عنوان یک نگرانی زیستمحیطی بعید آغاز شد، اکنون به یک مسئله سلامت بسیار شخصی تبدیل شده است. این قطعات پلاستیکی، که عمدتاً با چشم قابل مشاهده نیستند، ممکن است وارد بدن شوند و مدت طولانیتری در بدن باقی بمانند.
در حالی که اینترنت پر از پیشنهاد برای حذف میکروپلاستیک ها است، همه آنها مبتنی بر حقیقت نیستند. در اینجا چند راه مؤثر برای کاهش مصرف یا حتی حذف میکروپلاستیکها از غذا و آب آورده شده است. جوشاندن آب کمکی نمیکند: اما این روش فیلتراسیون کمکی میکند.
بسیاری معتقدند که جوشاندن آب شیر، میکروپلاستیکها را از بین میبرد. اما حقیقت این است: جوشاندن فقط باکتریها را از بین میبرد، نه ذرات پلاستیکی. در واقع، حتی ممکن است پلاستیکهای بزرگتر را به ذرات کوچکتر و خطرناکتر تجزیه کند.
چه چیزی واقعاً به حذف میکروپلاستیک ها کمک میکند؟
طبق تحقیقات، ثابت شده است که یک فیلتر اسمز معکوس، هنگامی که برای حذف میکروپلاستیک ها تأیید شده باشد، تا 90 تا 99 درصد میکروپلاستیکها را حذف میکند. فیلترهای بلوک کربن، به ویژه آنهایی که اندازه منافذ آنها کمتر از 1 میکرون است، همچنین میتوانند انواع خاصی از میکروپلاستیکها را به دام بیندازند. سرمایهگذاری روی فیلتر مناسب – نه هر فیلتری – کلیدی است.
انتخاب نمک مناسب
نمک دریا آنقدر که به نظر میرسد خالص نیست.
بسیاری با افتخار به نمک دریا روی میآورند و فکر میکنند که “طبیعیتر” است. اما مطالعات متعدد نشان داده است که نمک دریا اغلب به دلیل آلودگی اقیانوس به شدت آلوده به میکروپلاستیک است.
انتخاب بهتری می خواهید؟ نمک سنگ یا نمک صورتی هیمالیا، که از بسترهای نمکی باستانی و دست نخورده از آلودگی پلاستیکی استخراج میشوند، معمولاً حاوی میکروپلاستیکهای بسیار کمتری هستند. انتخاب نمکی که از ذخایر حفاظتشده یا فسیلی تهیه شده باشد، میتواند به آرامی مصرف میکروپلاستیک را در وعدههای غذایی روزمره کاهش دهد و در واقع یک گام موثر برای حذف میکروپلاستیک ها تا حدی محسوب می شود.
شستن میوهها با آب لولهکشی کافی نیست
بیشتر مواد غذایی قبل از خوردن زیر آب لولهکشی آبکشی میشوند. اما اگر خود آب حاوی میکروپلاستیک باشد، آیا واقعاً چیزی از آن پاک میشود؟
یک روش مؤثرتر شامل خیساندن میوهها و سبزیجات در محلول جوش شیرین و آب تصفیه شده به مدت حدود 10 تا 15 دقیقه است. جوش شیرین میتواند به حذف آلایندههای سطحی – از جمله بقایای آفتکشها و میکروپلاستیکهای متصل به گرد و غبار – کمک کند. شستشوی مجدد با آب تصفیه شده، نتیجه تمیزتری را تضمین میکند. اگرچه پلاستیکهای موجود در داخل محصول را از بین نمیبرد، اما گام درستی به جلو است.
مبارزه با استفاده از پلاستیک در بستهبندی مواد غذایی
بستهبندی بدون پلاستیک همیشه امنتر نیست.
جایگزینی ظروف پلاستیکی با مواد غذایی بستهبندی شده با کاغذ ممکن است مانند یک برد به نظر برسد. اما نکتهی پنهان اینجاست: برخی از مواد «بستهبندی سازگار با محیط زیست» با پلاستیک پوشانده شدهاند یا با مواد شیمیایی فرآوری شدهاند که هنوز هم به غذا نفوذ میکنند، به خصوص هنگام گرم شدن.
به جای تمرکز صرف بر بستهبندی، نگهداری غذا در ظروف شیشهای، ظروف استیل ضد زنگ یا ظروف سرامیکی بدون پوشش، قرار گرفتن طولانی مدت در معرض پلاستیک را کاهش میدهد. همچنین، اجتناب از گرم کردن مجدد غذا در ظروف پلاستیکی، یک اقدام کوچک با تأثیر ماندگار است. گرما، مهاجرت پلاستیک را تسریع میکند – چیزی که به طور خاموش به بار پلاستیکی بدن میافزاید.
همه آبهای بطریشده تمیز نیستند
از قضا، آبهای بطریشده اغلب حاوی میکروپلاستیکهای بیشتری نسبت به آب لولهکشی هستند. این اتفاق در طول فرآیند بطریسازی یا از خود ظروف پلاستیکی رخ میدهد.
چطور جریان را تغییر دهیم؟ برای حذف میکروپلاستیک ها به دنبال آبی باشید که در بطریهای شیشهای فروخته میشود یا با استفاده از سیستمهای پیشرفتهی فیلتراسیون غشایی در منبع فیلتر شده است. چند برند معتبر این موضوع را روی برچسبهای خود ذکر میکنند. انتخاب این موارد ممکن است مانند یک اقدام کوچک به نظر برسد – اما یک اقدام محافظتی است، به خصوص برای کسانی که مرتباً به آب بطریشده متکی هستند.
عادات روزانه مهمتر از سمزداییهای گاه و بی گاه هستند.
برخی طرفدار «سمزدایی میکروپلاستیک» یا حذف میکروپلاستیک ها از طریق آبمیوهها یا مکملها هستند. اما هیچ مدرک علمی وجود ندارد که نشان دهد بدن میتواند میکروپلاستیکها را از این طریق «بیرون بکشد».
در عوض، حفظ یک رژیم غذایی غنی از فیبر، عملکرد گوارشی بهتری را پشتیبانی میکند که میتواند به طور طبیعی ذرات خارجی را به طور مؤثرتری از بین ببرد. مطالعهای که در Environmental Science and Technology Letters منتشر شد، نشان داد که میکروبیوم روده در مدیریت آسیب میکروپلاستیک نقش دارد – به این معنی که غذاهایی مانند سبزیجات تخمیر شده، کشک و غلات کامل به طور غیرمستقیم از بدن دفاع میکنند.
افزودن دیدگاه