ما در این مقاله به بیوگرافی ناصر عبداللهی از خوانندگان برجسته موسیقی پاپ ایران بعد از انقلاب پرداخته ایم. او با صدایی خاص، سبکی متفاوت و ترانه‌هایی با موضوعات اجتماعی، عاشقانه و مذهبی، جایگاه ویژه‌ای در دل مردم پیدا داشت. قطعه‌ی «ناصریا» اوج کار او در زندگی حرفه ایش به حساب می رود که باعث شد در سراسر کشور معروف شود.
نام کامل: ناصر عبداللهی
تاریخ تولد: 10 دی 1349
تاریخ درگذشت: 29 آذر 1385
زادگاه: محله سیدکامل، بندرعباس
سبک موسیقی: پاپ
سازهای مورد استفاده: گیتار، کیبورد
سال‌های فعالیت هنری: 1374 تا 1385
بیوگرافی ناصر عبداللهی
ناصر عبداللهی در بندرعباس به دنیا آمد. پدرش عبدالرحمن عبداللهی، کارگر بازنشسته بود و مادرش، مهرنگار بندری نیایی نیز خانه‌دار بوده است. او چهار برادر و یک خواهر داشت.
ازدواج و همسر ناصر عبداللهی
آقای عبداللهی در هجده سالگی با فهیمه غفوری که اصالتا از بندرعباس بود و سه سال از او بزرگ‌تر بود، ازدواج کرد. حاصل این ازدواج سه فرزند به نام‌های نوید متولد سال 1368، نازنین متولد سال 1371 و نامی متولد سال 1373 است. نینا، فرزند چهارم ناصر، حاصل ازدواج دوم او با فاطمه فهیمی بود.
بیوگرافی مازیار ناظمی + افتخارات و جوایز
فاطمه فهیمی، همسر دوم ناصر عبداللهی
ناصر عبداللهی سرانجام بعد از 15 سال زندگی مشترک، در نهایت با توافق دو طرف از فهیمه غفوری جدا شد. سپس در سال 1382 با فاطمه فهیمی ازدواج کرد که فرزندشان نینا در سال 1384 به دنیا آمد.
آغاز فعالیت هنری
ناصر عبداللهی از نوجوانی به موسیقی علاقه زیادی داشت به طوری که این علاقه باعث شد در سن 13 سالگی به طور جدی این حرفه را در پیش بگیرد. او فعالیت‌های هنری‌اش را با صدا و سیمای استان هرمزگان و حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی آغاز کرد. سپس در سال 1374 به صورت حرفه‌ای وارد عرصه موسیقی شد و یک سال بعد به همراه همسرش به تهران مهاجرت کرد. آلبوم‌های «عشق است» و «دوستت دارم» باعث شد نام او بر سر زبان ها بیفتد. سپس آثاری چون «بوی شرجی»، «هوای حوا»، «ماندگار» و در نهایت آلبوم «رخصت» به نشر رسیدند.
ویژگی‌های هنری و سبک موسیقی
بررسی بیوگرافی ناصر عبداللهی نشان می دهد که او صدایی منحصر به فرد داشته و از سبکی مستقل پیروی می کرده است. در واقع بیشتر ترانه‌های او توسط محمدعلی بهمنی سروده شده بود. این خواننده معروف تحت تأثیر سبک ابراهیم منصفی (رامو) بود و در آغاز فعالیتش نیز آثار او را بازخوانی کرده بود.
ترانه های او مفاهیم و موضوعات متنوعی را شامل می‌شدند:
- اجتماعی و حماسی: «یادم باشد»، «کودکان خیابانی»، «سربلند» و «شیوه‌ی ما»
- مذهبی: «مهر علی و زهرا»، «احمد ثانی»، «یا فاطمه» و «مهر دلبر»
- عاشقانه: «تو ای عشق»، «ماه من»، «بهت نگفتم» و «راز»
ترانه ناصریا
آهنگ معروف «ناصریا» در سال 1376 ساخته شده است. آقای عبداللهی این آهنگ را به گویش بندی اجرا کرده و به گفته خودش هدف از خواندن این آهنگ اعتراض به ظلم و همدردی با ستمدیدگان جهان بود. هرچند عده ای بر شباهت قطعه موسیقی آن با موسیقی اسپانیایی و گروه جبپسی کینگ انتقاد کردند، اما آقای عبداللهی بر این باور بود که ریتم موسیقی این آهنگ عربی است و اولین بار با گیتار نواخته شده است.
آلبوم‌های ناصر عبداللهی
- مِه گِنوغُم (به معنای “دیوانه‌ام” به گویش جنوبی)
- حکم طاعت
- در پی خدا
- عیدانه
- ۱۳۷۸ – عشق است (همراه با پرویز پرستویی و محمدعلی بهمنی)
- ۱۳۷۹ – دوستت دارم (همراه با پرویز پرستویی)
- ۱۳۸۱ – بوی شرجی
- ۱۳۸۲ – هوای حوا
- ۱۳۸۵ – ماندگار
- ۱۳۹۰ – رخصت (منتشرشده بعد از درگذشت)
درگذشت ناصر عبداللهی
بر اساس بیوگرافی ناصر عبداللهی او در 3 آذر 1385 به دلایلی نامشخص در بندرعباس بی‌هوش شد و سپس به کما رفت. سرانجام پس از 27 روز بی‌هوشی، در 29 آذر همان سال در بیمارستان هاشمی‌نژاد تهران و در سن 36 سالگی از دنیا رفت. درگذشت او همچنان برای نزدیکانش مشکوک و پر از ابهام است.
افزودن دیدگاه