لیلی رشیدی از چهرههای شناختهشده سینما، تئاتر و تلویزیون ایران است که با بازی در مجموعه تلویزیونی “قصههای تا به تا” (زیزیگولو) در ذهن مخاطبان ماندگار شد. او که از خانوادهای هنرمند برخاسته، در طول سالها فعالیت هنری خود توانسته است نقشهای ماندگاری را در سینما، تئاتر و تلویزیون ایفا کند. در این مقاله، به بررسی زندگی شخصی، آثار و مسیر هنری او میپردازیم.
زندگی شخصی لیلی رشیدی
تولد و خانواده
لیلی رشیدی در ۳۱ تیر ۱۳۵۲ در تهران متولد شد. او فرزند داوود رشیدی (بازیگر و کارگردان مطرح تئاتر و سینمای ایران) و احترام برومند (مجری و بازیگر) است. پدر او یکی از چهرههای تأثیرگذار تئاتر ایران بود و مادرش نیز در دهههای گذشته، یکی از مجریان محبوب تلویزیون به شمار میرفت.
تحصیلات
لیلی رشیدی تحصیلات خود را در رشته مترجمی زبان فرانسه به پایان رساند. با اینکه تحصیلات دانشگاهی او ارتباط مستقیمی با بازیگری نداشت، اما از سنین کم تحت تأثیر فضای هنری خانوادهاش به این حرفه علاقهمند شد.
ازدواج و فرزند
لیلی رشیدی با نیما بانکی (بازیگر و کارگردان تبلیغاتی) ازدواج کرد، اما این ازدواج پس از مدتی به جدایی انجامید. حاصل این ازدواج، پسری به نام سینا است که گاهی تصاویری از او در کنار مادرش در رسانهها منتشر میشود.
ورود به دنیای بازیگری
لیلی رشیدی با ایفای نقش در مجموعه “قصههای تا به تا” (زیزیگولو) که در دهه ۷۰ برای کودکان ساخته شد، در میان مخاطبان شناخته شد. این مجموعه که توسط مرضیه برومند کارگردانی شده بود، از محبوبترین برنامههای کودک زمان خود محسوب میشد و هنوز هم در ذهن بسیاری از ایرانیان باقی مانده است.
حضور در سینما
پس از موفقیت در تلویزیون، لیلی رشیدی وارد سینما شد و در فیلمهایی همچون “دلشدگان” (۱۳۷۰) ساخته علی حاتمی، “مربای شیرین” (۱۳۸۰) به کارگردانی مرضیه برومند و “نوک برج” (۱۳۸۴) به کارگردانی کیومرث پوراحمد به ایفای نقش پرداخت.
درخشش در تئاتر
لیلی رشیدی یکی از هنرمندانی است که حضور فعالی در صحنه تئاتر دارد. از جمله نمایشهایی که او در آنها به ایفای نقش پرداخته میتوان به آثار زیر اشاره کرد:
- “اسم” به کارگردانی خودش (۱۳۹۴)
- “مسخ” به کارگردانی نصیر ملکی جو (۱۳۹۳)
- “اسکلیگ و بچههای پرواز” به کارگردانی محمد عاقبتی (۱۳۹۱)
- “پروفسور بوبوس” به کارگردانی آتیلا پسیانی (۱۳۸۹)
- “دکلره” به کارگردانی مهدی کوشکی و صحرا فتحی (۱۳۹۵)
- “پرتقالهای کال” به کارگردانی صابر ابر (۱۳۹۵)
فیلمشناسی لیلی رشیدی
فیلمهای سینمایی
- دلشدگان (۱۳۷۰) – کارگردان: علی حاتمی
- مربای شیرین (۱۳۸۰) – کارگردان: مرضیه برومند
- در به درها (۱۳۸۳) – کارگردان: محمدرضا عرب
- نوک برج (۱۳۸۴) – کارگردان: کیومرث پوراحمد
سریالهای تلویزیونی
- “قصههای تا به تا” (زیزیگولو) (۱۳۷۵) – کارگردان: مرضیه برومند
- “داستانهای نوروز” (۱۳۷۹)
- “بدون شرح” (۱۳۸۰) – کارگردان: مهدی مظلومی
- “جزیره جادو” (۱۳۸۲-۱۳۸۱)
- “آبپریا“ (۱۳۹۱) – کارگردان: مرضیه برومند
سبک بازیگری لیلی رشیدی
لیلی رشیدی بیشتر به دلیل بازی در نقشهای احساسی و خاص شناخته میشود. او توانسته است در ژانرهای مختلف، از کمدی گرفته تا درام، ایفای نقش کند و در تئاتر نیز حضوری پررنگ داشته باشد. بیان طبیعی، اجرای بیتکلف و توانایی او در ارتباط با مخاطب، از ویژگیهای مهم سبک بازیگریاش است.
جوایز و افتخارات
اگرچه لیلی رشیدی کمتر به دنبال دیدهشدن در جشنوارهها بوده، اما نقشهای او همواره مورد توجه منتقدان و مخاطبان قرار گرفته است. حضورش در آثار سینمایی، تلویزیونی و تئاتری، نام او را در میان بازیگران محبوب و ماندگار ایران ثبت کرده است.
جمعبندی
لیلی رشیدی از جمله بازیگران توانا و کمحاشیه سینما، تئاتر و تلویزیون ایران است که از کودکی در فضایی هنری رشد کرده و به یکی از چهرههای شناختهشده در این عرصه تبدیل شده است. او همچنان در تئاتر فعال است و حضورش در آثار مختلف، نشاندهنده عشق و علاقهاش به دنیای هنر است.
افزودن دیدگاه