این روزها بیشتر ما مدام احساس خستگی روحی و جسمی داریم، اما افرادی هم هستند که فکر می‌کنند این کسالت و خستگی از تنبلی سرچشمه می‌گیرد نه از خستگی. فرسودگی شغلی حالتی از فرسودگی جسمی، عاطفی و ذهنی است که در اثر قرار گرفتن طولانی مدت در معرض سطوح بالای استرس یا کار بیش از حد ایجاد می‌شود. این وضعیت می‌تواند اثرات مضری بر سلامت کلی بدن داشته باشد.
فرسودگی شغلی
اگر شما هم جزء افرادی هستید که نشانه های خستگی را با تنبلی اشتباه گرفته‌اید، بهتر است به این 6 نشانه توجه کنید. آن وقت می‌فهمید که تنبل نشده اید بلکه درگیر فرسودگی شغلی هستید.
خستگی
فرسودگی شغلی فراتر از خستگی عادی است و منجر به خستگی شدید جسمی و روحی می‌شود. در چنین شرایطی ممکن است حتی پس از یک خواب کامل شبانه باز هم احساس خستگی کنید و حتی کارهای مهم‌تان را نیز به سختی انجام دهید.
از دست دادن علاقه
وقتی فرسودگی شغلی را تجربه می‌کنید، ممکن است علاقه خود را به فعالیت‌ها یا کارهایی که زمانی دوست داشتید نیز از دست بدهید. به همین دلیل می‌گوییم که این نوع خستگی با تنبلی متفاوت است، زیرا شما وقتی تنبلی می‌کنید باز هم برای انجام کارهای مورد علاقه‌تان شوق و ذوق دارید. در حالی که فرسودگی اشتیاق و شور و شوق شما را نسبت به چیزهایی که قبلاً به آن‌ها اهمیت می‌دادید، از بین می‌برد.
کاهش بهره وری و عملکرد
فرسودگی شغلی می‌تواند منجر به کاهش قابل توجه انرژی شما در انجام کارهای روزمره زندگی‌تان شود. در این وضعیت شما هیچ توانایی برای انجام وظایف تان در محل کار و خانه‌تان ندارید، تمرکز کافی ندارید، نمی‌توانید تصمیم بگیرید و حتی در انجام کارها هم مثل قبل عمل نمی‌کنید.
سلامت جسم و روح
فرسودگی شغلی می‌تواند به صورت علائم فیزیکی مانند سردرد، درد عضلانی و مشکلات گوارشی نیز ظاهر شود. همچنین می‌تواند بر سلامت عاطفی شما هم تأثیر بگذارد و منجر به نوسانات خلقی، تحریک پذیری و حتی افسردگی یا اضطراب شود. در حالی که تنبلی هیچ وقت منجر به بروز چنین مشکلات جسمی و روحی نمی‌شود.
دلسرد و بدبین شدن
وقتی احساس خستگی می‌کنید در واقع نسبت به همه چیز دلسرد و بد بین می‌شوید. در این وضعیت شما نسبت به مسئولیت‌ها و تعهداتی که زمانی برایتان اهمیت داشتند نیز با بی‌تفاوتی و حتی خشم برخورد می‌کنید.
ناتوانی در استراحت یا قطع ارتباط
افرادی که فرسودگی شغلی را تجربه می‌کنند آرامش درونی ندارند و نمی‌توانند از کار و سایر عوامل استرس زا جدا شوند. در چنین وضعیتی آن‌ها حتی در طول وقت آزاد و استراحت‌شان نیز به کار فکر می‌کنند و تحت فشار زیادی قرار دارند.