امروزه توصیه‌های بسیار متفاوتی در مورد چگونگی تربیت صحیح کودکان وجود دارد که اغلب بسیار بحث برانگیز هستند. اما پزشکان و روانشناسان به انجام آزمایشات جدید، تجزیه و تحلیل نتایج و سپس تهیه فهرست‌های جدید از توصیه‌ها ادامه می‌دهند. در ابتدا، این نکات ممکن است عجیب به نظر برسند، اما وقتی در مورد جزئیات بیشتر بدانید، کاملا مفید خواهند بود.
این نوشتار نتیجه بررسی مطالعات مربوط به سلامت کودکان است و فهرستی از موارد مضر برای را به شما ارائه می‌دهد. خواندن این موارد برای زنان و مردانی که اخیرا به یک موجود کوچک در خانه‌شان خوشامد گفته‌اید بسیار مفید خواهد بود.
قلقلک دادن کودکان
بارها اتفاق افتاده که بزرگترها می‌خواهند بچه‌ها را بخندانند و به همین دلیل آنها را قلقلک می‌دهند. اما محققی از دانشگاه کالیفرنیا سال‌ها پیش متوجه شد که قلقلک دادن همان احساس شادی را که یک جوک خنده دار ایجاد می‌کند، به وجود نمی‌آورد. در واقع قلقلک فقط توهمی از خنده و شادی ایجاد می‌کند.
در این حالت کودکان در نتیجه یک رفلکس به طور غیرقابل کنترلی می‌خندند. تقریباً همه آدم‌ها را وقتی قلقلک بدهید می‌خندند. اما مشکل اصلی اینجاست که بچه‌ها می‌خندند، حتی اگر از قلقلک دادن متنفر باشند! یعنی کودک بی زبان در حالی که اذیت می‌شود، چاره‌ای جز خندیدن ندارد.
گذاشتن اسباب بازی در تخت نوزاد
همه والدین متوجه نیستند که برای خواب خوب، نوزادان فقط به یک تشک خوب، یک ملحفه و یک پتوی کوچک نیاز دارند. برخی از والدین ممکن است یک بالش کوچک هم زیر سر فرزندشان بگذارند. با این حال، طبق مطالعات، قبل از یک سن خاص، کودکان نیازی به بالش ندارند.
همچنین، کودکان به تزئینات خاصی برای محل خواب نیاز ندارند زیرا اسباب بازی‌های نرم یا هر نوع اسباب بازی در هر لحظه‌ای ممکن است مشکل ساز شود. أسباب‌بازی‌ها یا المان‌های دکوری ممکن است کودک را بیدار کنند یا حتی اگر نوزاد به طور تصادفی صورت خود را روی اسباب بازی بگذارد، مشکلات تنفسی پیدا کند.
استفاده از نور ملایم هنگام خواب نوزاد
روشن گذاشتن اتاق حتی وجود کم نورترین چراغ در اتاق کودک در تمام شب ابدا چیز خوبی نیست. هورمون رشدی که در هنگام خواب تولید می‌شود، در تاریکی مطلق توسط بدن به گونه‌ای بهتر ساخته می‌شود. دلایل استفاده از نور شب می‌تواند متفاوت باشد.
بیشتر اوقات، والدین این کار را برای راحتی خود انجام می‌دهند: تعویض پوشک با وجود نور آسان‌تر است. برخی از مادران و پدران فقط از تاریکی می‌ترسند، بنابراین برای جلوگیری از ایجاد این فوبیا در کودک، نور را روشن می‌گذارند و فکر می‌کنند نور در شب می‌تواند کمک کند.
تریسی بدروسیان، متخصص مغز و اعصاب در دانشگاه ایالتی اوهایو، توصیه می‌کند افرادی که نمی‌توانند استفاده از نور را متوقف کنند، باید دست کم نور مناسبی را جایگزین آن کنند. آزمایشات نشان داده که نور سبز حدود 90 دقیقه و نور آبی حدود 180 دقیقه ساعت بیولوژیکی را تغییر می‌دهد، بنابراین خواب راحت بسیار سخت می‌شود. نور قرمز و نارنجی به اندازه نور سبز، سفید و آبی تولید ملاتونین را سرکوب نمی کند و ریتم شبانه روزی بدن را مختل نمی کند. بنابراین شاید بهتر باشد از نورهای قرمز و نارنجی استفاده کنید.
تکان دادن نوزاد
همه پدر و مادرها در موقعیتی قرار گرفته‌اند که بدون تکان دادن کودک نتوانسته‌اند او را بخوابانند. گاهی اوقات، این روند آنقدر طول می‌کشد که مادران و پدران خسته شده اند، اما کودک هنوز خسته نشده و به خواب نرفته است.
متخصصان اطفال ادعا می‌کنند که اگر به کودک خود یاد دهید که از بدو تولد برنامه خواب مشخصی داشته باشد و از هرگونه تحریک بیرونی و درونی مانند گرسنگی، پوشک خیس، سر و صدا، لباس‌های ناراحت کننده و موارد دیگری از این قبیل خلاص شود، می‌توان از این مشکلات جلوگیری کرد. اگر نمی‌توانید از تکان دادن فرزندتان اجتناب کنید، دست کم این را مد نظر داشته باشید که نباید این کار را برای مدت طولانی انجام دهید.
پنهان کردن آینه از کودکان به دلیل خرافات رایج
یکی از خرافات رایج این است که نباید اجازه دهید کودک خودش را در آینه ببیند! دلیل این توصیه عجیب و غریب این است که “ممکن است کودک بیمار شود”. به گفته متخصصان اطفال و روانشناسان از سراسر جهان، این یک مفهوم واقعا عجیب و غریب است. دکتر سوزی گرین، بنیانگذار مؤسسه مثبت، توصیه می‌کند که والدین با استفاده از آینه با فرزندان خود بازی کنند زیرا این کار به رشد خودآگاهی کمک می‌کند، چیزی که در دنیای حیوانات نادر است.
در سنین مختلف، کودکان واکنش‌های متفاوتی نسبت به انعکاس خود در آینه دارند، اما این کار همیشه برای آنها یک تجربه جذاب و مثبت است.
ایجاد محیط بیش از حد استریل برای کودکان
ما عادت کرده ایم تصور کنیم که نظافت بسیار مهم است. اما محققان کشورهای مختلف موافقند که وقتی محیط زندگی بیش از حد تمیز باشد، برای رشد کودک مضر است. محیط‌های استریل تشکیل یک سیستم ایمنی قوی را که آماده مبارزه با عفونت‌هاست، کند می‌کند و باعث ایجاد واکنش‌های آلرژیک مانند آسم، رینیت و درماتیت آتوپیک می‌شود.
بزرگ‌ترین اشتباهی که والدین مرتکب می‌شوند نظافت بیش از حد و مکرر آپارتمان و منع کردن فرزندانشان از تماس با حیوانات خانگی است. هر چه کودک زودتر با یک آلرژن بالقوه برخورد کند، سیستم ایمنی او سریعتر یاد می‌گیرد که با آن چطور باید رفتار کند.
پیش از موعد آموزش دادن استفاده از دستشویی به کودکان
آموزش دستشویی رفتن به کودکان موضوع بسیار بحث برانگیزی است. مهمترین چیز این است که از توصیه‌های افراد غیر متخصص پیروی نکنید. توقع نداشته باشید که فرزندانتان در سن یک یا یک و نیم سالگی شروع به استفاده از لگن مخصوص خودشان کنند. در این سن، آنها هنوز نمی‌دانند چگونه به سیگنال‌های بدن واکنش مناسب نشان دهند.
اورولوژیست کودک استفان هاجز می‌گوید: «دیر یا زود، کودک یاد می‌گیرد که سیگنال‌های بدنش را کنترل کند. این زمانی است که او شروع به استفاده از لگن دستشویی می‌کند. مثانه برای رشد طبیعی به 3 یا 4 سال زمان نیاز دارد. ادرار آزاد – به عنوان مثال، در پوشک، در واقع به رشد مثانه کمک می‌کند.
وادار کردن کودکان به تمام کردن وعده‌های غذایی
بسیاری از مادربزرگ‌ها (و برخی از والدین) وقتی فرزندانشان نمی خواهند وعده غذای خود را تمام کنند، واقعاً ناراحت می‌شوند. در این شرایط آنها شروع به تلاش برای متقاعد کردن کودکان، سیاه نمایی یا حتی تهدید می‌کنند. بنابراین بشقاب در نهایت خالی از هر گونه می‌شود، اما تنها افراد خوشحال والدین هستند.
تعداد کمی از مردم می‌دانند که این رفتار به ایجاد عادات بد غذایی کمک می‌کند. هیچ راهی وجود ندارد که آنها یاد بگیرند بدن خود را درک کنند، در مقابل یاد می‌گیرند که چگونه پرخوری کنند! فقط همین!
غذا دادن با قاشق
امی براون، دانشیار بهداشت عمومی کودکان در دانشگاه سوانسی، می‌گوید که ما نباید به کودکان کمک کنیم با قاشق غذا بخورند تا زمانی که خودشان یاد بگیرند از قاشق استفاده کنند.
«کودکانی که بیشتر از آنچه باید با قاشق غذا می‌خورند، در آینده بیشتر دچار مشکلات اضافه وزن می‌شوند. در فرآیند تغذیه، تشخیص اینکه چه زمانی بچه‌ها سیر هستند دشوار است. در نتیجه پرخوری می‌کنند.»
به گفته محققان، کودکانی که به تنهایی غذا می‌خورند، این توانایی را دارند که با سرعت موردنظر خودشان غذا بخورند و طعم غذاها را حس کنند که به آنها کمک می‌کند نگرش درستی نسبت به غذا ایجاد کنند.
محافظت از کودکان در برابر عوامل حساسیت زا
کارشناسان سوئدی ادعا می‌کنند که برای کاهش خطر ابتلا به آلرژی به برخی غذاها، والدین باید در مورد غذاهایی که می‌خورند فرزندان خود را در کم‌ترین حد ممکن محدود کنند.
گوران ونرگرن، استاد اطفال در دانشگاه گوتنبرگ، می‌گوید: «دادن غذاهای حاوی مواد آلرژی‌زا به کودکان در سنین پایین نه تنها مضر نیست، بلکه کاملاً مفید هم است. سیستم ایمنی یاد می‌گیرد که به درستی به آنها واکنش نشان دهد. یک مثال معمولی ماهی است. به همین دلیل است که توصیه می‌کنیم از 4 ماهگی به کودکان فیله ماهی خرد شده بدهید.
نظر این استاد با مطالعه دیگری که اخیراً توسط دانشمندان اسرائیلی و انگلیسی انجام شده است ثابت شد.
مجبور کردن کودکان برای به اشتراک گذاشتن دارایی‌های‌شان
در سن 2 سالگی، کودکان کمک م خودشان را به عنوان یک انسان می‌بینند و چیزهایی که دارند به عنوان چیزهایی که متعلق به آنهاست دیده می‌شود. به همین دلیل است که هر کسی که بخواهد چیزی از کودک بگیرد از سوی او به عنوان یک مزاحم دیده می‌شود. متأسفانه تعداد کمی از والدین واقعاً این موضوع را درک می‌کنند. مادران و پدران نمی خواهند فرزندانشان به عنوان افرادی حریص دیده شوند. به همین دلیل است که ممکن است آنها را مجبور کنند که خوراکی یا أسباب بازی‌شان به اشتراک بگذارند.
با این حال، روانشناسان به این نتیجه رسیده‌اند که با انجام این کار، ما مشکل بزرگی را در وجود کودک نهادینه می‌کنیم. آنها قادر به شنیدن خواسته‌های درونی خود نیستند و برخلاف میل‌شان عمل می‌کنند. در نهایت، هم تبدیل به مردان و زنانی می‌شوند که نمی‌توانند «نه» بگویند، حتی اگر نه گفتن به نفعشان باشد.
پیچیدن پتو دور کودک در زمانی که دست و پای‌شان سرد است
اگر پاها، کف دست‌ها یا بینی کودک خیلی گرم نیست، به این معنی نیست که کودک سردش است: به دلیل ویژگی‌های منحصر به فرد گردش خون و عروق در کودکان، اشکالی ندارد که دست و پای آنها خنک تر از بقیه قسمت‌های بدن باشد دمای معمولی اتاق کودکان باید بین 68 تا 72 درجه فارنهایت باشد. در این شرایط، کودکان نیازی به کلاه، جوراب یا دستکش ندارند: پوست باید بتواند نفس بکشد و با هوا تماس داشته باشد.
به هر حال، گرم کردن بیش از حد کودک بسیار ساده‌تر و خطرناک‌تر از سرد کردن آنها است. بارزترین علائم گرمازدگی گردن مرطوب و رنگ پوست است که در شرایط عادی باید صورتی کم رنگ باشد. اگر پوست بیش از حد صورتی یا حتی قرمز است، به این معناست که کودک بیش از حد گرم است و باید مقداری از لباس‌های او را در بیاورد.
کلام پایانی
این هم از اشتباهاتی که والدین مرتکب می‌شوند و حتی نسبت به آنها آگاهی ندارند! آیا فکر می‌کنید برخی از این توصیه‌ها مفید هستند؟ یا اینکه والدین خودشان باید تصمیم بگیرند که چه چیزی برای فرزندانشان بهتر است؟ لطفا برای‌مان در بخش نظرات بنویسید.