راه‌آهن زیرزمینی
راه‌آهن زیرزمینی؛ یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌هایی است که توسط نیویورک تایمز منتشر شده. نویسنده‌ی این کتاب، فینالیست «جایزه‌ی کتاب ملی» بوده‌است. داستان این کتاب یک تور عالی از دوران زندگی دختربرده‌ی جوان و ماجراهای که برای او اتفاق افتاده‌است، می‌باشد. او قبل از شروع جنگ داخلی در جنوب امریکا از جان‌خود گذشته پیشنهادی را برای آزادی می‌دهد.
در کشوری که نصف مردم آن برده و نصف دیگر آزاد بود، فراری‌دادن برده‌ها به سمت شمال و آزادی یکی از راه‌کارها بود. اعضای چند فرقه‌ی مذهبی در این کار پیشقدم شدند. در حدود سال 1800، تعدادی کویکر (فرقه مذهبی تاسیس شده در انگلستان و دارای نفوذ در پنسیلوانیا) برای اولین بار به برده‌های فراری پناه‌دادند و به آن‌ها کمک کرد تا خود را به کانادا در شمال امریکا برسانند. طبق قوانین مربوط به “برده‌ی فراری”، برده‌های فراری باید دست‌گیر و بازگردانده می‌شدند اما کویکرها حاضر بودند قوانینی را که غیرعادلانه می‌دانستند بدون خشونت زیر پا بگذارند. در میان این جنبش سیاه‌پوستان آزاد «راه‌آهن زیرزمینی» نام گرفتند.
اعضای این جنبش عهده‌دار نقش‌های مهمی شدند. البته قطار و تونلی در کار نبود اما این نام به‌خاطر استفاده از زبان مخصوص کارکنان راه‌آهن برگزیده شد. یک «هدایت کننده‌ی قطار» آشنا با منطقه، یک یا چند برده را به یک ایست‌گاه که معمولا خانه‌ی رئیس ایست‌گاه بود فراری می‌داد. از آن‌جا به ایست‌گاه بعدی و به همین ترتیب ادامه می‌یافت تا پای برده‌ها به سرزمین آزاد می‌رسید. برده‌ها معمولا در تاریکی شب حرکت می‌کردند و شبی 16 تا 32 کیلومتر راه را می‌پیمودند. این کار فوق‌العاده خطرناک بود. مجازات رانندگان و برده‌های دست‌گیرشده بسیار شدید و یا حتی مرگ بود. در این میان اما مشهورترین هادی راه‌آهن زیرزمینی یک زن بود؛ یک برده‌ی سیاه‌پوست فراری.
روزنامه‌نگار نیویورک تایمز این اثر خودرا برپایه‌ی ناهنجاری‌های آن دوره‌ی از تاریخ امریکا نگاشته است. باراک اوباما رییس‌جمهور کنونی ایالات‌متحده این کتاب را اثری قلم‌داد می‌کند که به آن مبتلا شده‌است. او در مصاحبه‌ی که با تلویزیون سی‌ان‌ان داشت این کتاب را فوق‌العاده قدرت‌مند معرفی کرد.
در این کتاب، کورا برده‌ای است در مزرعه پنبه در ایالت جورجیا در جنوب ایالات‌متحده. زندگی برای برده‌ها جهنم است برای کورا جهنم‌تر. او حتی در میان دوستان افریقایی اش هم مطرود و رانده شده‌بود. او داشت باردار می‌شد – جایی که دردهای بیش‌تر انتظار او را می‌کشیدند. زمانی که سزار تازه از ویرجینیا آمده بود برای کورا در مورد راه‌آهن زیرزمینی می‌گوید، یک ریسک خیلی خطرناک، آن‌ها تصمیم فرار دارند. هیچ امری مطابق پلان آن‌ها پیش نمی‌رود – کورا یک پسربچه‌ی سفیدپوست را می‌کشد که تلاش می‌کرد او را برای خودش بگیرد. با وجود این‌که آنان موفق به پیداکردن یک راه و ایست‌گاهی به سمت شمال شده بودند اما قرار بود آن‌ها اعدام شوند…
انسان هوشمند؛ تاریخچه بشریت
اگر یک روستایی اسپانیایی در سال 1000 میلادی به خواب می‌رفت و 500 سال بعد از داد و قال افراد 300 دریانورد و 1000 سرباز روی عرشه‌ی کشتی لانینا، لاپینتا و سانتاماریا متعلق به کریستف کولمب از خواب بیدار می‌شد، با آنچه می‌دید احساس غریبی نمی‌کرد. به رغم تغییرات بسیار در زمینه‌ی تکنولوژی، رفتار و منش آدم ها و مرزبندی های سیاسی، او تصور می‌کرد که در خانه و وطن خویش است. حال اگر یکی از دریانوردهای کریستف کولمب به خواب مشابه‌ی فرو می‌رفت و 500سال بعد با صدای یک آیفون قرن بیست‌و‌یکم از خواب می‌پرید، مطمیناً خود را در دنیایی ناآشنا و فوق‌تصوری می‌یافت و به خودش می‌گفت «اینجا بهشت است، یا جهنم؟»
بشر در500 سال اخیر شاهد رشد و پیشرفت خارق‌العاده‌ی قدرت و توان آدم بوده‌است. در سال 1500 حدود پنج‌صد میلیون آدم در سراسر گیتی زندگی می‌کردند. این رقم امروز به بیش از هفت میلیارد افزایش یافته‌است.
تصور کنیم که یک ناو جنگی مدرن به روزگار کریستف کولمب بازگردد. این کشتی ظرف چند ثانیه لانینا، و لاپینتا و سانتاماریا را تبدیل به تخته پاره‌هایی می‌کند و سپس بدون آن که خراشی برداشته باشد هر نیروی دریایی عظیم در جهان آن‌روز را به قعر دریا می‌فرستد. پنج کشتی باری امروزی می‌تواند کل محمولاتی را حمل کند که به وسیله تمام ناوگان تجاری در جهان آن روزگار جابه‌جا می‌شد. کامپیوترهای مدرن قادر است به راحتی تمام کلمات و ارقام نسخه‌ی اصلی کتاب‌ها را در خود ذخیره کند و در تک‌تک کتاب‌های قرون وسطی مرور‌کند و توان بیش از آن‌را هم داشته باشد. هر بانک بزرگی در حال حاضر بیش‌تر از مجموع نقدینه پادشاهان قبل از عصر مدرن پول در اختیار دارد…
کتاب “انسان هوشمند” شاه کار این محقق چیره‌دست تا کنون به 30 زبان حاضر جهان ترجمه شده‌است. باراک اوباما این کتاب را تاریخ‌چه‌ی گسترده از فضیلت‌های بشر به هستی می‌خواند، از نکات دیگری که این کتاب توانسته است اوباما را مجذوب خود کند به گفته او تراکم جامع چنین تاریخ گسترده در این کتاب است. باراک می‌گوید نکته‌ی دیگر قابل توجه این کتاب این است که هسته‌های را به نمایش می‌گذارد که انسان چگونه این تمدن فوق‌العاده‌ی که اکنون وجود دارد را بنا کرده‌است. در ادامه اوباما می‌گوید که این کتاب از معدود آثاری است که به آدم چنین احساسی را می‌دهد که ما چقدر در زمین به صورت خلاصه و کوتاه ظهور می‌کنیم. او در ادامه از سفر خود به مصر می‌گوید که در آن از اهرام آن‌جا دیدن کرده‌بود. او می‌افزاید که همواره این کتاب را به دختران خود پیشنهاد کرده‌است و از تاریخ هستی و سهم کوچک و ناچیز هر انسان در آن به آن‌ها سخن گفته‌است. اوباما از این کتاب به عنوان بهترین عامل درک انسان از ارزش زمان یاد می‌کند.
در ضمن این کتاب سال گذشته‌ی میلادی از سوی مارک زاکربرگ موسس فیس‌بوک به عنوان “روایتی بزرگ از تاریخ تمدن بشر” معرفی شده‌است.
نویسنده‌ی این کتاب، دکتر یووال نوح هراری متولد سال 1976میلادی می‌باشد. دکتر در این کتاب به ارزیابی تاریخ بشر، از عصر حجر تا سده‌ی 20 و 21م پرداخته است. از او همواره به عنوان متخصص تاریخ جهان و پروسه‌های تاریخی یاد می‌شود و آثار فراوانی در این زمینه از او به دست‌رس است. بیش‌ترین تحقیقات دکتر هراری در باب مسایل کلان تاریخی است.