نیکوکاری در زمانه کرونایی(2)؛ امان الله کلیوال، 8 روز تلاش شبانه روزی و توزیع 5 هزار ماسک رایگان در کابل

توسطفرشته فرهنگ

فروردین ۲۸, ۱۳۹۹ به روز رسانی : بهمن ۲۹, ۱۴۰۲

 این روزها هر کسی سعی دارد به اندازه توانایی خود سهمی در یاری رسانی به دیگری انجام دهد.

از ایجاد بانک غذا و تجهیزات با حمایت تاجران، تا اختصاص خانه‌ها و امکان برای محافظت از بیماران مبتلا به کرونا از جمله کارهایی است که شهروندان افغانستان برای کمک و آسان سازی این بحران انجام می‌دهند.

امان الله کلیوال یکی دیگر از نیکوکاران است. او نزدیک به 8 روز است که ماسک می‌دوزد و آن را در بین شهر به مردم توزیع می‌کند. او در این مدت 5 هزار ماسک تولید و توزیع کرده است.

مهربانی هزینه‌یی ندارد

او که خود در یک خانواده 18 نفری زندگی می‌کند و کارمند یک موسسه خارجی است به خبرنامه گفت: “من کار می‌کنم و پدرم در کنار این که پزشک است در یک دانشگاه تدریس می‌کند، با خودم فکر کردم در این روزها که ماسک کمیاب است با دوختن این ماسک‌ها کمکی به مردم کرده باشم.”

او از یکی از دانشگاه‌های خصوصی از رشته کمپیوتر سانیس فارغ شده اما در خیاطی و نقاشی مهارت دارد. زمانی که 350 عدد ماسک را دوخت برای تهیه پارچه به یکی از دوستانش که دکان تکه فروشی دارد زنگ می‌زند و از او تقاضای همکاری در خصوص پیدا کردن تکه می‌کند، دوست او نیز این درخواست را قبول کرده به او اطمینان می‌دهد که هر وقتی بخواهد می‌تواند زنگ بزند تا او دکانش را باز کند.

آقای کلیوال نیز پس از خریدن پارچه بیشتر به این کار ادامه می‌دهد.

زمانی که از میزان هزینه و مصرفش در تهیه و دوخت ماسک‌ها می‌پرسم، با خنده می‌گوید که دوخت و تهیه این ماسک‌ها هزینه گزاف یا زیادی برای او ندارد زیرا تکه دوخت ماسک 10 افغانی و کش مورد استفاده آن نیز متر 3 افغانی است و من می‌توانم با این مقدار مواد 20 ماسک بدوزم اما تنها مصرفی از تیل موتری است که من برای توزیع ماسک‌ها از آن استفاده می‌کنم.

راهنمایی مردم از خطر ویروس کرونا

او در میان روز ماسک می‌دوزد و پس از ساعت 3 بعد از ظهر به خیابان‌ها می‌رود تا آن‌ها را توزیع کند. آقای کلیوال ضمن دادن ماسک به افراد نیازمند به آنان توصیه‌های بهداشتی را نیز یادآور می‌شود و آنان را از خطر و وقایع این ویروس راهنمایی می‌کند.

او معتقد است که باید مردم را راهنمایی کرد به آنان یادآور شد تا بدانند این ویروس چقدر خطر ناک است و برای وقایع از آن چه باید کرد.

آقای کلیوال که در ناحیه 10 شهر کابل زندگی می‌کند از بی توجه‌یی عده‌یی از مردم حرف زده گفت: “تا هفته گذشته مردم چندان توجه‌یی به این ویروس نداشت اما اکنون 6 روز می‌شود که بیشتر همسایه‌های اطراف ما در رعایت محدودیت گشت و گذار توجه می‌کنند و بیشتر آنان توصیه‌های بهداشتی را رعایت می‌کنند.”

در عین حال او می‌گوید که عده‌یی هستند که هنوز هم هیچ یک از توصیه‌ها را جدی نمی‌گیرند. و می‌گویند ما که از 40 سال جنگ نمرده‌ایم از کرونا هم نخواهیم مرد.

 با این وجود او باور دارد که احتیاط شرط عقل است و همه باید به آن توجه کنند.

او به صورت نورمال روزانه 500 ماسک می دوزد. اکنون او از طرف روز 2 تا 2 و نیم ساعت و از طرف شب هم سه ساعت یا بیشتر مشغول دوخت این ماسک‌ها است تا بتواند در جریان روز آن را توزیع کند.

به گفته آقای کلیوال دوختن یک ماسک کار آسانی است طوری که می‌شود در یک دقیقه 2 عدد ماسک را دوخت. او در این ماسک‌ها از الکول و دیگر مواد ضدعفونی نیز استفاده می‌کند تا جلو میکروب را بگیرد.

چقدر این پست مفید بود؟

روی یک ستاره کلیک کنید تا به آن امتیاز دهید!

میانگین امتیاز 0 / 5. تعداد آرا: 0

تا الان رای نیامده! اولین نفری باشید که به این پست امتیاز می دهید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *