در حالی که رسانه‌ها در کنار پزشکان و پولیس در خط مقدم مبارزه با کرونا قرار دارند اما کمتر توجه‌یی به آنان می‌شود، طوری که تعدادی از رسانه‌ها مجبور شده‌اند خبرنگاران خود را از کار برکنار کنند.
تا کنون اما از بین خبرنگاران 2 نفر یکی در هرات و دیگری در قندهار به ویروس کرونا مبتلا شده‌اند.
در پیوند به این مورد اما ارگ ریاست جمهوری در نظر دارد تا به خبرنگاران زن که در جریان قرنطینه در کشور بیکار شده است کمک کند.
ویدا ساغری، خبرنگار آزاد در کشور به خبرنامه گفت: “آنان وظیفه دارند تا لیستی از این خبرنگاران را تهیه کنند و به ارگ بدهند. در این کمک آنان تصمیم دارند تا به این تعداد از خانم‌ها حداقل 4 ماه موادغذایی و مورد نیازشان را تا پایان دوره بیکاری توزیع کند.”
خانم ساغری یاد آور شد که “در این وضعیت اکنون در ولایات رادیوهای محلی هر کدام تا 10 نفر را بیکار کرده است و هر رادیو با 2 تا 3 نفر کار می‌کند. در مرکز نیز معاشات اکثر خبرنگاران نصف شده است.”
بیکاری خبرنگاران زن در بحران کرونا
قبل از این نیز نی؛ حمایت کننده رسانه های افغانستان از حکومت خواسته بود تا بخشی از بودجه اضطراری مبارزه با کرونا را به رسانه ها تخصیص دهد.
نی روز شنبه(۹حمل) با نشر یک اعلامیه گفته بود که دولت افغانستان برای هر ولایت، بر اساس وضعیت گستردگی بیماری کوید ۱۹، مقداری بودجه اختصاصی در نظر دارد و تا حال کم از کم برای ولایت‌های هرات، قندهار و کابل اختصاص داده شده است.
در این مورد اما مجیب خلوتگر، رئیس نهاد نی به خبرنامه گفت: “هر چند دولت گفته بود که از کل بودجه اختصاص یافته به کرونا به رسانه‌ها کمک می‌کند اما تا حال در عمل فقط به کابل و هرات پرداخت شده، همچنان در این جریان از نمیروز نیز تعداد از مدیران رسانه‌ها برای مصاحبه خواسته شد اما تا کنون جواب آن معلوم نیست.”
در این شرایط اکنون تعدادی از خبرنگاران به ویژه زنان بیکار و خانه نشین شده‌اند.
نبیلا اکبری، خبرنگار در رادیو شهر به شهر در کابل، نزدیک به یک ماه است که بیکار شده. او پس از این که در این شرایط رفتن به وظیفه برایش سخت شده است از رادیو منفک شده و با رضایت خود از این رادیو بیرون شده است. اکنون از این رادیو 4 نفر یک مرد و 3 زن منفک شده‌اند.
نبیلا اکبری به خبرنامه گفت: “پس از شیوع ویروس کرونا و مسئول رادیو به ما گفت که ما توان پرداخت معاش شما را نداریم، حق هم دارند با این که رسانه نام دارد اما نان ندارد و در این شرایط اقتصاد به رکود مواجه است، ما قبلا هم معاش ناچیزی می‌گرفتیم که این ویروس سبب شد تا یک تعداد از کارمندان رادیو منفک شوند.”
عدم همکاری رسانه‌ها با خبرنگاران در بحران
خدیجه حسینی، یکی دیگر از خبرنگارانی است که از یکی از تلویزیون های خصوصی برکنار شده است. او از 6 مارچ به این سو از کار برکنار شده و در خانه می‌باشد.
او به خبرنامه گفت: “روزی که مرا منفک کردند دفتر بودم اما به خانه که رسیدم به من زنگ زدند که به دلیل غیرحاضری زیاد منفک شده‌یی در صورتی که من اصلا غیرحاضری بی دلیل نداشته‌ام.”
خانم حسینی مدت یک و نیم سال است که در بخش رسانه کار می‌کند و همچنان دانشجوی سال سوم رشته ژورنالیست در یکی از دانشگاه های خصوصی است.
آقای خلوتگر نیز در این مورد گفت: “اعلامیه‌یی ما دقیقا به همین دلیل نشر شده بود زیرا باور ما این بود که اگر قرنطین شود ما در دو بخش شاهد چالش خواهیم بود یکی بخش تجارت که باعث رکود بازار می‌شود و دیگری رسانه که آن چه در بازار اتفاق بیوفتد بر رسانه ها و فعالیت های آنان نیز تاثیر خواهد داشت. درخواست ما از حکومت این بود که به این مشکل رسیدگی شود زیرا به جز تعامل رسانه ها با خبرنگاران در صورت کار بدون معاش و یا پرداخت معاش کمتر هیچ راه دیگری وجود ندارد تا رسانه خود را با پول کمتر نگهدارد.”
نهاد حمایت کننده رسانه‌ها معتقد است این وضعیت در حالت عادی نیز چالش برانگیز است، اکنون در چنین شرایطی وضعیت از قبل هم سخت‌تر شده است زیرا اگر خبرنگاران بیکار شوند برای کار دست به اقدامات دیگر می‌زنند که این برای سلامتی خطرناکتر خواهد بود.
سمیرا شریفی؛ مدیر مسئول رادیو شبنم در قندز همچنان از مجبوریتش برای برکناری موقتی کارمندانش سخن زده گفت: “از زمانی که مشکل ویروس کرونا آمد وضعیت کاری ما نیز ضعیف شد. این سبب شد تا ما ناگزیر 3 کارمند خود را منفک کنیم و فقط با 2 کارمند کار نماییم. من نمی‌توانستم معاشات آنان را بپردازم و به صورت موقت از کار جواب داده‌ام.”
چالش های پا برجا
نبیلا اکبری که در فامیل 9 نفر زندگی می‌کند اکنون در خانواده هیچ کسی را ندارد که درآمدی داشته باشد. پدر او نیز آشپز بوده که در این جریان بیکار شده است.
مجیب خلوتگر با بیان این که بسیاری از رسانه‌ها در ولایات مختلف بیکار شده است گفت که “دولت به دلیل توجه به مسائل دیگر چون جنگ، گفتگو با طالبان برای صلح و چالش‌های درونی کمتر به رسانه‌ها توجه می‌کند در حالی که رسانه‌ها برای تضمین آزادی بیان نیاز به حمایت بیشتر دارد.”
با همه این‌ها اما رسانه‌های کشور هنوز هم با چندین چالش بزرگ رو به رو است. چالش امنیت نه تنها برای مردم بلکه باعث شده رسانه‌ها و خبرنگاران امنیت جانی نداشته باشند، مسئله مالی و اقتصادی همچنان سبب بسته شدن تعدادی از رسانه ها و کاهش خبرنگاران شده است.
افزودن دیدگاه