فهرست هیأت مذاکره‌کننده حکومت افغانستان و جریان‌های سیاسی با طالبان مشخص شده‌است. بر اساس این فهرست؛ معصوم ستانکزی، نادر نادری، و متین بیگ از طرف محمداشرف غنی؛ کلیم‌الله نقیبی، غلام فاروق مجروح و حفیظ منصور از طرف حزب جمعیت اسلامی، ضرار احمد مقبل، از طرف حامد کرزی، غیرت بهیر از طرف حزب اسلامی، عنایت‌الله بلیغ از طرف عبدالرب رسول سیاف؛ دکترمحمدامین احمدی از محمدکریم خلیلی؛ محمد ناطقی از محمد محقق؛ رسول طالب از طرف سرور دانش؛ فوزیه کوفی از طرف امرالله صالح؛ فاطمه گیلانی از طرف گیلانی/ احدی؛ باتور دوستم پسر جنرال عبدالرشید دوستم؛ خالد نور پسر عطامحمد نور؛ شهلا فرید، شریفه زرمتی و حبیبه سرابی به عنوان نمایندگان زنان از جمله اعضای این هیأت هستند که قرار است با نمایندگان طالبان در رابطه به صلح در افغانستان و البته در مورد آینده نظام سیاسی مذاکره کنند.
واکنش‌ها در رابطه به این فهرست
این فهرست بعداز روزها بن‌بست و بحران نهایی شده‌است. واکنش‌ها به این فهرست در میان کاربران شبکه‌های اجتماعی متفاوت بوده‌است. چنانچه برخی از چهره‌های شناخته‌شده در واکنش به این فهرست نوشته‌اند که؛ این هیأت مذاکره‌کننده اول باید میان رهبران سیاسی همسویی ایجاد کنند و با حمایت جمعی و اتحاد رهبران سیاسی، با اطمنان با طالبان مذاکره کنند و از ارزش‌های حقوق بشری و آزادی‌ها دفاع کنند.
https://twitter.com/DrSimasamar/status/1243734469133156359?s=20
واکنش آمریکا
مایک پمپئو، وزیر خارجه ایالات متحده آمریکا شام روز شنبه (9 حمل) در صفحه توییتر خود نوشته‌است که؛ از متحدان افغانستانی‌اش برای تشکیل یک تیم مذاکره‌کننده همه‌شمول برای موفقیت در مذاکرات بین الافغانی تشکر می‌کند و از هر دو رهبر افغانستان خواسته است که برای تشکیل حکومت همه شمول نیز تلاش کنند. پمپئو در توییت‌هایش گفته است که، تعهد آقایان غنی و عبدالله را برای آغاز روندِ آزادی زندانیان طالبان و تلاش برای ایجاد شرایط صلح و آشتی می‌ستاید.
وزیر خارجه آمریکا در حالی تعهدِ رؤسای جمهور افغانستان می‌ستاید که حکومت افغانستان به ریاست آقای غنی همچنان آزادی زندانیان طالبان را مشروط به آغاز گفتگوهای بین‌الافغانی می‌داند، و همین‌طور طالبان نیز در رابطه به همه‌شمول نبودنِ هیأت مذاکره‌کننده حکومت اعلامیه داده‌اند.
واکنش طالبان
ذبیح الله مجاهد، سخنگوی گروه طالبان در یک اعلامیه گفته‌است که؛ حکومت هیأت همه‌شمول تشکیل نداده‌است. موقف طالبان این است که حکومت در مذاکرات بین‌الافغانی در کنار سایر جهت‌ها، به عنوان یک جهت اشتراک کند. نمایندگان سیاسی طالبان در واقع دنبال بهانه هستند تا با حکومت افغانستان وارد مذاکره نشوند، چرا که نقطه‌ی مشترکی که دو طرف روی آن به توافق برسند، وجود ندارد. اگر هم تا این‌جایی این پروسه پیش آمده، با فشار آمریکایی‌ها بوده‌است، وگرنه طالبان اراده‌ی برای مذاکره و صلح ندارند و با حکومت افغانستان عملاً بازی می‌کنند. چنانچه تا کنون چندبار درخواست ملاقات نمایندگان حکومت افغانستان را رد نموده و به نوعی تحقیر کرده‌اند.
حکومت افغانستان
حکومت افغانستان اصرار بر این دارند که به هر نحوی شده مدیریت این پروسه را حکومتی بسازند و در کنترل خود داشته باشند. اما در این راستا با چالش‌های از درون مواجه است؛ چرا که بحرانِ سیاسی ناشی از انتخابات و مسئله تقسیم قدرت در کابل، باعث شده تا حکومت در پروسه‌ی صلح، در موقعیت ضعیف قرار داده بگیرد. با این‌همه، وحید عمر، مشاور ارشد رییس‌جمهور غنی گفته است که؛ رهایی زندانیان طالبان مشروط به آغاز روندِ گفتگوهای صلح بین الافغانی است. وی از طالبان خواسته که؛ هیأت خود را تعیین کنند تا هرچه زودتر گفتگوهای صلح بین‌الافغانی آغاز شود. عمر تأکید کرده که «طالبان دیگر بهانه‌جویی نکنند و مانع پروسه صلح نگردند.» بنابراین، گفتگوهای صلح بین‌لافغانی با پیچیدگی زیادی همراه است و طرف‌های درگیر در این پروسه هر یک رفتار و گفتار متضاد از خود نشان می‌دهند که همه بیانگر این نکته است که؛ رسیدن به نتیجه‌ی مطلوب برای مردم افغانستان در چنین وضعیت حساس و بحرانی دشوار است.
افزودن دیدگاه