بسیار کم پیش میآید دختران سرزمینی مانند افغانستان که در کنار امنیت، در بند سنتهای ناپسند و اجبار گیر ماندهاند، بتوانند به علایق و خواستههایشان دست یابند و یا رویاهایشان را به واقعیت مبدل کنند.
اما در کنار همه این سختیها، دخترانی نیز وجد دارند که به دنبال فضایی برای کشف استعدادهای خود اند. این دختران افرادی با پشتکار و اراده بلند اند که میتوان نمونههای زیادی از آنان را یادآور شد.
«سنبل» دختری نورستانی که اکنون «ویالونیست» موفقی است، مثالی آشکاری از دختران امروز افغانستان است؛ بانوانی که برای رسیدن به خواستهها و آرزوهایشان از هر مانعی عبور میکنند.
سنبل کیست؟
سنبل 15 ساله متعلم صنف 9 در کابل است. او اکنون در پرورشگاه افسیکو(AFCECO) در کابل زندگی میکند.
در صحبتی که خبرنامه با او داشت، گفت: “در این مکان همه چیز فراهم است و من از زندگی کردن در اینجا راضی هستم، زیرا من از کودکی در این پرورشگاه بزرگ شدهام و همه امکاناتی که باید برای یک شاگرد وجود داشته باشد، در این جا مهیا است، زمینه خیلی از فعالیتها در این پرورشگاه برای ما مهیا است و ما میتوانیم طبق علایق خود، به یادگیری رسامی، ورزش و یا موسیقی اقدام کنیم.”
سنبل به دلیل ناامنیها و اقتصاد ضعیف خانواده، از زادگاهاش(نورستان) به کابل آمده است. زمانی که او به این ولایت آمده بود، 8 سال سن داشت. سنبل در کنار 3 خواهر بزرگتر از خود در این پرورشگاه زندگی کرده و تحصیلات خود را ادامه داده است.
او گفت: “شرایط درس خواندن ما در نورستان فراهم نبود، در کنار اقتصاد ضعیف، امنیت نیز یکی از بزرگترین چالشهای ما برای درس خواندن در نورستان بود؛ به این دلیل که طالبان به دختران این ولایت اجازه رفتن به مکتب را نمیدادند.”
واقعیتر از پدر
سنبل پدر خود را سالها قبل در دوران جنگ از دست داده و بعد مادرش با کاکای او ازدواج کرده است، اما او در این اواخر از این حقیقت با خبر شده است.
او از کاکای خود گفت: “من تا این اواخر نیز از اینکه پدر واقعیام زنده نیست، خبر نداشتم. ما حالا نیز با کاکای خود زندگی میکنیم که فعلا در نورستان هستند.”
او در ادامه گفت: “کاکا یا پدر فعلی من، حامی ما در زندگی بوده است و ما هیچ وقت فکر نکردیم که او پدر واقعی ما نیست، ما از پدر واقعی خود چهار خواهر هستیم که هر کدام تحصیلات خود را به جایی رسانیده است.”
به گفته سنبل، یکی از خواهرانش با دریافت بورس در کشور هند مشغول تحصیل است، دیگری در دانشگاه کابل و سومی که از سنبل بزرگتر است، امسال از مکتب فارغ میشود.
سنبلی که در 8 سالگی راهی کابل شده، تاکنون نمیدانسته که پدر واقعیاش را از دست داده و کاکایش آنها را به فرزندخواندگی قبول کرده است. او از رفتار کاکایش به عنوان پدر راضی است و از زندگی فعلیاش نیز احساس خشنودی میکند.
سنبل در کنار درس مکتب، 2 سال تمرینات فوتبال نیز داشته، اما به دلیل اشتیاق زیادش به موسیقی، به نواختن «ویالون» روی میآورد.
آموختن ویالون
سنبل از شروع آموزش ویالون و اینکه دوست داشت یک نوازنده شود به خبرنامه گفت: “من زمانی که کوچک بودم، در یک برنامه موسقی شرکت کردم که خیلی اشخاص معروف حضور داشتند، در آن برنامه وقتی دیدم کودکان و شاگردان خردسال موسیقی مینواختند، در من نیز شوق و اشتیاق اینکه روزی یک نوازنده باشم، ایجاد شد”.
سنبل در کنار نوازندگی، رسامی نیز میکند و میخواهد یک ویالونیست خوب شود. او 5 است که ویالون مینوازد. در این هنر خواهرش نیز همچون او، هنرجویی در بخش موسیقی است.
سنبل در یک گروه ارکستر به نام ارکستر زهره در کنار کنسرت ماستر مینشیند و یکی از افراد کلیدی گروه است. او به همراه این گروه موسیقی، سفرهای زیادی داشته است. سنبل به کشورهایی چون آلمان، هند، سوئیس، ترکمنستان، پرتگال، جاپان و ترکیه سفر کرده و اجرای نوازندگی داشته است.
گروه ارکستر زهره 20 عضو دارد که هر کدام مهارت خاصی در آلات موسیقی دارند.
باور سنبل به افغانستانی متفاوت
سنبلی که 2 ماه دیگر تولد 16 سالگیاش را جشن میگیرد، از آینده میگوید: “خوب هر کسی آرزو دارد که در رشتهای که مهارت دارد، بهترین باشد و من نیز دوست دارم روزی برسد که برای دختران هیچ مانعی برای پیشرفت نباشد و هر دختری به صورت آزادانه بتواند به بخش موسیقی و نوازندگی روی آورده، به رویاهایش برسد. من نیز آرزو دارم یک ویالونیست عالی باشم و به کشور خود خدمت کنم و همچنان به کسانی که موسیقی یکی از علایقشان است”.
سنبل به این باور است؛ اگر هر کسی تغییر را از خود آغاز کند، میتوان تغییر بزرگتری را شاهد بود. به گفته سنبل، او از خود شروع کرده و برای فضایی متفاوت تلاش میکند. او اطمینان دارد که این تلاش بیثمر نخواهد بود و ما شاهد تفاوت چشمگیری در آینده نزدیک هستیم.
سنبل به خبرنامه گفت: “اگر هر کسی مثل من تلاش کند، این امکانپذیر است که میتوانیم فضای جدید و زمینه بیشتری را در اختیار بانوان بگذاریم، مثلا من در بخش ویالون تلاش میکنم؛ پس باید هر کسی به بخشی از علایق و رویاها و آرزوهایش توجه کند و در آن بخش ظرفیتهای خود را بالا ببرد، آن وقت است که هر کسی میتواند در قسمتی از کار خود، خوب بدرخشد.”
پرورشگاه افسیکو
پشتانه رسول، مسئول پرورشگاه افسیکو درباره دختران و پسرانی که در این پرورشگاه زندگی میکند، به خبرنامه گفت: “همه اطفال، دختران و پسران این پرورشگاه هر کدام استعدادهای خاصی دارند که ما سعی میکنیم در شکوفایی آن نقشی داشته باشیم”.
به گفته وی، در این بین سنبل نیز یکی از همان دخترانی است که تلاشهای زیاد و پشتکارش او را یک متعلم موفق و یا ویالونیست معرفی کرده است. سنبل در کنار این که به موسیقی علاقه دارد طراحی نیز جزئی از استعدادهای ذاتی او است، اتاق و ظاهره همیشه آراسته او نشان میدهد که او دختری متفاوت است”.