
تحریم شماری از اعضا و حامیان طالبان؛ گامی برای صلح در افغانستان یا بازی قدرت با رقبای منطقهای؟!
۳ / عقرب ۱۳۹۷ | ۰ دیدگاهدفتر مبارزه با تروریسم و اطلاعات مالی وزارت خزانهداری آمریکا روز سهشنبه این هفته(۱ عقرب) بر شماری از اعضای گروه طالبان در افغانستان و حامیان پاکستانی و ایرانی این گروه تحریم وضع کرد.
این تحریمهای وزارت خزنهداری امریکا شماری از اعضای گروه طالبان در افغانستان را مانند صمد فاروقی معاون والی خودخوانده طالبان در هرات، محمد داوود مزمل والی خودخوانده طالبان در فراه، عبدالرحیم منان والی خودخوانده طالبان در هلمند و نعیم بریچ، وزیر خودخوانده طالبان در بخش امورخارجی و هماهنگکننده روابط طالبان با ایران، شامل میشود.
در کنار اعضای گروه طالبان، برخی از شهروندان کشورهای حامی طالبان از جمله پاکستان و ایران نیز در این فهرست شامل اند. اسماعیل رضوی و محمد ابراهیم اوحدی از شهروندان و عضو نیروهای قدس سپاه پاسداران ایران و همچنان از پاکستان صدر ابراهیم عضو کمیسیون نظامی طالبان و حافظ مجید، عضو شورای کویته پاکستان که رهبری تمام حملات انتحاری را در افغانستان دارد، شامل میشود.
وزارت خزانهداری ایالات متحده امریکا در اعلامیهای گفته که این تحریمهای امریکا، اعضای طالبان را که در طراحی حملات انتحاری و دیگر فعالیتهای مرگبار دست دارند، و همچنان ایرانیهایی را که به آنان کمک مالی و تأمیناتی میکنند، شامل میشود.
در این اعلامیه به نقل از استیفن منوشین، وزیر خزانهداری ایالات متحده امریکا آمده است: «فراهمسازی آموزش نظامی، کمکهای مالی و تسلیحاتی برای طالبان از سوی ایران، یک مثال دیگری از مداخلات منطقهای آشکار تهران و حمایتاش از تروریسم میباشد». وی اضافه کرد: «ایالات متحده امریکا و شریکانش این را تحمل نمیکنند که رژیم ایران برای پیشبرد رفتار بیثباتسازندهاش از افغانستان بهرهبرداری کند.»

استیفن منوشین، وزیر خزانهداری ایالات متحده امریکا
گامی برای نزدیک شدن به صلح
وزیر خزانهداری امریکا این هفته به خاورمیانه سفر کرد تا در مورد راههای مبارزه با تأمین مالی تروریستان و تحریمهای پیشرو علیه ایران بحث کند. این تحریمهای وضع شده بر طالبان و تمویلکنندگانشان همچنان از سوی هفت عضو مرکز هدفگیری منابع مالی تروریسم “تی.اف.تی.سی” نیز اجرایی میشوند. این مرکز یک ابتکار امریکایی ـ خلیجی است که تلاش میکند منابع مالی گروههای شورشی را بخشکاند.
با این حال وزارت خارجه افغانستان میگوید که حکومت افغانستان از هر اقدامی که منجر به تأمین صلح در افغانستان شود، حمایت میکند.
صبغتالله احمدی، سخنگوی وزارت خارجه به خبرنامه گفت: «این اقدام میتواند تأثیر مثبتی در روند صلح افغانستان داشته باشد، ما از فشار بالای گروه هراسافگنی و حامیانشان در منطقه پشتیبانی میکنیم و امیدوار هستیم که بهزودی به صلح برسیم و طالبان هم باید بدانند که صلح برای آنان فرصت خوبی است.»
وزارت خارجه افغانستان تأکید دارد که این فشارها بالای طالبان میتواند گامی باشد برای کشاندن آنان به پای میز مذاکره. آقای احمدی گفت: «بدیهی است که فشار بالای گروههای تروریستی و حامیانشان تأثیر مثبت میگذارد. گفتوگوهای ما با طالبان ادامه دارد. امیدواریم که از این فرصت استفاده کرده و با دولت جمهوری اسلامی افغانستان به مذاکره بپردازند».
از سویی هم شماری از آگاهان سیاسی افغانستان تاکید دارد که این اقدامات ایالات متحده امریکا میتواند برای کاهش جنگ در افغانستان تأثیر مثبت داشته باشد.
جاویدکوهستانی، آگاه سیاسی به خبرنامه گفت: «کاش این اقدامات از قبل صورت میگرفت. یقینا این اقدامها تأثیر مثبتی برای کاهش جنگ خواهد گذاشت و طالبان را تحت فشار قرار میدهد که باید به صلح واقعی تن بدهند. هنوز ما در ابتدای گفتوگوهای صلح قرار داریم و گفتوگوهای روند صلح در حال حاضر بیشتر عوامفریبانه است تا عملیاتی و عملی.»

جاوید کوهستانی، آگاه سیاسی
شامل شدن رسمی ایران به فهرست حامیان تروریزم
وزارت خزانهداری آمریکا در اعلامیهای که روز سه شنبه این هفته منتشر کرد، نام «اسماعیل رضوی» را که با «نام مصطفی مهاجری» نیز شناخته میشود، به فهرست ایرانیهای تحت تحریم اضافه کرد.
در این اطلاعیه همچنین آمده است: «محمد ابراهیم اوحدی» که با نامهای «جلال اوحدی»، «جلال طاهری» و یا «جلال واحدی» نیز شناخته میشود، به این فهرست افزوده شده است. وزارت خزانهداری آمریکا میگوید هر دو ایرانی نام برده، با نیروی قدس سپاه و گروه طالبان مرتبط هستند. اسماعیل رضوی متولد ۱۹۵۹ و محمد ابراهیم اوحدی، متولد ۱۹۶۳ است.
پیش از این نیز نشریه “تایمز” گزارش داده بود که صدها جنگجوی طالبان توسط ایران در مراکز نظامی “کرمانشاه” و برخی نقاط دیگر این کشور آموزش نظامی میبینند. نیروهای ویژه ایران وظیفه آموزش نظامی این نیروها و از جمله آموزش نحوه ساخت بمب را برعهده دارند.
بر اساس گزارش “تایمز” که در ماه جولای سال جاری میلادی نشر شد، آموزش جنگجویان طالبان برعهده نیروهای ویژه تحت فرماندهی سپاه پاسداران است. دامنه، کیفیت و همچنین مدت این آموزش نظامی، نشان میدهد که ایران به حضور خود در جنگ نیابتی با آمریکا در افغانستان افزوده است.
نشریه تایمز اعلام کرده است که تنها در اردوگاه کرمانشاه ۵۰۰ تا ۶۰۰ جنگجوی طالبان در مراحل مختلف مصروف آموزش نظامی هستند.
بازی قدرت با رقیبهای منطقهای
وزارت خزانهداری امریکا گفته که این کشور تا زمانی منابع مالی طالبان را با تحریمهایش هدف قرار میدهد که توافقی در نتیجه مذاکرات صلح به دست آید.
اما شماری از آگاهان مسایل بینالمللی تأکید دارند که امریکاییها بیشتر از اینکه بهدنبال صلح و تامین امنیت در افغانستان باشند، نگران حضور رقیبان نظامی – سیاسی منطقهای خود در افغانستان اند.
واحد حکیمی، آگاه روابط بینالمللی به خبرنامه میگوید که ایالات متحده امریکا پیش از این در زمان ریاست جمهوری بارک اوباما، بارها تاکید داشت که مساله جنگ افغانستان با طالبان یک مساله داخلی است، امریکا هیچ دخالتی در آن ندارد و باید توسط خود افغانها حل شود.

وزارت خزانهداری امریکا گفته که این کشور تا زمانی منابع مالی طالبان را با تحریمهایش هدف قرار میدهد که توافقی در نتیجه مذاکرات صلح به دست آید
اما آقای حکیمی تاکید دارد که این رویکرد امریکا زمانی تغییر کرد و خود را در قبال جنگ افغانستان مسوول دانست که بازیگران جدیدی مانند روسیه، چین و ایران وارد این جنگ شدند.
به گفتهی این آگاه مسایل بینالمللی، با وارد شدن رقبای ایالات متحده امریکا در جنگ افغانستان، واشنگتن به حدی به صلح افغانستان علاقهمند شد که حتی یک نماینده ویژهای را به نام «خلیلزاد» در این عرصه به افغانستان فرستاد.
آقای حکیمی به خبرنامه تصریح کرد: «من فکر میکنم امریکاییها بیشتر از اینکه بهدنبال صلح و تأمین امنیت در افغانستان باشد، بیشر نگران حضور رقبای نظامی سیاسی و منطقهای خود در افغانستان اند. چون واشنگتن فکر میکند که حضور رقبای آنها در افغانستان دو مشکل جدی را متوجه امریکا میکند؛ حضور امریکاییها را در افغانستان بهچالش بکشاند و از نیروهای بنیادگر علیه امریکاییها استفاده کند».
به باور این آگاه مسائل بینالمللی، اقدامها باید طوری باشد که بر ریشهی چالشهای موجود افغانستان تاثیرگذار باشد. او میگوید که این اقدام امریکا نیز اگر ریشه مشکلات افغانستان(پاکستان) را هدف قرار داده باشد که بدون شک تاثیر خواهد گذاشت، اما اگر امریکا در افغانستان با رقبای سیاسی ـ نظامی خود به رقابت بپردازد، هیچ چالش افغانستان از نگاه امنیتی حل نخواهد شد و به صلح هم نخواهد رسید.
دیدگاه خودرا بنویسید