گروه دختران ربات‌ساز افغانستان؛ پیروزی‌های پی‌درپی و چشم‌انداز آینده‌ای درخشان

تیم دختران ربات‌ساز افغانستان بعد از پیشرفت چشم‌گیری که در بخش ربات‌سازی داشته‌اند، این بار با کسب جایزه “سیفتی ایوارد” از میان 175 کشور در مکسیکو، به این کشور بازگشتند.

این گروه ربات‌سازان سال گذشته موفق به شرکت در رقابت‌های بین‌المللی رباتیک شدند. این رقابت‌ها همه ساله توسط نهادی به نام “فرست گلوبل” (First Global) برگزار می‌شود تا الهام‌بخش بیش از 2 میلیارد جوان در جهان باشد که در عرصه‌های ساینس، تکنولوژی، ریاضی و انجینری فعالیت می‌کنند.

در کنار تیم دختران ربات‌ساز از هرات، می‌توان از فعالیت‌های تیم خانه رباتیک افغانستان در کابل نیز زیادآوری کرد. چندی قبل گروه 8 نفری خانه رباتیک افغانستان که همه بین 6 الی 15 سال سن داشتند، در مسابقات‌ ربات‌سازی در ایران شرکت کرده و مقام دوم این مسابقات را کسب کردند.

تیم رباتیک دختران

این گروه شش نفری از میان 150 نفری انتخاب شده که در نهاد خصوصی “صندوق شهروندی دیجیتالی” از مکتب‌های ولایت هرات، آموزش‌های تکنالوژی و فنی را فراگرفته‌اند. از آن جمله، 20 نفر از این دختران دانش‌آموز در بخش ربات‌سازی آموزش دیدند و این گروه شش نفری، بهتر درخشید.

در این گروه شش نفری که 14 تا 16 سال دارند؛ لیدا عزیزی، یاسمین یاسمین‌زاده، سمیه فاروقی، رودابه نوری، کوثر روشان و فاطمه قادریان عضو اند. این دختران توسط نهاد صندوق شهروندی دیجیتالی برای شش ماه در این بخش آموزش دیده‌اند.

این تیم موفق به ساخت رباتی شده که در بازی‌های رباتیک نقش جمع‌کننده توپ را بازی می‌کند. این ربات باید طوری دقیق کار کند که توپ‌ها را با درنظرداشت رنگ و مشخصات‌شان، از هم تفکیک نمایند.

چالش و سختی‌ها

با همه علایق و اشتیاقی که این دختران به ساخت ربات داشته‌اند، اما تعدادی از آن‌ها با مخالفت خانواده و تمسخر دوستان روبه‌رو بوده‌اند. اعضای این گروه می‌گویند در اوایل کار و اشتراک به این کلاس، خانواده آن‌ها سخت مخالف این رشته بوده‌اند، اما بعدها به آنان اجازه شرکت در این کلاس آموزشی داده می‌شود و با تشویق زیادی از سوی خانواده روبه‌رو می‌شوند.
در بین این گروه شش نفری، رودابه نوری، عضو ۱۶ساله این گروه است. او می‌گوید که در آغاز آموزش‌هایش در عرصه ربات‌سازی، از سوی دوستان نزدیک‌اش به تمسخر گرفته می‌شد. او دلیل این امر را در ناآگاهی جامعه نسبت به ربات‌سازی عنوان می‌کند. با این حال، رودابه می‌گوید که با این موضوع کنار آمده و به آموزش‌هایش ادامه داده است.

با همه چالش‌ها و مشکلاتی که فرا روی این دختران ربات‌ساز بوده، اما این تیم با پیشرفت سریع خود در مدت یک سال به شهرت جهانی دست پیدا کرده و حضوری پررنگ در مسابقات بین‌المللی داشته باشد.

ربات‌ها و مسابقات تیم رباتیک دختران

تیم شش نفری دختران رباتیک موفق به اشتراک در مسابقات مختلف بین‌‌المللی شده‌ است.

این تیم برای بار اول سال گذشته برای شرکت در رقابت بین‌المللی “فرست گلوبل” آمادگی گرفته بود. علی‌رضا مهربان، مربی این دختران دانش‌آموز هراتی گفته بود، با آن‌که دانش‌آموزان او به خاطر مسأله ویزا نتوانستند در این مسابقات حضور یابند، اما ربات‌شان از افغانستان نمایندگی کرد. افغانستان با اشتراک این دختران در مسابقات جهانی ربات‌ها توانست در بخش “دست‌آوردهای شجاعانه” جایگاه دوم و شاگردان سودان جنوبی، مقام اول را به دست آورند.

علاوه بر این‌که این ربات ساخته‌شده در افغانستان در سطح بین‌المللی مسابقه داد،‌ نکته‌ی جالب دیگر این بود که دانش‌آموزان سازنده آن، کار ساخت ۴ ماهه را در دو هفته انجام داده‌اند.

خبرساز شدن دختران رباتیک

با همه این دست‌آوردها، دختران ربات‌ساز هرات در غرب افغانستان، برای اولین بار در رقابت‌های بین‌المللی رباتیک به نمایندگی از کشوری شرکت کردند که زندگی شهروندان آن بیشتر با جنگ و خشونت گره خورده است و این گروه نیز برای شرکت در این رقابت با 162 کشور دیگر با مشکل روبه‌رو شد.

تیم ربات‌ساز افغانستان زمانی خبرساز شد که سفارت آمریکا در کابل درخواست ویزای آن‌ها را رد کرد.
علی‌رضا مهربان، مربی این دختران ربات‌ساز به خبرنامه گفت که “دلیل عمده‌ای که آنان برای ندادن ویزه به این دخترخانم‌های افغان پیش‌کش می‌کنند، می‌گویند که ویزه B1 و B2 که این دختران درخواست داده‌اند، تعداد آن کم است و نمی‌شود این ویزا را به این‌ها داد”.

اما این مخالفت‌ها با واکنش‌های جهانی روبهرو شد. یک سناتور ارشد دموکرات و کاندیدای پیشین انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، از وزارت خارجه این کشور خواست که در صدور ویزه برای دختران افغان تجدید نظر کند. برنی سندرز در صحفه رسمی فیس‌بوک خود نوشت که “به منظور حمایت از آرمان‌های تعلیمی جوانان به ویژه دختران جوان، باید تمام جهان برای سیاست خارجی ایالات متحده، به عنوان یک اولویت نگریسته شود، نه یک تهدید”.

این واکنش نه تنها از سوی آقای سندرز، بلکه از سوی مقامات دیگر نیز نمایان شد. این توجه باعث شد دونالد ترامپ، رییس‌جمهور آمریکا نیز در این ماجرا مداخله کرده و زمینه سفر این دختران افغان را مساعد سازد. با آغاز سفر تیم رباتیک دختران به آمریکا، ایوانکا، دخترا ترامپ و مشاور نزدیک رییس‌جمهور این کشور در تویتی اعلام کرد که بی‌صبرانه منتظر دیدار با این دختران افغان است.

https://twitter.com/IvankaTrump/status/885271223701295104

در نهایت دختران رباتیک افغانستان، در این رقابت‌ها با اشتراک ۱۶۲ کشور، با ربات ساخته‌شده توسط گروه خود، در سه روز رقابت توانست با کسب ۲۴۳ امتیاز، جایگاه ۱۰۳ام را در میان تمام کشورهای جهان به دست آورد.

خبر بد

دختران رباتیک افغانستان با تلاش‌های بسیار و زحمت شبانه‌روزی خود در میان بسیاری از رقیبان برنده میدان بازی بوده و هر بار بیشتر از قبل برای پیروزی زحمت کشیده و با شوق بیشتری پیش‌روی کردند، اما در این میان درست زمانی که 15 روز بعد از پیروزی در رقابت جهانی رباتیک در واشنگتن، دختران تیم رباتیک افغانستان با کسب مدال نقره در بین 160 کشور به افغانستان بازگشته بودند، حمله انتحاری خونین سه‌شنبه شب در مسجد جوادیه ولایت هرات اتفاق افتاد که باعث کشته و زخمی شدن بیش از ۱۰۰ تن گردید. در میان کشته‌شدگان، پدر فاطمه قادریان، کاپیتان تیم ربات‌سازان افغانستان نیز جان باخت.

این حادثه زمانی اتفاق افتاد که فاطمه، کاپیتان تیم ربات‌سازان افغانستان، پیروزی خود را در بین خوشحالی خانواده‌اش جشن گرفته بود. مربی این تیم وضعیت فاطمه را وخیم گزارش داد و گفت که او تنها نان‌آور خانواده‌اش را از دست داده است. این حمله انتحاری از سوی گروه داعش به عهده گرفته شد.

تیم ربات‌سازان خانه رباتیک افغانستان

در کنار تیم ربات‌سازان دختران افغان، گروه دیگری از ربات‌سازان در کابل با نام “خانه رباتیک افغانستان” نیز در تلاش برای کسب پیروزی‌ و آموختن ربات‌سازی است. این گروه از هشت عضو تشکیل شده است. کیومرث که در کلاس ۵ لیسه آفرینش درس می‌خواند، از آوردن مقام اول در مسابقه لیگ فوتبالیست‌ها یاد می‌کند. “ارمیا کنترول‌گر”، رباتی است که در این مسابقات حضور یافته است. امیرحسین، سید سینا و نگار، کودکان دیگری اند که با رویاهای بزرگ به این گروه پیوسته و برای مسابقه المپیاد هفته جاری آماد‎گی می‌گیرند.

فرزانه و علی‌رضا از همه بزرگ‌تر هستند. علی‌رضا تا به حال ۵۰ ربات ساخته است. او به خبرنامه می‌گوید که می‌خواهد در آینده مخترع باشد تا در بخش تولید برق دست به اختراع بزند.

علی‌رضا موفق‌ترین فرد این گروه است که تمام ربات‌ها را از نظر گذرانده و مشکلات را رفع می‌کند. او کلید‌ی‌ترین عضو این گروه است و سرگروه این تیم یاد می‌شود.

اما او با موفقیت‌هایی که داشته، هنوز به دلایل مالی به مسابقه‌ای راه پیدا نکرده است. در دوره مسابقات سال قبل، ربات ساخته‌شده با دست‌های علی‌رضا توسط کسی دیگر در رقابت‌ها مقام کسب کرد و باعث شد هرچند او در مسابقه حضور نداشته باشد، ولی از ربات‌سازی دست نکشد و به تلاشش ادامه دهد.

گروه ربات‌سازان خانه رباتیک افغانستان

بانو محسنی از انواع ربات‌های ساخته‌شده از سوی تیم ربات‌سازان خانه رباتیک افغانستان به خبرنامه می‌گوید: “ما تا به حال ربات‌های مختلفی را ساخته و در مسابقات گوناگونی اشتراک کرده‌ایم که این ربات‌ها عبارت اند از: ربات فوتبالیست، جابه‌جاگر، رئالی هوشمند است”.

این گروه با ربات‌های ساخته شده خود، در مسابقات زیادی شرکت کرده‌اند که از آن جمله می‌توان ۵ دوره المپیاد، ۴ دوره المپیاد رباتیک آموزشی و ۱ دوره المپیاد آموزشی افغانستان با همکاری مرکز ساینس وزارت معارف را نام برد. این گروه چند هفته قبل برای شرکت در یک‌سری رقابت‌ها به ایران سفر کرد و با کسب مقام اول و دوم به افغانستان بازگشت.

خانه رباتیک افغانستان سه سال است که در کابل فعالیت دارد و توانسته‌ تا اکنون با سه مکتب همکاری نماید و شاگردان مکتب را در بخش ربات‌سازی آموزش دهد. این نهاد با پوشش ۱۲ مکتب در هرات و داشتن ۲۵ استاد در این ولایت و ۵ استاد در ولایت کابل، فعالیت‌های خویش را به پیش می‌برد.

‌تیم دختران رباتیک و همچنان گروه خانه رباتیک در تلاش به دست آوردن نامی ماندگار برای کشور خود در سطح جهان است. گروه خانه رباتیک نیز با برنامه‌ها و مسابقات آینده خود سعی می‌کند با پشت‌کار هرچه بیشتر در رقابت‌های بعدی، همچنان پیروز باشد. اما دختران رباتیک افغانستان بار دیگر در رقابت بین‌المللی “فرست گلوبل“ شرکت کردند که با دریافت جایزه “سیفتی ایوارد” به افغانستان بازگشتند.