کابل- نبرد جهت گرفتن مرکز یک ولایت در شرق افغانستان عمیق تر شده و در سومین روز جنگ میان نیروهای حکومتی و شورشیان طالب تمام سرک های مسیر داخل و خارج شدن از شهر بسته شده و تدارکات غذایی و دارو کاهش یافته؛ سرک ها پر از اجساد گردیده و به این ترتیب این نبرد تبدیل به یک محاصره کامل گشته است.
با رسیدن جنگجویان طالب از ولایت های همجوار برای پیوستن به جنگ، درگیری های نظامی در غزنی تبدیل به یک آزمون حیاتی از پیشرفت نیروهای امنیتی افغان که بوسیله ایالات متحده حمایت، تسلیح و آموزش داده می شود شده است، این همان ستون اصلی استراتژی ایالات متحده برای مجبور ساختن طالبان جهت آمدن به میز مذاکره و پایان دادن به 17 سال جنگ، (طولانی ترین جنگ تاریخ آمریکا) می باشد.
به عنوان نشانه یی از افزایش میزان نبرد، ایالات متحده حملات یک بمب افگن سنگین B-1 را به حمایت از نیروهای زمینی افغان در داخل و اطراف این شهر که در 80 مایلی جنوب شرقی کابل موقعیت دارد، افزایش داد. نظامیان ایالات متحده می گویند که غروب روز یکشنبه ده حمله هوایی را بر اهداف طالبان انجام داده اند.
بنا به گفته امان الله کامرانی، معاون شورای ولایتی و دیگر مقامات محلی، جنگجویان طالب پس از هجوم بر پاسگاه های پولیس و ادارات دولتی، تخریب فرستنده های تلویزیون، با رسیدن 800 جنجگوی دیگر از ولایت های همجوار قوت گرفته و با نیروهای حکومتی در نزدیکی مراکز فرماندهی پولیس و اقامتگاه والی این ولایت تا نزدیکی های غروب روز یکشنبه جنگیدند.
آقای کامرانی می گوید که بامداد، تمام شهر به استثنای قسمت شرقی تحت کنترل طالبان قرار گرفته بود؛ این ها شامل ناحیه پشتون‌آباد، جایی که خانه های اکثریت مقامات دولتی در آن موقعیت دارد، می شود.
با افزایش انزوای 143000 نفر جمعیت این شهر، برق در بسیاری از نقاط غزنی قطع گردیده، دسترسی به خدمات تلفنی محدود شده و جنگجویان طالب همچنان به جلوگیری از ترافیک در بزرگراه حیاتی که از غزنی عبور کرده و کابل را با قندهار، دومین شهر بزرگ این کشور، وصل می کند، ادامه داده اند.
هیچ تایید رسمی از تلفات وجود ندارد. یک مقام ارشد وزارت صحت در کابل می گوید که دست کم 100 نفر-غیر نظامیان و اعضای نیروهای امنیتی-کشته شده و صدها تن دیگر از زمانی که حملات طالبان در آغازین روز جمعه شروع گردیده بود، زخمی شده اند. اما ظاهر فایز، داکتری که در اوایل روز یکشنبه از غزنی به کابل فرار کرده بود می گوید که تنها در یک شفاخانه 114 غیرنظامی، پولیس و سرباز کشته و 142 تن دیگر زخمی بوده است.
مقامات این وزارت و سایر مقامات محلی می گویند همچنان که روز یکشنبه تعداد تلفات اوج می گرفت، شفاخانه ها از اجساد پر شده و جنازه ها در جاده های غزنی افتاده بودند و آتش باری و گلوله باری مانع از آمدن بستگان این مرده ها جهت بردن و دفن اجساد می شد. آقای کامرانی گفت آنعده از ساکنانی که قادر به فرار از این ولایت قبل از این که جاده ها بیش از حد خطرناک شوند نبوده اند، در خانه های خود با حالت گرسنگی و تشنگی مانده اند.
او گفت که: “این وحشیگری‌ست.”
جنرال محمد شریف یفتلی، رییس ستاد ارتش افغانستان در اوایل روز یکشنبه در کابل گفته بود که تمام مناطق کلیدی غزنی به شمول دفتر والی، قرارگاه های پولیس و پایگاه های ارتش تحت کنترل حکومت قرار دارند.
او با اندازه‌گیری تحرکات نیروهای امنیتی و نیاز برای جلوگیری از تلفات غیرنظامیان و تخریب ملکیت های عامه گفت که: “ما تا دو روز دیگر تمام مناطق غزنی را بازپس گرفته و ثبات را به اینجا باز خواهیم گرداند.”
ائتلاف بین المللی به رهبری ایالات متحده در افغانستان به همین اندازه نقش مثبت داشته است.
مارتین اودونیل، سخنگوی ائتلاف بین المللی به رهبری آمریکا در افغانستان گفت: “نیروهای امنیت ملی و قوای امنیتی افغانستان به گرفتن خاک و حفظ کنترل تمام مراکز دولتی ادامه میدهند.”
رییس ستاد ارتش افغانستان نیز طالبان را متهم به ارتکاب جرایم جنگی نموده و میگوید که جنگجویان آنها موتر ها را در مسیر شاهراه کابل-قندهار متوقف نموده و مسافرین آنها را پیاده کرده و به گلوله بسته اند. که به ترتیب دیگر اتهامات این یکی نیز نمیتواند مستقلا تایید شود.
با شدت یافتن جنگ در روز یکشنبه اتهامات متقابل نیز وارد شد.
سیاستمداران محلی و ساکنان این ولایت و نمایندگان غزنی و ولایات اطراف این شهر در پارلمان حکومت را متهم به نادیده انگاری ماه ها هشدار در مورد ضعیف شدن امنیت این ولایت می کنند.
شاه گل رضایی، یکی از نمایندگان غزنی در پارلمان می گوید که او و دیگر قانون گذاران از این منطقه با مقامات ارشد امنیتی، رییس اجراییه عبدالله عبدالله و سرور دانش معاون رییس جمهور 27 بار در پنج ماه گذشته دیدار کرده اند تا نگرانی خود در مورد تهدید طالبان به غزنی ابراز دارند.
او گفت که: “آنها از توجه به هشدار های ما سر باز زدند، و اینک شما پیامد هایش را میبینید.”
یکی از باشندگان غزنی می گوید که قصد طالبان قبل از حمله روز جمعه آنان آشکار بوده است. او می گوید که آنان نیروهای شان را در نزدیکی ولسوالی اندر جهت آمادگی برای حمله جمع کرده بودند.
او گفت که: “مردم عادی در مورد طرح طالبان جهت حمله به این شهر یک هفته قبل از حمله آنان می دانستند،” و می پرسد: “اما مقامات اطلاعاتی و دیگر مقامات دولتی کجا بودند؟”
جنرال یفتلی، رییس ستاد ارتش، از نیروهای افغان در برابر ادعاهایی که در حال حاضر پولیس و نه ارتش تنها نیروهای جنگی موثر حکومت در غزنی بودند، دفاع نمود.
او گفت: “تمام نیروهای ما برای این حمله آماده بودند. این جنگ است، و در جنگ اوضاع جزر و مد دارد. اما هیچ غفلتی صورت نگرفته است.”
نبرد برای گرفتن غزنی آینده گفتگو های صلح با طالبان را نامعلوم می گذارد. انتظار می رفت که هر دو طرف در روز های تعطیلی عیدالاضحی آتش بس اعلام کنند، درست همان طوری که در جریان روز های تعطیلی عیدفطر در ماه جون چنین کردند.
نویسندگان: کریگ نلسون، حبیب طوطاخیل و احسان الله امیری
منبع: وال استریت ژورنال
افزودن دیدگاه