مهاجرین افغانستانی که از سالها به اینسو در بازداشتگاههای اندونزی به سر میبرند، از دو ماه گذشته به اینسو، دست به اعتراض زدهاند.
این اعتراض از اوسط ماه جنوری ۲۰۱۸ میلادی آغاز شده و مهاجرین افغانستانی سه خواست مشخص را مطرح کردهاند: آزاد شوند؛ به سرعت جابهجا شده و مقامات امور مهاجرت اندونزی برخورد بهتری با آنها داشته باشند.
«امی پیتوناک»، پژوهشگر مسایل مهاجرین و پناهندگان در اندونزی که با شماری از این مهاجرین صحبت کرده، در مقالهیی نوشته که حدود ۱۵۰ مهاجر بین ۱۴ تا ۶۰ سال که ۱۴۷ نفر آنان شهروندان افغانستان و عمدتا هزارهها اند، در این اعتراض شرکت دارند.
احسانالله ساحل، سخنگوی غیررسمی این مهاجرین افغانستان که صفحه توتیر آنان را مدیریت میکند و از دسامبر ۲۰۱۴ تا حال در بازداشتگاه «بالکپاپان» اندونزی به سر میبرد، به رسانهها گفته که وضعیت این بازداشتگاه بینهایت بد است. وی گفته است که بسیاری از مهاجرین افغانستانی در این بازداشتگاه از افسردگی، بیخوابی و اختلالات عصبی رنج میبرند.
مقامهای کمیشنری عالی ملل متحد در امور پناهندگان تاکنون به صورت رسمی در مورد اعتراض این مهاجرین چیزی بیان نکرده، اما این مقامها گفتهاند که اگر مهاجرین افغانستانی به اعتراضاتشان ادامه دهند نیز به هیچ کشور سومی منتقل نخواهند شد.
تا دسامبر ۲۰۱۶، اندونزی میزبان ۱۴ هزار و ۴۰۵ مهاجر و پناهجو به شمول ۷ هزار و ۱۵۴ شهروند افغانستان بوده است.