در روز 9 حوت که به نام نیروهای امنیتی و دفاعی افغانستان ثبت شده، در کنار تجلیل از کارکردهای نیروهای امنیتی این کشور، پیام‌های واضحی درباره چگونگی عمل‌کرد و حمایت از این نیروها مطرح شده است. در این میان محمد عارف رحمانی عضو مجلس نمایندگان افغانستان نیز در پیام متفاوتی نکاتی را برای تغییر در وضعیت نیروهای امنیتی و دفاعی این کشور مطرح کرده است.
مستحق سپاس‌گزاری
آقای رحمانی گفته است که “نیروهای امنیتی افغانستان در تمام این سال‌های سخت و دشوار، با کم‌ترین امکانات و تجهیزات در برابر تروریزم بین‌المللی، تجاوز اعلام ناشده‌ی خارجی و گروه‌های مختلف دهشت‌افگنی مبارزه کرده و از وجب وجب خاک این کشور دفاع کرده اند. این نیروهای جان‌برکف و فداکار با حملات و تهاجمات بی‌امان خود؛ خواب را از چشمان دشمنان این آب و خاک ربوده و با هجوم‌های برق‌آسا بر قلب دشمنان بی‌رحم مردم ما؛ سعی بلیغ در حفاظت از تمامیت ارضی و پاسداری از نوامیس ملی داشته اند.
اگر از حق نگذریم این نیروهای قهرمان به خوبی و درخشندگی بسیار، توانسته اند از غرور و کیان ملی ما، حراست نمایند. قطعاً ملت ما از مجاهدت‌ها؛ فداکاری‌ها و از خودگذری‌ها و جان‌بازی‌های این نیروهای باعزت و باغیرت سپاس‌گزاری می‌نمایند. از همین‌رو است که این روز نباید در قالب یک نام و عنوان بماند؛ دولت جمهوری اسلامی افغانستان و حاکمیت سیاسی ما باید بدون غفلت و سهل‌انگاری این روز را به بهترین وجه تجلیل و بزرگداشت نماید.
اختصاص این روز(9هم حوت) به نیروهای امنیتی و دفاعی کشور، مستلزم این نکته است تا زمینه جدی فراهم گردد که ملت‌ما در جریان فداکاری‌ها و پیش‌رفت‌ها؛ ابتکارات و مجاهدت‌های خالصانه فرزندان دلیر این دیار، قرار گیرند.”
تقدیر از خانواده شهدا
آقای رحمانی تاکید کرده که “نیاز است تا از خانواده‌های شهدا و فرزندان‌شان و از فداکاری‌های مجروحان و جان‌بازان (شهدای زنده) نیروهای امنیتی و دفاعی ما تجلیل و قدردانی صورت گیرد. میکانیزم‌ها و ساز و کارهای ایجاد شود تا شهادت و فداکاری‌ها و سربازی‌ها برای دفاع از این آب و خاک، یک افتخار و وظیفه ملی تلقی گردد؛ آیا آن مادری که در یک روز سه فرزندش را در راه حفاظت و پاسداری از این کشور قربانی می‌دهد سزاوار والاترین سپاس‌گزاری نیست؟ آیا خانواده‌ها و فرزندان چنین قهرمانانی درخور بهترین ارج‌گزاری‌ها و رسیدگی‌ها نیستند؟ ”
ملی شدن نیروهای امنیتی
محمد عارف رحمانی گفته است که “جهت ملی‌شدن نیروهای امنیتی باید حفظ شود تا انگیزه‌ی دفاع از منافع ملی، تمامیت ارضی و حفاظت از ارزش‌های قانون اساسی در آنان تقویت گردد. نیروهای امنیتی و دفاعی ما نباید خرج جهت‌گیری‌ها و جریان سیاسی شوند. نیاز است تا روحیه ملی، عاری از تعصبات و تبعیضات قومی، لسانی، مذهبی و سمتی و حزبی این نیروها تقویت شود و از بازی‌های سیاسی بازی‌گران سیاست، دور بمانند. نیروهای امنیتی و دفاعی‌ما باید مطابق اصل شایسته‌سالاری و عدالت اجتماعی سازمان‌دهی شوند. به امکانات لازم دست یابند و از سوی رهبری دولت جمهوری اسلامی افغانستان تقدیر شوند. ورود تعصبات قومی و زبانی و گرایش‌های سیاسی در صفوف این نیروها، شیرازه امنیت و ثبات ملی را از میان خواهد برد.”
تامین امکانات
این نماینده مجلس تصریح کرده که “نیاز است تا فساد اداری از ناحیه برخی از سیاسیون و مدیران ارشد کشور در تامین امکانات و تجهیزات و نیازمندی‌های این نیروهای فداکار و جان‌برکف متوقف گردد تا آنها بتوانند بدون دغدغه‌های مادی و سیاسی از کیان و نوامیس و امنیت ملی کشور حراست و پاسداری نمایند.”
حمایت مردم
آقای رحمانی گفته است که “به جاست تا جامعه مدنی؛ روشن‌فکران؛ جامعه تاجران، رسانه‌های جمعی و اجتماعی و در مجموع آحاد مردم ما در برابر نیروهای امنیتی و دفاعی کشور احساس مسوولیت بیش‌تری نمایند. ضروری می‌باشد تا همه طیف‌های سیاسی و فرهنگی و خیریه و خدماتی و آحاد مردم به گونه‌ی که می‌توانند خالصانه و متواضعانه از این نیروهای فداکار و پاس‌داران عزت و شرف و نوامیس این کشور قدردانی نمایند. بدیهی که این ارج‌گزاری‌ها و قدردانی‌ها باید به گونه‌ای باشد که نیروهای با افتخار امنیتی و دفاعی ما؛ جان‌بازی و ایثارگری و شهادت‌طلبی در راه حفظ سرزمین و نوامیس و امنیت ملی کشور را یک افتخار عظیم به حساب آورند.”
نیرو های الگو
“یادآوری می‌کنم که باید موازی با پیش‌برد جنگ‌های گرم و جنگ‌های روانی علیه دشمنان افغانستان، به نوسازی و بازسازی مستمر نهادهای شان اقدام نمایید. در این زمینه نیروهای فداکار کوماندو، نیروهای ارزشمند خاص پولیس و قطعات ورزیده و بسیار ماهر ریاست عمومی امنیت ملی کشور، می‌تواند الگوهای بسیار مثبت برای همه نیروهای امنیتی و دفاعی کشور باشند. باید از این نیروها آموخت و از تجربیات سربازان و فرماندهان این نیروها برای کل بدنه نیروهای امنیتی و دفاعی کشور، درس گرفت.”
افزودن دیدگاه