اغلب، وقتی از انگشتر نام برده می‌شود در ذهن مان سنگ قیمتی بر رکاب طلایی یا نقره‌ای، خطور می‌کند. حتی اگر در ویکی پیدیا هم جست‌وجو کنید، خواهید یافت که “انگشتر یا حلقه، دست‌نواری معمولاً از جنس فلز است که به عنوان وسایل زینتی، به دَور انگشتان دست قرار میگیرد. ”
انواع و اقسام وسایل زینتی، بدلی یا اصلی، گران و ارزان، هنوز به خیلی از قدیمی‌ها بگویی «انگشتر»، فقط همین‌ها را حساب می‌کنند البته بر علاوه‌ی نازکی و زخامت، یا هم از مهر، اسم و امضا بر روی نگین آن.
اما این فرضیه اندک اندک از کار میافتد و دیگر اکثر مردمان به خلاقیت می‌اندیشند تا قیمت. نه تنها در انگشتر، در همه چیز. به گونه‌ی مثال؛ خانه‌های مزین‌شده با طلا و جواهرات کم‌تر از خانه‌ی دیکورشده از قوطی نوشابه، مورد توجه قرار گرفته است، زیرا این یکی همان «خلاقیت» است. ولی اصل انگشتر تغییر نمی‌کند و همیشه همان نگینِ سوار بر ركاب است.
خبرنامه در ادامه به نمونه‌ای از خلاقیت در انگشترها پرداخته است که بر رکاب چوبی، جهانی، میناتوری شده‌است.
افزودن دیدگاه