حزب کمونیست چین میخواهد با استفاده از دادههای شبکههای مخابراتی، مردم این کشور را به انجام رفتار خوب ترغیب کند.
شما خودتان را در جهانی تصور کنید که در آن دولت بر تک تک اعمال شما ناظر باشد. چین با داشتن نزدیک به یک میلیارد و 400میلیون نفوس، چنین کاری را قرار است انجام بدهد. نظام دیکتاتوری چین، بر تک تک اعمال افراد در این کشور نظارت دارد. اخیراً حزب کمونیست این کشور تصمیم گرفته است تا با استفاده از این نفوذ، برای ترغیب مردم به اعمال درست و کاهشدادن جرم و آسیبهای استخباراتی، کار گیرد.
جهانی را که چینیها طراحی کرده اند به گونهای است که با نظارت بر تک تک اعمال، رفتار، گفتار و نوشتار تان، در اخیر از جانب افرادی که در راس این کار قرار میگیرند، امتیاز کسب میکنید. این که شما چقدر قابل اعتماد هستید؟ سپس علاوه بر دسترسی به نابترین امکانات، به شما جایزهای نیز داده خواهد شد.
در این جهان چینیها، از تخلف تا وام/قرضه و تا انتقاد از حزب حاکم، از در نظر نگرفتن چراغ سرخ ترافیکی تا شکست در درست مراقبتکردن از پدر و مادر، میتواند برای شما امتیاز منفی به ارمغان بیاورد. در این جهان امتیازات شما همان کارنامه اعمال تان خواهد بود و این که شما «چگونه انسانی هستید» را این امتیازات بیان میکند.
در مرحله بعدی، برای رفتار با شما تصمیم گرفته میشود. آنانی که امتیازات خوبی داشتند، میتوانند هرچه که خواسته باشند پول قرض بگیرند، کودکان شان را میتوانند به بهترین مدارس بفرستند، میتوانند به هرجایی و هر کشوری که خواسته باشند سفر کنند. میتوانند یک اتاق مجلل در یک هتل فانتیزی برای خودش ریزرف کند. خلاصه اینکه از هر امکانات مدرن و خوب و آسوده، میتواند استفاده کند.
در این جهانی که شما قرار دارید، دیگر فرضیه استیون اسپیلبرگ نیست که پولیس دانای مطلق سرزمین باشد و جرم و جنایت را قبل از اتفاق افتادن آن، شناسایی و عامل آن را دستگیر کند، بلکه این سرزمین چین نام دارد و سالهای اجرا هم حوالی 2020میلادی است.
در ادامهی برنامهها، ابتکارها و پلان های جاهطلبانهی چین، این یکی خیلی گسترده و جالب خواهد بود. برنامهی توسعهای برای یک سیستم بسیار گستردهی اعتباری-اجتماعی. حزب کمونیست مدعی است که یک چینی، در سال 2020 با فرهنگی بنام «صداقت» در یک جامعهای هماهنگ سوسیالیستی که در آن رازدار بودن و مورد اعتماد بودن به خودی خود، سربلندی و افتخار خواهد بود، زندگی خواهد کرد.
طرح این برنامه در ماه سپتامبر منتشر شده است و در آن سیاستهای اجرایی این برنامه و نحوه گذاشتن تحریمها بر شرکتها و افراد، بسیار زیرکانه و عملی ذکر شده است. اصل مهم این برنامه در کجاست؟ “اگر اعتماد در یک جا شکسته شود، تحریمها در همهجا وضع میشود”. البته که بخش زیادی از امتیازات را میشود نادیده گرفت و از آن گذشت، یا هم تکذیب کرد، زمانی که شرکت ها یا افراد، اعتماد اجتماعی را میشکند.
اما آنچه که گفته میشود، جمع آوری هر تکه از اطلاعات در دسترسِ آنلاین در مورد شرکتها و شهروندان چینی، در یک محل مشخص و سپس اختصاص دادن امتیازها به هر کدام آنها در کتگوریهای سیاسی، تجاری، اجتماعی و حقوقی و در اخیر میزان اعتباری آن فرد یا شرکت، نیازمند یک اراده و برنامهی اجرایی بسیار زیرکانه و منسجم است.
دولت چین اما از نحوهی دقیق اجراییشدن یا کاربرد این برنامه، تا کنون چیزی نگفته است – مثلا اینکه چگونه این امتیازات با در نظرداشت کیفیتهای مختلف اشخاص و وزنهای اجتماعی آنان، نسبت به یکدیگرشان وارد و جمعآوری خواهد شد؟ اما ایدهی اصلی و آخر روز این برنامه، با «پاداشدادن به عاملانِ رفتارِ خوب و مجازات عاملان رفتار بد» خواهد بود و حزب قدرتمند کمونیست این کشور، داور نهایی این دادگاه خواهد بود.
دولت چین این برنامه را «فراتر از انترنت» لقب داده است. منتقدان اما از این برنامه به عنوان پولیس قرن 21 نام میبرد.
کنترول دادههای بزرگ و وجود موبایلهای هوشمند در همهجای این کشور، این برنامه را بر شرکتهای بزرگ و کوچک نیز قابل اجرا مینماید، تا از چه اندازه حمایتهای مردمی و دولت برخوردار باشند. در جامعهای که 700میلیون نفر از گوشیهای هوشمند استفاده کنند و اکثر تجارتها به صورت الکترونیک انجام شود؛ پس بخش بزرگ از زندگی این مردم را زندگی آنلاین تشکیل میدهد و این برنامه را اجرایی و عملی جلوه میدهد.
با ایجاد و اجرایی شدن این برنامه، حقوق دانان چینی نیز باید برای خود در کشورهای جنوب آسیایی و کشورهای با میزان بالای تخلفات به دنبال شغل بگردند، زیرا این مردم خواهند بود که برای پولیس، بانکها، سیستم مالیاتی، بیمارستانها، حتی دکتران، معلمان، مکاتب، ارگان های دولتی، کسب و کارهای محلی، مغازه ها و . . . رای خواهند داد و میزان حرفهای گری، رفتار و صداقت آنان را مشخص خواهند کرد.
افزودن دیدگاه