کنفرانس بروکسل و سه نکته

کمتر از یک هفته به کنفرانس مانده است. خواستم شما را در جریان برخی از نکات کلیدی بگذارم.

نکته اول؛ وعده های مالی جهانی: اجلاس بروکسل در اصل یک کنفرانس وعده سپاری pledging conference است.

در این جلسه جامعه جهانی تخمیناً 12 میلیارد دالر را برای چهار سال آینده برای برنامه های انکشافی به افغانستان وعده خواهد کرد. رایزنی های ابتدایی نشان می دهد که امریکا (4 میلیارد) اروپا (4 میلیارد)، بانک جهانی و انکشاف آسیایی (1.5 ملیارد) و بقیه را کشور های چون جاپان، هند، چین و سایر کمک کنندگان کوچکتر وعده خواهند سپرد.

با توجه به آمار بالای بیکاری (40 درصد) و وضع و دورنمای بد اقتصادی در افغانستان (1.9 تا 3.6 درصد رشد اقتصادی در چهار سال آینده) ، اگر این کمک ها واقعاً داده شود – وعده کمک کنندگان همیشه وفا نکرده اند- و به صورت موثر استفاده شود، وضع کشور بهتر خواهد شد. جامعه جهانی برخی از کمک های اعلان شده در چنین مجالس را به افغانستان نمی پردازد. این باعث می شود تا انواع سوتفاهم ها در مورد مبلغ واقعی کمک شده به افغانستان در رسانه ها و اذهان عامه غربی و افغانستان به میان آید.

نکته دوم؛ برنامه های دولت افغانستان؛ دولت با حد اقل چهار برنامه اولویت ملی در عرصه بهبود زیربناها، عرضه خدمات اساسی، توسعه شهری و توانمندسازی اقتصادی زنان به کنفرانس بروکسل می رود.

همچنان، دولت تلاش خواهد کرد تا اکثر کمک های بین المللی از طریق بودجه ملی افغانستان به مصرف رسد. این کار دولت را قادر خواهد ساخت تا بودجه ملی را به ابزار پالیسی عامه تبدیل کند. این رویکرد حسنات فراوان دارد. ولی از آنجا که دولت در مصرف بودجه، دسترسی به مناطق دوردست و مبارزه با فساد اداری همیشه به اهداف اش نرسیده، نگرانی های وجود دارد که مصرف بودجه از طریق دولت باعث کاهش خدمات به مردم خواهد شد. رایزنی ها میان جامعه جهانی، دولت و جامعه مدنی افغانستان در این مورد ادامه دارد.

نکته سوم؛ روند عمومی: کنفرانس بروکسل یک مجلس مهم است که در آن نمایندگان بالارتبه صد کشور و سازمان های فرادولتی شرکت خواهند کرد. ولی مجلسی است که جز یک فرایند بزرگ است.

از اینرو، بزرگترین هدف کنفرانس بروکسل نوعی تقویت اعتماد و همکاری ها میان مردم افغانستان، دولت افغانستان و جامعه جهانی است. آنچه مهمتر از کنفرانس بروکسل است، برنامه ها و میکانیزم هایست که بعد از آن توسط جامعه جهانی و نهاد های گوناگون سکتوری دولت افغانستان و جامعه مدنی تطبیق می شوند. در کنفرانس بروکسل در این موارد صحبت های خواهد شد ولی ناممکن است که در تمام موارد طرفین به توافق برسند.

این نوشته در صحفه فیس بوک آقای نادر انتشار یافته است.

جاوید نادر رییس گروه نهادهای بریتانیایی- ایرلندی برای افغانستان است. او در سال 2012 به این مقام گماشته شد. آقای نادر سابقه کاری در نهادهای دولتی از جمله ریاست اداره مستقل اراضی افغانستان را دارد. او دانش آموخته دانشگاه برستول در بریتانیا در رشته سیاست های عمومی و دانشگاه بنگلور در رشته مدیریت تجارت می باشد.

چقدر این پست مفید بود؟

روی یک ستاره کلیک کنید تا به آن امتیاز دهید!

میانگین امتیاز 0 / 5. تعداد آرا: 0

تا الان رای نیامده! اولین نفری باشید که به این پست امتیاز می دهید.

توسط جاوید نادر

جاوید نادر رییس گروه نهادهای بریتانیایی- ایرلندی برای افغانستان است. او در سال 2012 به این مقام گماشته شد. آقای نادر سابقه کاری در نهادهای دولتی از جمله ریاست اداره مستقل اراضی افغانستان را دارد. او دانش آموخته دانشگاه برستول در بریتانیا در رشته سیاست های عمومی و دانشگاه بنگلور در رشته مدیریت تجارت می باشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *