هفده روز از حملۀ خونین انتحاری بر معترضان جنبش روشنایی در کابل میگذرد که مسوولیت آن را گروه داعش به عهده گرفت. حملۀ که دست کم 90 کشته برجا گذاشت و بیش از 300 زخمی.
درست در هفدمین روز این رویداد وحشتناک، انتحار کنندهای که مواد انفجاری را بر بدنش حمل میکرد، خودش را در برابر دروازۀ ورودی یکی از بیمارستانهای شهر کویتۀ پاکستان منفجر کرد. این رویداد 70 کشته و 112 زخمی برجا گذاشت.
شاید، می پرسید، پیوند این دو رویداد چیست؟ حمله به کویته پاکستان را نیز شاخه خراسان گروه داعش به عهده گرفته اند. دو حمله مرگبار که با هم پیوند دارند و قربانیان اصلی آن بیشتر از مردمان هزاره تبار اند.
خبرگزاری اعماق که دستگاه اطلاع رسانی رسمی این گروه دانسته میشود – در خبرنامهای نوشته که “یکی از مهاجمان انتحاری این گروه خودش را در آن بیمارستان که قاضیهای پاکستانی در آن جا جمع شده بودند – منفجر ساخته است.”
در پی این رویداد، ارتش پاکستان نشست فوق العادهای امنیتی را برگزار کردند و شبکههایی را در درون خاک افغانستان متهم به سازماندهی و اجرای این حملهای انتحاری نمودند.
جنرال راحیل شریف، رییس ستاد ارتش پاکستان و صد البته، قدرت مندترین فرد این کشور گفته است که شخص انتحار کننده با کمک دستگاه استخباراتی هند – راو – به پاکستان منتقل شده بود.
راحیل شریف به همکارانش در این نشست توضیح داده است که ” البته دشمن، با استفاده از شبکههای همکار در درون پاکستان، زمینه این رویداد خونین را فراهم کرده است.”
با این حال، ارتش پاکستان و دستگاه استخباراتی این کشور هنوز کشف نکرده اند که این شبکههای همکار، گروههای تروریستی هستند یا افراطیون ناراض از حکومت؟
همزمان با این اظهارات رییس ستاد ارتش پاکستان، وزیر اعلی بلوچستان پاکستان هم به رسانههای این کشور گفته است که “دست داشتن دستگاه استخباراتی هند را در این حمله به هیچ وجه نمیتوان رد کرد. نهادهای استخباراتی هند پیش از این هم چنین حملههای را در کویته و بخشهای دیگری پاکستان سازماندهی و اجرا کرده اند.”
هرچند، دولت افغانستان پیش از این هم بارها به انجام فعالیت های ویران گرانه در پاکستان متهم شده است؛ اما موضع حکومت افغانستان همواره این است که ” به جهان ثابت شده است که حامی و بانی تروریسم در منطقه پاکستان است و این کشور از این گروهها به سود خودش استفاده میکند.”
بازداشت افغانها
پولیس پاکستان در پی این حملهای انتحاری مرگبار، هشت تن را از منطقهی سرگودا – در ایالت پنجاب پاکستان بازداشت کرده است. بر بنیاد گزارش رسانههای پاکستانی، این افراد به ظن دست داشتن در این حمله به مکانهای نامعلومی انتقال داده شده اند تا مورد بازپرس قرار گیرند.
البته، این کار پولیس پاکستان در برابر پناهجویان افغانستان تازگی ندارد. در پی رویداد خونین حمله بر یک مکتب نظامی در سال گذشته در پیشاور، تلاشی خانه به خانه پناهجویان افغان آغاز شد و شهروندان افغانستان مورد آزار و اذیت نهادهای امنیتی پاکستان قرار گرفتند.
بر بنیاد اظهارات مقام های پزشکی پاکستان، از میان 70 نفری که در این رویداد کشته شده اند، بیش از 40 تن شان مسوولان قوۀ قضایی شهر کویتهی پاکستان بودند. آنان آمده بودند تا با خانوادهی یکی از قاضیهای شهر کویته که دو روز پیش از این رویداد در این شهر کشته شده بود، ابراز تسلیت و همدردی کند.
اما، جالب است که یکی از شاخههای تحریک طالبان پاکستان هم مسوولیت این رویداد را پذیرفته است. تحریک طالبان پاکستان – گروهی است که از سوی سازمانهای امنیتی پاکستان به ابزاری برای جنگ نیابتی هند و افغانستان در پاکستان شناخته شده است.
اما، بر بنیاد گزارش های که تاکنون نشر شده، 70 درصد اعضای گروه داعش در ولایت خراسان که شامل افغانستان، پاکستان، بخشهایی از هند و بخش هایی از آسیای میانه را در بر میگیرد – جنگجویان پیشین گروه تحریک طالبان پاکستان هستند.
به کار خود برسید
در حالی که دستگاه نظامی پاکستان در پی این رویداد، انگشت اتهام را به هند و افغانستان نشانه گرفته، محمود خان اچکزی، رهبر حزب ملی عوامی پشتون خواه پاکستان در پارلمان این کشور گفته است که ” به جای متهم کردن هند و افغانستان در این رویدادها، بهتر است دستگاه استخباراتی متوجه مسوولیتهای خودش باشد.”
به گفتۀ این سیاستگر معروف پاکستانی – که بیشتر دیدگاههای موافق با حکومت افغانستان دارد – دستگاههای جاسوسی پاکستان همه روزه مشغول تعقیب و بازجویی از سیاستگران است، در حالی که هراس افگنان آزادانه در پاکستان گشت و گذار و فعالیت میکنند.
پاکستان، قربانی درجه اول تروریسم
تبصره ها در پاکستان در پی این رویداد بیشتر روی این مساله تمرکز یافته است که ضعف اطلاعاتی نهادهای استخباراتی پاکستان به این رویداد منجر شده است. اما، مساله – از دید آگاهان – عمیق تر از شکافهای استخباراتی در پاکستان است. مساله این است که پاکستان حالا در شعلههای همان آتشی میسوزد که خود برای آتش زدن به خرمن دیگران افروخته بود.
پیش از این اشتون کارتر وزیر دفاع امریکا، در سفرش به افغانستان گفته بود که پاکستان، بیشتر از همه قربانی هراس افگنی است و اگر این کشور دنبال راه نجات است، پس باید ریشههای این پدیده را در خاک خودش از میان بردارد.
پیشتر از آن، نماینده ویژه امریکا برای افغانستان و پاکستان نیز تأکید کرده است که اگر پاکستان شبکههای تروریستی همچون طالب و شبکه حقانی را منحل نسازد، بعید است پاکستان روز خوش داشته باشد.
در کنار آن، مقام های امریکا بارها از مجراهای مختلف بر پاکستان فشار آورده است که دست از حمایت گروههای تندرو و تروریست بردارد. حالا، حتا کار به جای کشیده که امریکا کمک 800 میلیون دالری خودش را به پاکستان به حال تعلیق در آورده است.
اما، پاکستانیها گروههای هراس افگن فعال در این کشور را به سان گاو های شیری میبینند که برای پیشبرد اهداف استراتیژیک این کشور در برابر حریفان همچون هند و افغانستان از آن استفاده کرده است و شاید به این زودیها این کشور حاضر نشود این ابزار کارسازش را با دستان خود از بین ببرد.