حدود ساعت یک و نیم بامداد بود که انفجار شدیدی شهریان کابل را از خواب بیدار کرد. انفجار به حدی نیرومند بود که خیلی از شهروندان کابلی چنین تصور کردند که شاید، رویداد در محلۀ آنان رخ داده است. آنهایی که به فیس بوک دسترسی داشتند، از محل زندگی شان نوشتند که صدای هولناک انفجار را شنیده اند. صدای انفجار در تایمنی، خیرخانه، کوته سنگی در غرب کابل، مکروریانها و کارته سه و چهار کابل شنیده شده بود.
اما، اصل ماجرا چیز دیگر است. سه مهاجم مسلح بر یک اردوگاه نیروهای خارجی در مربوطات حوزۀ نهم کابل، در منطقۀ دیسپیچری سرک کابل – جلال آباد در شرق کابل، یورش بردند.
مهاجم اول به گفتۀ فرمانده پولیس کابل که ” سوار بر موتر لاری پر از مواد انفجاری بود، خود را نزدیک دروازۀ این اردوگاه که به – نارتگیت – معروف است، منفجر ساخت.”
” سپس دو مهاجم دیگر که مجهز با کلاشنیکوف بودند، میخواستند وارد کمپ شوند. اما، نیروهای امنیتی حاضر در منطقه مانع ورود آنان به داخل کمپ شدند. در نتیجه، این مهاجمان خود را در نزدیکی همین اردگاه مخفی کردند. ”
پولیس مخفیگاه مهاجمان را محاصر میکند. تا ساعت 3:30 بامداد منتظر مینشیند. با طلوع خورشید بامداد، بخش ویژۀ نیروهای پولیس، عملیاتی را برای کشتن مهاجمان آغاز میکنند.
عملیات تصفیهیی تا حوالی ساعت نه صبح روز دوشبنه ادامه یافت. سرانجام، هر دو مهاجم به دست سربازان ویژۀ پولیس کشته میشوند.
وزارت داخله افغانستان میگوید که “در جریان این عملیات یک پولیس جانش را از دست میدهد. سه پولیس دیگر هم زخمی میشوند.”
طالبان، در خبرنامهای مسوولیت این حمله را پذیرفته و گفته اند که در این رویداد “شماری از نیروهای افغان و خارجی کشته شده اند.”
خلا سیستماتیک امنیتی
بر بنیاد برخی از گزارشهای که در پیوند با کارایی نیروهای امنیتی در افغانستان نشر شده، یک مساله واضح روشن شده است که یک خلای نظاممند یا سیستماتیک امنیتی در چوکات نیروهای امنیتی افغانستان وجود دارد. بیش از 70 درصد پولیس افغانستان بی سواد خوانده شده و فساد اداری در ارتش افغانستان هم به حد قابل چشم گیر وجود دارد. گزارش اخیر سیگار به این موضوع با جزئیات پرداخته است.
تواب غوزنگ، سخنگوی مشاور امنیت ملی افغانستان هم میپذیرد که در صف نیروهای امنیتی افغانستان خلاهای امنیتی وجود دارد.
به گفتۀ آقای غورزنگ ” ما وجود خلای امنیتی و مشکلات را در میان نیروهای امنیتی افغانستان را رد نمیکنیم. اما، دولت هم تدابیر لازم را برای تأمین امنیت کشور به ویژه شهر کابل روی داست داشته و دارد.”
آقای غورزنگ، به ویژه به روی کار آمدن قطعۀ گارنیزیون کابل اشاره می کند که ” با روی کار آمدن این قطعه، میزان حملههای تروریستی و جنایی در کابل به حد چشمگیری کاهش یافته است.”
غورزنگ به خبرنامه گفت که” به زودی دروازههای الکترونیکی در دروازههای ورودی کابل نصب خواهد شد. با نصب این دروازهها، میزان حملههای تروریستی در کابل به حدی زیادی کاهش خواهد یافت.”
حکومت افغانستان برای تأمین امنیت شهر کابل از چین درخواست کرده بود که به چهار دروازۀ این شهر دروازهای الکترونیکی فراهم آورد. دروازههای که گفته میشود ” قرار است به زودی بدست حکومت افغانستان برسد.”
پریشانی شهریان کابل
حمله انتحاری نیرومند بامداد روز دوشنبه در کابل، درست زمانی رخ داد که خیلی از شهروندان این شهر پس از یک روز سخت کاری در خواب بودند.
این حمله، موجی از نگرانیها، خشم و انزجار شهریان کابل را در پیوند با امنیت این شهر به همراه شده است.
شماری از شهریان کابل پس از این حمله، بیدرنگ سراغ فیسبوک و یا تویتر شان رفته و از ترس و وحشت ناشی از آن، نوشته اند.
از آغاز سال جاری خورشیدی، در کنار دیگر حملات تروریستی، چهار حمله بزرگ در کابل به شمول حمله شب گذشته، مردم را به شدت وحشت زده کرده است. در 31 حمل امسال، دو حمله کننده، ریاست محافظت رجال برجسته را هدف قرار دارد که در آن 64 نفر کشته شدند و صدها تن دیگر زخمی.
چندی پس از آن، در دهم سرطان، طالبان کاروان فارغان مرکز نظامی پولیس میدان وردک را در غرب کابل هدف قرار داد و 30 سرباز تازه فارغ شده را، زمانی که برای رخصتی عید به کابل می آمدند، کشتند.
ده روز پیش نیز، در دوم اسد اعتراض کنندگان جنبش روشنایی در دهمزنگ کابل هدف حمله دو انتحاری قرار گرفتند که در آن حدود 90 نفر کشته و بیشتر از 300 نفر دیگر زخمی شدند.
فشارهای سخت روانی
شهری که در کمتر از دو هفته شاهد چهار انفجار خونین باشد، بی تردید مردمانِ به شدت پریشان و نگران خواهد داشت. نعیم نظری، رییس مجتمع جامعه مدنی افغانستان به خبرنامه گفت که” این حملههای پی در پی، باشندههای کابل را سخت زیر فشارهای روانی و روحی قرار داده است.”
به گفتۀ آقای نظری “اگر دولت به مسوولیت بنیادین اش که تأمین امنیت جان شهروندانش میباشد، بیشتر از این کوتاهی کند، فاصله مردم با دولت به حداقل آن میرسد و مردم دیگر به کارکردهای این دولت اعتماد نخواهد کرد.”
اما، شهریان کابل حق هم دارند در بارۀ امنیت شهر شان این همه نگران باشند. زیرا در کمتر از دو هفتهای گذشته در کابل، چهار انفجار و حملۀ انتحاری مرگبار این شهر را لرزانده و جاده هایش را خونآلود کرده است.
چهار انفجار در کمتر از دوهفته
در تازه ترین مورد، چهار روز پیش در منطقهای کوته سنگی شهر کابل موتر حامل رییس نیروی بشری پارلمان افغانستان توسط یک بمب مقناطیسی منجر شد. در نیتجه آن حمله رییس منابع بشری ولسی جرگه کشته شد و دو تن دیگر زخمی شدند.
طالبان، در حسابهای تویتری شان مسوولیت این رویداد را پذیرفتند و گفتند که در این رویداد دو تن از محافظان شخصی رییس نیروی بشری پارلمان افغانستان نیز کشته شده اند.
یک روز پیش از آن در منطقۀ خیرخانۀ یک موتر پولیس آماج یک ماین مقناطیسی قرار گرفت که در این رویداد یک تن زخمی شد.
اما، مرگبار ترین این حملهها، آماج قرار گرفتن معترضان جنبش روشنایی در دهمزنگ کابل بود که نزدیک 90 نفر کشته شدند. در حالی که پنداشته میشد، تأمین امنیت این اعتراضات شدید است، ولی با آنهم، سه حملۀ کنندۀ انتحاری برای کشتن معترضان آمده بودند. از این میان، دو تن شان خود را منفجر کردند اما سومی از سوی نیروهای امنیتی از پا در آمد.
مختار پدرام همکار این گزارش بوده است.
افزودن دیدگاه