پنجاه گوسفند مصرف کرایی شنواری در یک روز

توسطعلی شیر شهیر

فروردین ۶, ۱۳۹۵ به روز رسانی : بهمن ۲۶, ۱۴۰۲ , , , , , , ,

شما که هیچ مشکل صحی ندارید. فشار خون بالا ندارید، قند خون بالا ندارید، شکر و مشکل معده و دیابت و یک عالم مریضی خطرناک دیگر ندارید که با خوردن غذا های نسبتن سخت هضم دچار مشکل شوید، اگر هوس یک شکم نان سیر و با مزه کردید به شهر نو بروید. شهر نو کابل واقعن جای خوبی است. همه چیز در آنجا است، فقط مهم این است که پول در جیب باشد. شاید باور نکنید اما در همین شهر نو یک رستورانت هست که روزانه تا پنجاه گوسفند را هم مصرف مشتریان‌اش می کند.

حتمن نام کرایی را شنیده اید. می دانم که خیلی های تان بارها کرایی خورده اید. در بند تفریحی قرغه، در شمالی، در سالنگ و یا هم در شهرهای مانند جلال آباد و دیگر شهرهای افغانستان. اما باور دارم اکثر شما کرایی شنواری نخورده اید که در همین شهر نو کابل آماده می شود.

در یک کوچه که سه رستورانت فقط کرایی می پزد، تنها یکی از آنها است که روزانه بین 500 تا 700 نفر را میزبانی می کند و هر نفر هم که آنجا می رود، کمتر از یک کیلوگوشت نمی خورند. همین است که روزانه از 30 تا 50 گوسفند را تکه تکه کرده و همه را می پزند. تازه روزهای پنج شنبه و جمعه تا یک هزار نفر را هم میزبانی می کند.

جاذبه کرایی شنواری

کرایی که در رستورانت سوپر شنواری کرایی آماده می شود و این روزها خارجی و داخلی همه دیوانه اش اند، خیلی با مزه تر از دیگر کرایی ها است. گوسفند مزاری، آشپزهای شنواری که این شغل خانوادگی شان را سال هاست دنبال می کنند و متخصص واقعی کرایی شده اند برجستگی این رستورانت می باشد.

مصرف روزانه این رستورانت ها 30 تا 50 گوسفند می باشد
مصرف روزانه این رستورانت ها 30 تا 50 گوسفند می باشد

یک رستورانت جادویی که وقتی از مقابلش بگذری، اگر فرصت یا پولی نداشته باشی، حتمن نیت می کنی که یک روز بروی و آن جا غذا بخوری. قربان دست آشپزهای افغانی با نان و غذای که می پزند. وقتی می بینی یک خارجی می گوید این غذا را حتا در کانادا و امریکا ندارد برای این که طبیعی است و با مواد های عجیب و غریب به آن ذایقه داده نمی شود، درک می کنی این کشور چقدر خوب است و مردمان عادی اش چقدر نازنین.

کاش در کشور ما امنیت می داشتیم که در هر گوشه اش بدون ترس می رفتیم، از غذا های مختلف اقوام مختلف خورده و فقط لذت می بردیم و به خاطر رسیدن به اروپا ریسک غرق شدن در دریا را نمی کردیم.

راستش ما هم هوس کرایی کردیم و هم خواستیم یک گزارش برای شما بسازیم که اگر روز جمعه دل تان شد کمی خوب بگذرد بروید و کرایی شنواری بخورید.

نزدیک شام به این رستورانت رفتیم. کوچه پهلوی پارک شهر نو، جای برای ایستاد کردن موتر نیست. همه هم مشتری این رستورانت اند. دیگر رستورانت ها نیز مشتری های خود را دارند، اما یک پنجم مشتری این رستورانت را هم ندارند.

افرادی زیادی به رستورانت آمده اند. محبوب یکی از باشندگان کابل، اولین فردی است که می خواهیم بپرسیم چرا به این جا آمده و چقدر وقت است می آید؟. محبوب می گوید اگر اقتصاد خوب می داشتم هر روز کرایی شنواری می خوردم. او از مشتری های همیشگی این رستورانت است.

افغان ها یک عادت دیگه هم دارند. گوشت زیاد می خورند برعکس مردمان دیگر کشورها که بیشتر علاقه دارند سبزی جات و میوه و حبوبات بخورند. اصلن خیال شان هم نیست که برای شان مشکل درست می شود یا دچار مشکل معده می شوند، مهم ذایقه غذا است که آن در کرایی شنواری بی بدیل است.

یکی از مشتری های همیشگی این رستورانت ها
یکی از مشتری های همیشگی این رستورانت ها

محبوب و دوستانش بیشتر روزهای بارانی و یا روزهای رخصتی به رستورانت سوپر شینواری کرایی می آیند و لحظه های زندگی شان را ماندگار می سازند. محبوب می گوید با دوستانش حد اقل هفته یک بار به این رستورانت می آیند و کرایی می خورند. جوان های افغان، آن های که به قول برخی کاکه های کابلی، کمی شنگ کاکه گی داشته باشند، دوستان شان را به خوردن کرایی دعوت می کنند و دسته جمعی لذت بخش هم هست.

طرز تهیه کرایی

کرایی از گوشت گوسفند تهیه می شود. گوسفندها ذبح شده در سیخ های بزرگ آویزان اند و یکی مصروف تکه تکه کردن گوشت برای آماده ساختن کرایی است. آشپزها گوشت های تکه شده را پاک و تمیز می کنند و در ظرف مخصوصی که کرایی نام دارد با روغن می جوشانند. بادنجان رومی، سیر، نمک و یک مقدار مواد های دیگ، مواد های اساسی اند که در تهیه کرایی از آن استفاده می شوند.

امان الله یکی از گارسون های سوپر شنواری کرایی، می گوید، بیشترین مشتریان شان کارمندان موسسات اند و در این اواخر خارجی ها بیشتر با دوستان افغان شان به آن جا می آیند و کرایی می خورند. او به خبرنامه گفت: “کرایی در رستورانت آنان، برخلاف سایر غذاهای افغانی، کیلویی فرمایش داده می‌شود. هرچند یک نفر از نیم کیلوگوشت سیر می شود اما این جا اکثرن هر نفر یک کیلو فرمایش می دهند.”

سید احمد یک مشتری دیگر کرایی شنواری، می گوید، لذیذ بودن و پاک بودن این غذا سبب شده است که او و دوستانش همیشه به آن جا بیایند. اما به نظر می رسد کرایی شنواری برای او خیلی خاص است و این را می شود در حرف هایش فهمید.  سید احمد با یک دوست کانادایی اش به این رستورانت آمده است. آرام کانادایی همچنان که با اشتیاق و با دست کرایی می خورد، می گوید: “این غذا کاملن طبیعی است. با مواد های رنگا رنگ به آن ذایقه داده نمی شود مثلی که در کشورهای پیشرفته وجود دارد. این جا همه چیز عالی است، غذایش، میوه هایش، مردمش، شما همه عالی هستید”

نمایی از جریان پخت و پز کرایی شنواری
نمایی از جریان پخت و پز کرایی شنواری

آرام می گوید افغانستانی را که او از طریق رسانه ها می شناخت، خیلی متفاوت از افغانستانی است که اکنون او در جاده هایش قدم می زند و در رستورانت  هایش نان می خورد. او تاکید می کند تا هنوز هیچ گاهی این قدر غذا نخورده است. ظاهرن خوردن غذا با دست، خیلی برای آرام تازگی دارد و لذت بخش است.

خواست‌گاه کرایی

مدیر این رستورانت قدم نام دارد و از قوم شینوار است. او می گوید پختن کرایی شغل پدری‌اش است و بیشتر از پانزده سال است که در کابل فعالیت می کند و 17 کارمند دارد. قدم شنواری می گوید: “نخستین بار کرایی توسط چوپان های قوم شنوار در مناطق جنوبی و شرقی افغانستان تهیه می شد. مردم شنوار بیشتر شغل مالداری داشتند و در کوه ها این غذا را برای شان آماده می کردند، اما اکنون تبدیل به یک غذای خیلی جذاب برای مردم افغانستان شده است.”

اَرام بار اول است که به افغانستان آمده است. می گوید عمده ترین تفاوت غذاهای افغانستان با غذاهای کانادا، در طبیعی بودن غذا های این جا است. او باور دارد دلیل عمده با مزه بودن غذاهای افغانی هم همین است که مانند غذا های کشورهای دیگر از ترکیبات رنگارنگ دیگر ساخته نشده است.

کرایی آماده
کرایی آماده

در کابل کم‌ترین رستورانتی را می‌بینیم که به اندازه سوپرشنواری کرایی مشتری داشته باشد. معمولن افراد از طرف چاشت و شب به آن جا می آیند و شکم سیر گوشت بریان شده گوسفند می خورند. هر چند شاید مصرف بیش از حد این نوع غذا مشکل ساز شود، اما دست کم هفته یک بار و یا هر دو هفته یک بار خوب است برای تنوع در غذا، کرایی هم بخوریم.

این روزها حال و هوای کشور نا امید کننده شده است. بزرگان بدون توجه به آینده جوانان و نسل نو کمر به بربادی افغانستان بسته اند. جوانان را هم مصروف ساخته اند که نا آگاهانه سر دشمنی با همدیگر بگیرند. گاهی در شمال، گاهی در جنوب و گاهی در گوشه دیگر تنش و جنجال خلق می کنند. جوانان احساساتی هم بدون این که به عواقب کار شان فکر کنند غیر مسوولانه دست به تخریب همدیگر می زنند.

در بیرون از افغانستان هم چهره واقعی ما شده تروریست و فساد پیشه و خشن. اما در کنار این همه هیاهو این جا زندگی هم جریان دارد. ما با تهیه این گزارش خواستیم شما را کمی متوجه کنیم که فرصت های هم داریم که می توانیم در این فضای مسموم، کمی به خود برسم و از همین چیزهای اندک لذت ببریم.

شما را دل تان اما ما فکر کردیم می توانیم با ساختن این گزارش فکر شما را کمی از جنجال دور کنیم، حالا هر طور فکر می کنید میل تان …

علی اکبر همکار این گزارش بوده است

چقدر این پست مفید بود؟

روی یک ستاره کلیک کنید تا به آن امتیاز دهید!

میانگین امتیاز 5 / 5. تعداد آرا: 1

تا الان رای نیامده! اولین نفری باشید که به این پست امتیاز می دهید.

توسط علی شیر شهیر

علی شیر لیسانس‌اش را از دانشکده‌ی ژورنالیزم دانشگاه کابل گرفته است. او در چندین رسانه‌ی دیداری- شنیداری و چاپی به‌ حیث خبرنگار، گزارشگر و ویراستار کار کرده است. شهیر اکنون خبرنگار بخش اجتماعی و اقتصادی در خبرنامه است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *